Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

2017 Μάιος Ο Ντόναλτ Τραμπ και η Συρία

Από εκπομπή μας στο Livestream την περασμένη Κυριακή https://livestream.com/accounts/23122527/events/7306929
 

 

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Κρόνος Πλούτωνας και οι Πόλεμοι των Συμφερόντων - Προβλέψεις για το 2020

Ήταν αρκετά χρόνια πριν, στη μελέτη μας το 2009 που έχει δημοσιευτεί σε αυτό το ιστολόγιο ( http://astro-journal.blogspot.gr/2009/10/blog-post_18.html ) που είχαμε επισημάνει την αξία της μελέτης των όψεων του Κρόνου με τον Πλούτωνα στην μελέτη των ανταγωνισμών των δυνάμεων, των τρομοκρατικών επιθέσεων αλλά και των πολέμων των συμφερόντων.

Στην μελέτη εκείνη, στην οποία εν αγνοία μας εν μέρει είχαμε προβλέψει βασικές ημερομηνίες για την πορεία της Ελλάδας προς το ΔΝΤ ( 2 Σεπτεμβρίου 2009 - κήρυξη εκλογών, Νοέμβριος 2009 - Eurogroup - Game Over, Δεκέμβριος 2009 - Δηλώσεις περί "Τιτανικού" ) έρχεται να συμπληρωθεί σήμερα ένα αναγακαίο κομμάτι για την επόμενη σύνοδο Κρόνου Πλούτωνα που θα συμβεί από το 2019 ως το 2021.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτή η σύνοδος, θα κάνουμε ωστόσο άλλη μία αναφορά στο παρελθόν προσπαθώντας να εκτιμήσουμε τι συνέβη τις άλλες φορές που στην ιστορία είχαμε σύνοδο Κρόνου Πλούτωνα. Θα ξεκινήσουμε καταρχήν αναφέροντας τις χρονιές και μία εκτίμηση για τα γεγονότα της ιστορίας που πιθανά σχετίζονται με το θέμα.

1712-1714: Στο ζώδιο της Παρθένου. Εδώ έχουμε την περίοδο που χάνει τη δυναμή της η άλλοτε κραταιά Ισπανική Αυτοκρατορία. Με τη συνθήκη της Ουτρέχτης.
1749-1751: Στο ζώδιο του Τοξότη. Εδώ έχουμε το τέλος του πολέμου της Διαδοχής. Είναι η περίοδος που χάνει τη μεγάλη δύναμη της η Αυστρία των Αψβούργων. Εμφανίζεται η Πρωσία.
1785-1787: Στο ζώδιο του Υδροχόου. Εδώ έχουμε τον πόλεμο ανεξαρτησίας των ΗΠΑ αλλά και την οικονομική πτώχευση της Γαλλίας.
1818-1820: Στο ζώδιο των Ιχθύων. Εδώ έχουμε το συνέδριο της Βιέννης μετά την πτώση του Ναπολέοντα.
1850-1852: Στο ζώδιο του Κριού και των Ιχθύων. Εδώ έχουμε τον Κριμαϊκό Πόλεμο και την ταπείνωση της Ρωσίας.
1882-1884: Στο ζώδιο του Ταύρου (οριακά). Εδώ έχουμε την εμφάνιση της νέας δύναμης της Γερμανίας του Βίσμαρκ

1914-1916
: Στο ζώδιο του Καρκίνου. Εδώ έχουμε το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου από το οποίο προβάλλει η Αγγλία ως Παγκόσμια Δύναμη, ενώ η Ρωσία χάνεται στον Εμφύλιο.
1946-1948: Στο ζώδιο του Λέοντα. Εδώ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χάνονται οι ευρωπαϊκές δυνάμεις και εμφανίζονται ΗΠΑ και ΕΣΣΔ
1981-1983: Στο ζώδιο του Ζυγού. Εδώ δε δείχνει προς το παρόν να υπάρχει κάποιο κομβικό σημείο, αν και η ιστορία είναι ακόμη πολύ κοντά για να το αξιολογήσει. Θα μπορούσε να είναι η αρχή της ανάδειξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Αυτό που παρατηρούμε από τις παραπάνω αναφορές είναι α) ότι το ζώδιο μάλλον είναι αδιάφορο σε σχέση με αυτό που συνέβη και β) ότι κάθε φορά με τη σύνοδο Κρόνου Πλούτωνα δείχνει να έχουμε πτώση μίας υπερδύναμης και ανάδειξη μιας άλλης, συχνά και με τη βούλα μίας επίσημης συνθήκης (π.χ. συνέδριο της Βιέννης, συμφωνία της Ουτρέχτης)

Εάν αυτό είναι σωστό, θα πρέπει να περιμένουμε και στην επόμενη σύνοδο του Κρόνου με τον Πλούτωνα να συμβεί κάτι αντίστοιχο. Ποιες είναι οι δυνάμεις όμως που θα υποστούν την ήττα; Δεδομένου ότι η σύνοδος γίνεται στον Αιγόκερω, το μυαλό μας θα μπορούσε να πάει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τόσο ο χάρτης της ΕΟΚ 1/1/1958 όσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης 1/1/1993 έγιναν με τον Ήλιο στον Αιγόκερω. Ωστόσο υποψήφιες μπορεί να είναι και οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς α) βρίσκονται στο απέναντι ζώδιο του Καρκίνου και β) η μοίρα της συνόδου Κρόνου Πλούτωνα (24 Αιγόκερω) είναι πολύ κοντά στην γενέθλια θέση του Πλούτωνα στο χάρτη τους (27 Αιγόκερω). Η (νέα) Ρωσία από την άλλη με το χάρτη της 25/12/1991 δε δείχνει να έχει μοίρες που να πλήττονται από αυτή τη σύνοδο.

Εάν η προσέγγιση αυτή δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρη, ίσως πιο ξεκάθαρη να είναι η κατάσταση εάν δούμε η σύνοδος αυτή πού θα επηρεάσει στον κόσμο μέσω της τεχνικής της αστροχαρτογραφίας.

 
 
Εξετάζοντας τον παραπάνω χάρτη βλέπουμε ότι οι γραμμές του Κρόνου και του Πλούτωνα κάνουν μία επικίνδυνη διασταύρωση επάνω από τη Βόρεια Αμερική. Εκεί διασταυρώνονται τόσο η Ανατολή όσο και το Μεσουράνημα τους. Ο συνδυασμός αυτός είναι ιδιαίτερα έντονος για να περάσει απαρατήρητος και δείχνει ότι η σύνοδος Κρόνου Πλούτωνα θα επηρεάσει πρωτίστως την Αμερική.
 
Μπορούμε να βασιζόμαστε όμως σε μία τέτοια μελέτη; Ή είναι συγκυριακή; Εάν η μέθοδος αυτή της Αστροχαρτογραφίας έχει βάση, θα πρέπει να μπορεί να δείξει και προηγούμενες δυνάμειες που αναδείχτηκαν. Θα πρέπει να ξαναπάρουμε λοιπόν τα έτη των συνόδων που αναφέραμε πιο πάνω και να δούμε, εάν με την τεχνική αυτή καταδεικνύεται το θεώρημα μας ότι με κάθε σύνοδο επέρχεται μία ανακατάταξη στις Μεγάλες Δυνάμεις.
 
Ας πάρουμε αντίστροφα αυτή τη φορά τις χρονολογίες. Για λόγους απλότητας δε θα βάλουμε χάρτη για κάθε χρονιά, αλλά εύκολα μπορεί να το επιβεβαιώσει ο σπουδαστης από το πρόγραμμα Solar Fire.
 
-         Στις 8 Νοεμβρίου 1982, ο Κρόνος και ο Πλούτωνας ανατέλλουν πάνω από το Ιράν, δείχνοντας μας τη νέα δύναμη της εποχής (οι παλιότεροι θυμούνται την άνοδο του Χομεινί, τους ομήρους στην Τεχεράνη, το ρεζίλεμα της Αμερικής).

-         Στις 11 Αυγούστου 1947 η σύνοδος ξαναγίνεται πάνω από την Βόρεια Αμερική, όμως δε σηματοδοτεί την πτώση της Αμερικής, αλλά την άνοδο της.

-         Στις 4 Οκτωβρίου και την 1η Νοεμβρίου 1914 καθώς και στις 19 Μαίου 1915, ο Κρόνος και ο Πλούτωνας ανατέλλουν πάνω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που αποσυντίθεται αλλά και πάνω από τη μοναρχική Ρωσία. Επίσης μεσουρανεί πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
-         Στις 22 Μαίου 1883, δε φαίνεται να έχουμε διέλευση από κάποια περιοχή του κόσμου που έχει κάποιο ανεπτυγμένο κράτος, όμως η ανατολή των γραμμών του Κρόνου Πλούτωνα γίνεται πολύ κοντά στην περιοχή του Ηφαιστείου Κρακατόα το οποί εξερράγη στις 26 Αυγούστου 1883 (!) και κάλυψε για πολλές εβδομάδες την ατμόσφαιρα της Γης με τις εκπομπές του μειώνοντας μάλιστα και την ατμοσφαιρική θερμοκρασία της Γης. Ιδιαίτερη προσοχή ίσως θα πρέπει να δείξουν μελετητές των σεισμών σε αυτή την αναφορά, αλλά μια που δεν είμαι ειδικός επί του θέματος θα μείνω σε αυτή την παρατήρηση.

-         Στις 6 Ιουνίου και στις 11 Νοεμβρίου 1851 αλλά και στις 10 Φεβρουαρίου 1852, η ανατολή γίνεται πάνω από την Ινδία και την Ινδονησία και δε φαίνεται κάποια συσχέτιση, εκτός αν το συσχετίσουμε με την κατοχή της Ινδίας από τους Βρετανούς και τη δύναμη που έδωσε στην αυτοκρατορία τους. Από την άλλη την ίδια περίοδο αναδεικνύεται η Αυστραλία παγκοσμίως ως η νέα χώρα που επικρατεί ο πυρετός του χρυσού.

-          Στις 5 Μαίου και στις 5 Οκτωβρίου 1819 αλλά και στις 11 Ιανουαρίου 1820 οι γραμμές μεσουρανούν σε διαφορετικά μέρη. Η πρώτη σχετίζεται με τον Ειρηνικό, αλλά η δεύτερη περνάει πάνω από την Ελλάδα, την Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη οπότε δεν μπορεί παρά να σχετίζεται με το ελληνικό ζήτημα, τον ρωσοτουρκικό πόλεμο αλλά και την ανεξαρτησία της Αιγύπτου.  Η δε τρίτη, ανατέλλει στις ίδιες περιοχές πάλι, ενώ μεσουρανεί πάνω από την Κίνα, την Ινδονησία και την Αυστραλία, σχετιζόμενη ίσως μεταξύ άλλων με την παρακμή της άλλοτε κραταιάς Κίνας και τις συμφωνίες εμπορικής εκμετάλλευσης με τους δυτικούς.

-         Οι σύνοδοι του 1785 έως το 1787 δείχνουν να σχετίζονται με τις περιοχές της Ινδονησίας, της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής, αλλά εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε αρκετά ίσως δεδομένα από την ιστορία των περιοχών αυτών από τότε για να τα συσχετίσουμε.

-         Ομοίως η σύνοδος του 1750 μεσουρανεί πάνω από τη Βραζιλία και ανατέλλει πάνω από τον Ειρηνικό χωρίς να έχουμε πολλά στοιχεία να κάνουμε αντιστοίχιση.

-        Η σύνοδος της 23ης Σεπτεμβρίου όμως του 1713, ανατέλλει πάνω από την Ισπανία (!), τότε παγκόσμια δύναμη, που έχασε τη δύναμη της στη συνθήκη της Ουτρέχτης.

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει επαρκής συσχέτιση με γεγονότα ανακατάταξης δυνάμεων. Η συσχέτιση βέβαια δεν είναι εξίσου εύκολη όσο πιο πίσω πηγαίνουμε κι αυτό είναι εύλογο καθώς τότε οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν ήταν απαραίτητα και παγκόσμιες. Αν πάμε πίσω στο 1713 όμως ξαναβρίσκουμε τη συσχέτιση με την Ευρώπη, καθώς η Ισπανία που πλήττεται είναι παγκόσμια δύναμη της εποχής.
 
Κατόπιν αυτού, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε με μεγάλη πιθανότητα βάσιμη την πρόβλεψη ότι η σύνοδος αυτή θα επηρεάσει κυρίως την Αμερική. Κι επειδή η Αμερική είναι ήδη η Μεγάλη Δύναμη του κόσμου και η σύνοδος τις περισσότερες φορές υποδεικνύει μία αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων, δείχνει πιο πιθανό να έχουμε μία φάση πτώσης της δύναμης της Αμερικής, παρά ανόδου της. Παρόλα αυτά υπάρχει και η πιθανότητα έκφρασης αυτής της δύναμης και με άλλους τρόπους, π.χ. μέσω έντονων φυσικών φαινομένων.
 
Με την ανάλυση αυτή θεωρούμε ότι καταδεικνύεται πώς πρέπει να προσεγγίζεται το θέμα των συνόδων και των όψεων των μεγάλων πλανητών. Με τη μελέτη των οποίων μπορούμε να κατανοήσουμε τα γεγονότα της ιστορίας.