Είμαστε σε άλλη μία εποχή αλλαγών. Μία εποχή που μοιάζει σε κάποια πράγματα την προηγούμενη αντίθεση των δύο πλανητών την περίοδο 1965-1968.
Τότε η αντίθεση Κρόνου - Ουρανού ήταν στα αντίθετα ζώδια. Μερικοί από τους πρωταγωνιστές της τότε αντίθεσης, παίζουν και σήμερα ρόλο. Μόνο που ανήκουν στην αντίθετη πλευρά. Το κράτος του Ισραήλ για παράδειγμα από αναθεωρητής έγινε φορέας του κατεστημένου. Σε άλλες περιπτώσεις όμως οι φορείς της κρόνιας εξουσίας έμειναν οι ίδιοι.
Ας θυμηθούμε τα κινήματα της δεκαετίας του '60. Το κίνημα κατά των φυλετικών διακρίσεων στην Αμερική, το Μάη του '68 στην Γαλλία, την Άνοιξη της Πράγας στην Ανατολική Ευρώπη.
Αλλά και τις αντιδράσεις ενός βίαιου κράτους. Την καταστολή στη Γαλλία, την επέμβαση της ΕΣΣΔ στην Τσεχοσλοβακία, τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Ρόμπερτ Κέννεντυ.
Η σύγκρουση των δύο γιγάντων άλλαξε τον κόσμο μας για πάνω από τριάντα χρόνια. Έφερε στο φως για πρώτη φορά την ευρωπαϊκή αριστερά, μετά τον απογαλακτισμό της από τη Σοβιετική Ένωση, τα πρώτα ανοίγματα της Ostpolitik, την αναθεώρηση της νομοθεσίας των φυλετικών διακρίσεων στην Αμερική.
Το κράτος (Κρόνος) δεν μπορεί να αντεπεξέλθει μόνο με τη βία στις απαιτήσεις του Ουρανού. Απαιτούνται παραχωρήσεις και πρόοδος.
Σήμερα η τεχνολογία δεν είναι φορέας αναθεώρησης. Δεν προσβλέπει σε αυτήν η πρόοδος όπως τη δεκαετία του '60 με τους οραματιστές επιστήμονες της ΝΑΣΑ. Είναι στοιχείο - εργαλείο στα χέρια του ελεγκτικού κράτους.
Σήμερα η θρησκεία δεν είναι στοιχείο συντηρητισμού πλέον, αλλά στοιχείο αναθεωρητισμού. Οι εκπρόσωποι των μαύρων δεν είναι στην αντιπολίτευση αλλά στην κυβέρνηση και η σοσιαλδημοκρατία δεν είναι πρόοδος αλλά κατεστημένο.
Όπως και τότε έτσι και σήμερα το κράτος αντιδρά βίαια. Γεωργία, Γάζα και απειλές κατά της ζωής του Ομπάμα μας θυμίζουν μνήμες από τα παλιά. Οι συγκρούσεις στους δρόμους στην Ελλάδα θυμίζουν τη δεκαετία του '60 και τις φωνές για το ότι δεν υπάρχει κράτος.
Φυσικά οι αντιθέσεις Κρόνου - Ουρανού δεν είναι πάντα φορείς των ίδιων αλλαγών. Η προηγούμενη αντίθεση στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου έφερε την είσοδο της Αμερικής στον Πόλεμο στο πλευρό των αναθεωρητών. Την αλλαγή συνόρων στην Ανατολική Ευρώπη και την πτώση αυτοκρατοριών όπως η Αυστροουγγαρία ή η Ρωσία. Την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Κινήματα μέγιστου βεληνεκούς παρόμοια των οποίων θα πρέπει να έχουμε το νου μας να παρακολουθήσουμε και σήμερα. Χωρίς πάντα να είναι διακριτό ποια είναι η πιο δημιουργική κατεύθυνση για την κοινωνία. Χωρίς να είμαστε πάντα σίγουροι ότι θα υπάρξει επαρκής νέα ηγεσία που θα δώσει τις νέες συνθέσεις που χρειαζόμαστε.
Ζούμε σε εποχές ιστορικές. Το πόσο ιστορικές θα φανεί πολύ αργότερα. Προς το παρόν δεν το καταλαβαίνουμε ακόμα...
Με εκτίμηση,
Β.Παπαδολιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου