Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Μιλώντας για την Ελευθέρα Μασονία...

Πόσοι από σας έχετε αναρωτηθεί τι ακριβώς είναι οι Μασόνοι;

Άλλοτε κρυμμένοι πίσω από ένα πέπλο μυστικότητας, άλλοτε ευθαρσώς εκδηλώνοντας την ιδιότητα τους, περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι συμμετέχουν σήμερα σε μασονικές στοές. 14 πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, πολλοί πρωθυπουργοί της Ελλάδας όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, επαναστάτες όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και άλλοι γνωστοί και άγνωστοι πέρασαν από τις τάξεις τους.

Η συμμετοχή στις μασονικές στοές περιβλήθηκε κατά καιρούς από διάφορες δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες προκαταλήψεις. Η μυστικότητα καθώς και το γεγονός ότι συμμετείχε σε αυτές η αφρόκρεμα της καλής κοινωνίας οδηγούσε συχνά στο φθόνο αλλά και την άποψη ότι λίγο πολύ όλες οι στοές είναι κάτι σαν τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ.

Από την άλλη η Ελευθέρα Μασονία ως θεσμός είναι υπεύθυνη για τόσα πολλά πράγματα στο Δυτικό Πολιτισμό που δικαίως κάποιοι ιστορικοί τον περιγράφουν ως πολιτισμό της Μασονίας. Η έννοια "Σύνταγμα" είναι έννοια που βγήκε μέσα από τις Στοές, ο διαχωρισμός των εξουσιών, οι διαδικασίες ψηφοφορίας, κάθε τι στην ουσία που είναι συνδεδεμένο με το σύγχρονο κοινοβουλευτισμό δοκιμάστηκε πρώτα στα τυπικά των μασόνων, πριν εκδηλωθεί στο πολίτευμα.

Η ιστορία της Μασονίας μοιάζει αρκετά με την ιστορία αρχαίων μυστηρίων, όπου κάποια πράγματα διατηρούνταν μυστικά αλλά από καιρού εις καιρόν με διάφορες πρωτοβουλίες εξωστρέφειας γίνονταν κτήμα ευρύτερων συνόλων. Μία τέτοια κατάσταση συνέβη για παράδειγμα στην αρχαία Αθήνα πολλοί θεσμοί της οποίας είχαν επίδραση από τους Ιεροφάντες των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν καιροί στο παρελθόν που η Ελευθέρα Μασονία "χρειάστηκε" στην Ευρωπαϊκή Ιστορία. Είτε για να καταρρεύσει ο απολυταρχισμός και η φεουδαρχία, είτε για να δημιουργηθούν κράτη εθνικά. Η Φιλική Εταιρία για παράδειγμα, αν και δεν ήταν η ίδια Στοά ήταν ένωση που δημιουργήθηκε κατ' εικόνα της Στοάς, με παρόμοιες διαδικασίες εισδοχής, μυστικότητα, κλπ. Ομοίως και οι Γαριβαλδίνοι, που συνένωσαν την Ιταλία και την έκαναν εθνικό κράτος.

Γενικό γνώρισμα των Στοών θα λέγαμε ότι είναι η "αριστοκρατία". Στους κόλπους της δηλαδή γίνονται δεκτοί όσοι το αξίζουν είτε από ηθικής είτε από επαγγελματικής πλευράς. Συχνά βέβαια παίζει ρόλο και η θέση στην κοινωνία.

Η Αριστοκρατία υπήρξε όπως έχω πει και σε κύκλους φίλων συχνά η πραγματική πηγή της Δημοκρατίας. Κι αυτό γιατί μόνο μεταξύ Αριστοκρατών μπορεί να υπάρξει πραγματικά Δημοκρατία ίσων. Η δική μας δημοκρατία δυστυχώς είναι νοθευμένη καθώς εκμεταλλεύεται την ανάγκη των πολλών και τις οικονομικές και μορφωτικές διαφορές μεταξύ μας.

Τα πρώτα κοινοβούλια άλλωστε, τα Συντάγματα και οι διαδικασίες στην Αγγλία έγιναν όχι για χάρη της Δημοκρατίας αλλά για να διασφαλίζεται ότι οι Αριστοκράτες έχουν κάποιες άμυνες έναντι του Βασιλιά.

Η Δημοκρατία του όχλου ήταν μεταγενέστερο μόρφωμα και συνέπεια της Γαλλικής Επανάστασης.

Φυσικά όλα αυτά μπορεί να σας ακούγονται ρατσιστικά, όμως θυμάμαι μία συνάντηση σε ένα φιλικό σπίτι, που κάποιος ψυχολόγος προσπαθούσε να μας πείσει πώς να μεγαλώνουμε δημοκρατικά τα παιδιά. Εκεί πάνω ήρθαν τα κουλουράκια κι όλοι ξέχασαν τους καλούς τους τρόπους για να τα αρπάξουν. Έτσι λοιπόν αναφώνησα κι εγώ "μόλις μας διδάξατε ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Η Δημοκρατία δουλεύει μόνο όταν το στομάχι είναι γεμάτο".

Δεν υπάρχουν σχόλια: