Άρθρο του Κου Παίζη στην Ελληνική Αγωγή

Έπεσε στα χέρια μου παλιό άρθρο του Κου Παίζη στην Ελληνική Αγωγή από το 2007. Καθόλου επικαιρότητα θα μου πείτε αλλά σκέφτηκα να μεταφέρω μερικές εντυπώσεις. Το άρθρο έχει σα θέμα του κατά πόσον η Αστρολογία μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη. Σα βάση τεκμηρίωσης χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι οι επιστήμες χωρίζονται σε θεωρητικές και εφαρμοσμένες. Και ισχυρίζεται ότι η αστρολογία μπορεί να είναι μία εφαρμοσμένη επιστήμη, εφόσον μπορεί να διατυπωθεί μία θεωρία (π.χ. ο Άρης στην τάδε θέση δίνει τάση για τέτοιο επάγγελμα) και να επαληθευτεί στατιστικά.

Χρήσιμη ίσως η προσπάθεια "απολογίας" της αστρολογίας (ο όρος δανεισμένος από τους "απολογητές" του χριστιανισμού). Έχω ένα κενό στο κατά πόσον ακόμα και οι εφαρμοσμένες επιστήμες μπορούν να θεωρηθούν ως τέτοιες απλά και μόνο βασιζόμενες στην παρατήρηση, το πείραμα και την επαγωγή χωρίς να έχουν βγει συμπεράσματα για το μηχανισμό παραγωγής της αστρολογικής επίδρασης. Αν έχουμε πιστοποιήσει ότι κάτι δουλεύει χωρίς να ξέρουμε γιατί, κάνουμε επιστήμη;

Σίγουρα ο Κος Παίζης κατέχει τις φιλοσοφικές έννοιες καλύτερα από ένα μέσο σπουδαστή όπως εγώ, οπότε πιθανόν να έχω και λάθος. Από την άλλη έχω και κάποιες άλλες ανησυχίες. Ανησυχώ κατά πόσον η επικράτηση της στατιστικά αποδείξιμης αστρολογίας είναι πραγματικά χρήσιμη για την ίδια την αστρολογία. Έχω το φόβο ότι η "αποδειξιμότητα" θα απαλείψει τη διάσταση "τέχνη" από την αστρολογία - παρά το επιχείρημα του Κου Παίζη ότι η τέχνη εντοπίζεται στην προσπάθεια συνδυασμού των επιρροών.

Φοβάμαι ιδιαίτερα την εποχή που η στατιστική θα κυβερνά τις προβλέψεις και όχι μόνο. Που η μειοψηφούσα άποψη στα σπουδαστήρια της αστρολογίας θα λοιδωρείται (επειδή δεν αποδεικνύεται στατιστικά) ή θα έχει εκλείψει η ατομικοκεντρική - χειρώνια πλευρά της. Κρόνια και Χειρώνια Αστρολογία είναι ανάγκη να συνεργαστούν. Και να μην επιτρέψουμε στο όνομα της αποδοχής της αστρολογίας ως επιστήμης τη μετατροπή της - έμμεσα - σε εργαλείο τυποποίησης των ανθρώπων.

Είμαι σίγουρος ότι ο Κος Παίζης τα γνωρίζει όλα αυτά, απλά το άρθρο μου έδωσε αφορμές για σκέψεις. Ενδιαφέρουσα κρίνω επίσης ότι είναι και η δημοσίευση του άρθρου σε ένα περιοδικό αρχαιολατρείας. Πολιτισμός, ιδέες και πολιτική είναι αλληλένδετα στην πράξη και συγκοινωνούντα δοχεία που καμιά φορά διαφεύγουν της προσοχής μας. Με ενδιαφέρον θα παρακολουθούμε αυτή την προσέγγιση, εφόσον συνεχιστεί (κι από ό,τι ακούσαμε παλιότερα θα συνεχιστεί) στο μέλλον.