H ευθύνη του Αστρολόγου στις Αστρολογικές Προβλέψεις

Ένα ζήτημα που απασχολεί εμάς τους Αστρολόγους συχνά είναι το ζήτημα της ευθύνης που έχουμε απέναντι στον Κόσμο για τις Αστρολογικές μας Προβλέψεις. Αν και η εμπορική Αστρολογία συχνά αναλώνεται σε προβλέψεις για τους Διάσημους και την Πολιτική, υπάρχουν και περιπτώσεις που πολλοί από μας βλέπουν πράγματα μέσα από τις Αναλύσεις τους που είναι πιο σημαντικά και αφορούν περισσότερο κόσμο. Τι κάνουμε ως Αστρολόγοι, αν προβλέπουμε την διενέργεια Πολέμου; Αν βλέπουμε μία Οικονομική Καταστροφή; Αν βλέπουμε ένα Οικολογικό Ατύχημα ή μία Φυσική Καταστροφή; Ποια είναι η ευθύνη μας απέναντι στην Κοινωνία για να τη βοηθήσουμε;

Αυτό είναι ένα ζήτημα δεοντολογίας που δεν έχουμε καταφέρει ακόμη ως Αστρολόγοι να το επιλύσουμε. Οι περισσότεροι από μας κρατάνε τέτοιες προβλέψεις για τον εαυτό τους για να μην «μπλέξουν». Αλλά και άλλοι που μια δυο φορές τολμούν να βγουν προς τα έξω, μαζεύονται μετά στο καβούκι τους, αν υποστούν αμφισβήτηση και κατακραυγή. Το χειρότερο δε, είναι, αν όντως πετύχουμε στην πρόβλεψη. Τότε οι μισοί θα μας θεωρούν σατανιστές και οι άλλοι μισοί σωτήρες.

Η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να διαχειριστεί την προειδοποίηση κινδύνου. Γι να μπορεί να τη διαχειριστεί θα έπρεπε για παράδειγμα ο κόσμος να είναι εκπαιδευμένες να μην τον πιάνει ο πανικός, θα έπρεπε να έχουμε δομές εξόδου σε περίπτωση εκκένωσης πόλεων, θα έπρεπε να μην πιστεύουμε σε μεσσιανικές ή καταστροφολογικές εσχατολογίες.

Επειδή όμως δεν είμαστε στο σημείο αυτό και δεν ξέρουμε ως πότε θα είμαστε, αναγκαστικά η πρόβλεψη του αστρολόγου γίνεται συγκρατημένα. Για λίγους, που ξέρουμε ότι θα καταλάβουν και θα κινήσουν τις διαδικασίες προστασίας όσο μπορούν χωρίς να προκαλέσουν τον πανικό. Εν σπέρματι, ώστε όσοι μπορέσουν να καταλάβουν. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, μια κι εμείς πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και πάντα σκεφτόμαστε. Τι θα γίνει αν κάνουμε λάθος;
Με αυτή τη λογική της «ευθύνης» κάνουμε κι εμείς τις προβλέψεις μας. Πολιτικές, Οικονομικές κι ακόμη και οι προβλέψεις του Τζόγου που σας προτείνουμε γίνονται με ένα τέτοιο αίσθημα ευθύνης. Και με ένα τέτοιο αίσθημα πιστεύουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε.

1η δημοσίευση: Astrology.gr, 2011

Το μήνυμα της Εαρινής Ισημερίας (βίντεο)

Περσινή ζωντανή εκπομπή μας στο LiveStream, επίκαιρη ενόψει της Εαρινής Ισημερίας

Μέρος Ι

Μέρος ΙΙ

Μέρος ΙΙΙ

Τι γιορτάζουμε τη Διεθνή Ημέρα Αστρολογίας

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος γιορτάζουμε στις 21 Μαρτίου την Εαρινή Ισημερία. Και μαζί με αυτήν γιορτάζουμε και μία άλλη σημαντική ημέρα, την Διεθνή Ημέρα της Αστρολογίας. Δεν είναι τυχαίο βέβαια που η Διεθνής Ημέρα της Αστρολογίας γιορτάζεται την πρώτη μέρα του Αστρολογικού Έτους. Δεν είναι τυχαίο, αλλά εύλογο, καθώς η πρώτη μέρα του Αστρολογικού Έτους θα ήταν ιδανική για να συνδεθεί με έναν τέτοιο εορτασμό. Ο εορτασμός αυτός όμως δεν έχει μόνο το νόημα να χαιρόμαστε για την Αστρολογία και να κάνουμε εκδηλώσεις και γιορτές. Έχει επίσης και το νόημα να σκεφτούμε για την Αστρολογία και να κάνουμε μία ανασκόπηση της Χρονιάς εξετάζοντας τι μάθαμε και πόσο προχωρήσαμε στον κόσμο της Αστρολογίας. Έχει επίσης το νόημα να μας προβληματίσει, εάν βαδίζουμε στο σωστό δρόμο στην Αστρολογία και εάν έχουμε διαλέξει τη σωστή κατεύθυνση. Είναι σωστός ο τρόπος που προσεγγίζουμε την Αστρολογία ή είναι ζημιογόνος; Βοηθάμε τον εαυτό μας και τους άλλους με αυτά που μαθαίνουμε και γνωρίζουμε ή κάνουμε κακή χρήση αυτών, κατάχρηση ή τα χρησιμοποιούμε επιπόλαια; Όλα αυτά είναι ζητήματα που χρειάζεται να σκεφτόμαστε κάθε χρόνο που έρχεται αυτή η μέρα εορτασμού για την Αστρολογία.

Στο σημείο αυτό ίσως είναι χρήσιμο να κάνουμε μία πιο συγκεκριμένη αναφορά σε κάποια σημεία σημαντικά για την Αστρολογία. Είναι χρήσιμο ίσως να πούμε με ποιόν τρόπο είναι σωστό να διδάσκουμε την Αστρολογία ή με ποιον τρόπο είναι σωστό να την κατανοούμε. Είναι σωστό επίσης να δούμε πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε έναν άνθρωπο που επιθυμεί να μάθει από μας κάτι μέσα από την Αστρολογία ή σε ποιο βαθμό μπορούμε να την χρησιμοποιούμε για το δικό μας συμφέρον. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πάντα ότι πρέπει να υπάρχει ένας κώδικας αυτοδέσμευσης σε όσους ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο κι ένας Σεβασμός, που πρέπει να διέπει και τη δική τους ενασχόληση και τον τρόπο που προβάλλουν αυτό που κάνουν προς τους άλλους.

Η Αστρολογία λοιπόν μέσα από αυτό το σκεπτικό είναι σημαντικό να πούμε ότι πρέπει να περιβάλλεται ως ένα βαθμό με κάποιο Δέος. Το Δέος αυτό δεν έχει την έννοια να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για κάτι μεταφυσικό, κάτι πιο πάνω από μας, που δεν μπορούμε να το φτάσουμε. Το Δέος αυτό έχει να κάνει με το να κατανοούμε ότι είναι ένα αντικείμενο που πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με Σεβασμό και εφόσον το καταφέρουμε αυτό θα έχουμε σαν αποτέλεσμα ένα σημαντικό κέρδος και σαν άνθρωποι αλλά και σαν γνώστες του αντικειμένου. Η επιπόλαιη ενασχόληση με το αντικείμενο της Αστρολογίας, του στυλ μαθαίνω στο πόδι Αστρολογία με ένα τρίμηνο σεμινάριο ή παίρνοντας αποσπασματικές γνώσεις από δω κι από κει, δεν περιέχει τον αναγκαίο για την Αστρολογία σεβασμό. Βεβαίως όλοι στην αρχή ξεκινήσαμε ψάχνοντας λίγο στην τύχη, χωρίς να γνωρίζουμε την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε ή χωρίς να έχουμε καθοδήγηση. Όμως στην πορεία είναι αναγκαίο να διορθώσουμε την πορεία, να ξεδιαλύνουμε ποια βιβλία μας κάνουν και ποια όχι, ποιοι δάσκαλοι μας είναι χρήσιμοι και ποιοι βλαβεροί και να δείξουμε για το αντικείμενο αυτό μία Αφοσίωση.

Για σκεφτείτε το λίγο καλύτερα. Αν είχατε ένα χόμπυ, μαθαίνατε ζωγραφική δε θα αφιερώνατε πολλές ώρες σε αυτό το αντικείμενο; Δε θα θέλατε να μάθετε τον τρόπο που συνδυάζετε τα χρώματα, πώς να κάνετε τις σκιές, πώς να δώσετε προοπτική; Δε θα κάνατε δοκιμές πάνω στις δοκιμές, δε θα πετάγατε συνεχώς μισοτελειωμένα έργα που θα είχαν κάποιο λάθος, δε θα επιμένατε όμως πάλι και πάλι μέχρι να δείτε να βγαίνει όπως θέλετε το πρώτο σας ολοκληρωμένο έργο;

Αν θα το κάνατε αυτό για τη ζωγραφική, γιατί δεν θα κάνατε το ίδιο για την Αστρολογία; Γιατί στην Αστρολογία θα βιαζόσασταν να την ξεπετάξετε στα γρήγορα μαθαίνοντας απλά τι κάνουν οι Ταύροι, οι Καρκίνοι και οι Κριοί; Γιατί θα θέλατε να μάθετε απλά 5-6 εύκολα τσιτάτα για να μπορείτε να μετέχετε κι εσείς στην κουβέντα με κάτι έξυπνο που θα σας έλεγα οι φίλοι σας μπράβο; Γιατί δε θα θέλατε να δείξετε την ίδια αφοσίωση στην Αστρολογία όπως με κάθε άλλο αντικείμενο που θα σας απασχολούσε; Γιατί να σας πει ο δάσκαλος σας παπαγαλία τι σημαίνει το τετράγωνο Ερμή Κρόνου και να μην ψάξετε εσείς τους χάρτες των ατόμων που ξέρετε να δείτε ποιοι έχουν αυτό το τετράγωνο και πώς εκφράζεται σε αυτούς; Την ίδια αφοσίωση και τον ίδιο χρόνο που θα δείχνατε στο γυμναστήριο για να φτιάξετε ένα ωραίο σώμα ή στον εξοχικό σας σπίτι για να φτιάξετε τον κήπο σας να είναι έτοιμος για το καλοκαίρι γιατί δε θα θέλατε να τον δείξετε και για την Αστρολογία;

Η Αστρολογία λοιπόν απαιτεί ένα σεβασμό και μία δέσμευση. Και υπό την έννοια αυτή η Αστρολογία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο καλλιέργειας του ανθρώπου και στο νου και στην καρδιά του. Μέσα από την ενασχόληση αυτή δεν μαθαίνουμε μόνο να ερμηνεύουμε τις θέσεις των πλανητών. Την ίδια στιγμή μαθαίνουμε ΠΩΣ ΝΑ μαθαίνουμε, μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε με άλλους σπουδαστές στο ίδιου γκρουπ έχοντας διαφορετικές απόψεις, μαθαίνουμε να σεβόμαστε την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου, αλλά την ίδια στιγμή να μη χάνουμε το στόχο που είναι να αποκτήσουμε τη γνώση. Δουλεύοντας στο χώρο μαθαίνουμε να σεβόμαστε την δουλειά του άλλο, είτε είναι ο καθηγητής, είτε οι σπουδαστές και να σεβόμαστε τα βιώματα του, γιατί είμαστε όλοι ενήλικοι ( ή οι περισσότεροι τουλάχιστον ) που μαθαίνουμε αστρολογία. Και κάθε βίωμα που καταθέτει ο καθένας μας είναι μία ακόμη περίπτωση που επιβεβαιώνεται ή απορρίπτεται η αστρολογία. Και επομένως πρέπει να περιβάλλεται με σεβασμό και να μελετάται, αντί να την κοροϊδεύουμε ή να την απορρίπτουμε.\

Η σύγχρονη αστρολογία, στη βάση της είναι επομένως βαθιά ανθρωπιστική. Δεν προσπαθεί να υποβάλλει στον κόσμο τι σημαίνει η Αφροδίτη σε τετράγωνο με τον Πλούτωνα. Αντίθετα συγκεντρώνει τις εμπειρίες των ίδιων των ανθρώπων για να δει τι σημαίνει η Αφροδίτη σε τετράγωνο με τον Πλούτωνα. Η σύγχρονη αστρολογία μαθαίνει να ακούει, όχι να μιλάει. Μαθαίνει να συγκεντρώνει πληροφορίες, να συνδυάζει αλήθειες να σέβεται την οπτική γωνία της κάθε αστρολογικής θεώρησης. Μόνο όταν γίνει αυτό κατορθωτό, θα καταφέρει ο κάθε σπουδαστής της αστρολογίας να νιώσει αυτό το ΔΕΟΣ που πρέπει να νιώθει κανείς μπροστά στην Αστρολογία. Το ΔΕΟΣ που εμπεριέχει την ιερότητα κάθε πράγματος που περιέχει ανθρώπινη αλήθεια. Και η σύγχρονη αστρολογία ως ανθρωπιστική επιστήμη ενδιαφέρεται ακριβώς για την ανθρώπινη αλήθεια.

Υπάρχουν σίγουρα πολλά ζητήματα που προβληματίζουν όσους εξετάζουν απέξω την Αστρολογία. Άλλοι την κοροϊδεύουν, ως ένα αντικείμενο ευτελές και μας μπερδεύουν με τις καφετζούδες. Άλλοι μας πολεμούν με ένα φανατισμό που δεν συνάδει με την υποτιθέμενη αντικειμενική επιστημονική τους κατάρτιση. Άλλοι βλέπουν στην αστρολογία ένα μέσο εύκολου πλουτισμού μέσα από την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου. Είναι εύκολο να προσθέσει κανείς στο εκάστοτε επάγγελμα του στο τέλος και «ολίγην» αστρολογία. Η αφοσίωση όμως στο αντικείμενο δεν αποδεικνύεται με μεγάλες ταμπέλες, ούτε με φωτεινές επιγραφές που ξεχωρίζουν. Αποδεικνύεται με τη διάρκεια στο χώρο, αποδεικνύεται από την καθημερινή επαφή με τον μαθητή, αποδεικνύεται δε κυρίως από το ποιόν των ανθρώπων που ασχολούνται με το αντικείμενο. Για κάθε ευτέλεια, εκμετάλλευση, διαστροφή ή παραποίηση της αστρολογίας, οφείλουμε όχι να περιοριζόμαστε μόνο σε καταγγελίες, αλλά να προβάλουμε το θετικό. Κάθε στιγμή ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την αστρολογία και ψάχνει θα πρέπει να μπορεί να βρει μπροστά του το θετικό. Να το βρει μπροστά του, προσβάσιμο και κατανοητό, όχι κρυμμένο στα καταγώγια μυστικών εταιριών που υπόσχονται και ζητούν δεσμεύσεις. Αλλά να είναι εκεί, εμφανές, καθαρό και έντιμο, χωρίς να υπερβάλλει για τον εαυτό του αλλά και χωρίς να υποχωρεί από τις κόκκινες γραμμές της αξιοπρέπειας.

Δε θα ισχυριστώ έτσι ποτέ ότι η Αστρολογία πρέπει να διδάσκεται μόνο ως μύηση. Δε θα ισχυριστώ επίσης ότι πρέπει να είναι πάντα μία αφιλοκερδής ενέργεια. Δε θα ισχυριστώ ότι απαιτείται κάποιο ειδικό χάρισμα να διδαχθεί η αστρολογία. Αλλά επίσης δε θα ισχυριστώ ότι απαιτεί κάποια θεία έμπνευση ή κάποιο κληρονομικό χάρισμα. Όλα αυτά μπορούν να βρεθούν στη ζωή μας και έχουν τη θέση τους ως μέσο σύγκρισης και ως ιδανικά. Όμως ο αστρολόγος είναι κάποιου είδους «γονιός» και ως τέτοιος οφείλει να είναι πραγματικός με τα «παιδιά» του και να τους λέει ποια είναι η πραγματικότητα. Μόνο έτσι θα μπορούν να σταθούν στο χώρο στα πόδια τους και να προχωρήσουν σε αυτό που τους αρέσει.

Ναι λοιπόν η Αστρολογία δεν είναι ιδανική. Απαιτεί πόρους και χρήματα, γιατί απαιτεί κόπο και χρόνο. Η δωρεάν διάθεση μπορεί να γίνει επιλεκτικά, εφόσον ο άνθρωπος απέναντι μας έχει πραγματικά ανάγκη, αλλά γι’ αυτό απαιτείται διάκριση, προκειμένου να μη διευκολυνθεί εξίσου να μπει στο χώρο της αστρολογίας και ο τυχάρπαστος, ο περαστικός και ο εύκολος κριτής. Η Αστρολογία δεν συμφωνεί πάντα με τον εαυτό της και οι Αστρολόγοι δεν έχουν πάντα την ίδια άποψη για το ίδιο θέμα. Το ίδιο γίνεται συχνά και σε ένα σπίτι που δε συμφωνούν πάντα μεταξύ τους οι γονείς. Εφόσον υπάρχει διάλογος και καλή θέληση όμως μπορούν να γίνουν βήματα και να ξεπεραστούν οι διαφορές μας.

Η Αστρολογία δεν έχει λυμένα όλα τα ζητήματα, ούτε πρέπει να λογίζεται ως από Θεού Μάννα που έχει όλες τις συνταγές μέσα στο τσεπάκι της. Εάν κάποιος επιθυμεί τέτοια χρήση της Αστρολογίας, θα πρέπει να εξεταστεί ποιο είναι ο κίνητρο του; Μήπως επιθυμεί γενικά στη ζωή του όλα να γίνονται εύκολα και χωρίς κόπο; Μήπως διευκολύνοντας τον εαυτό του να αναζητά μαγικές συνταγές, απλά αποφεύγει να παραδεχτεί ότι δε θέλει να κουραστεί ή δεν αντέχει να αντιμετωπίσει ότι τα πράγματα στη ζωή απαιτούν προσπάθεια; Η Αστρολογία απαιτεί Σεβασμό, Αξιοπρέπεια, Ιερότητα στην προσέγγιση της αλλά την ίδια στιγμή Ανθρωπιά, Ρεαλισμό και όχι Συνταγές και Γενικεύσεις. Είναι την ίδια στιγμή μία μυστική εμπειρία, αλλά και μία μορφή δοσίματος στους άλλους και το γενικό σύνολο. Είναι εξίσου μία διαδικασία προσφοράς, αλλά και μία διαδικασία προσωπικής ικανοποίησης μέσα από το ότι κανείς μπορεί να είναι Χρήσιμος στους άλλους. Κι αυτά είναι τα πλαίσια που κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να εξετάζεται.

Στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Αστρολογίας λοιπόν είναι καλό να ξαναθυμηθούμε αυτές τις αρχές και να τις ενστερνιστούμε πάλι. Να πάρουμε θέση για το πώς βλέπουμε την Αστρολογία και να ρωτήσουμε τον εαυτό μας. Έτσι θα πάψουμε να βλέπουμε την Αστρολογία ως κάτι που «γίνεται» γενικώς στον κόσμο, αλλά θα το δούμε και ως κάτι δικό μας, κάτι ως προς το οποίο πρέπει να πάρουμε Θέση.

1η δημοσίευση: 2ο Newsletter Φίλων Αστρολογίας Ελλάδος ( για να δείτε το πλήρες newsletter επισκεφτείτε τη διεύθυνση εδώ)

Το ωροσκόπιο του Ιωάννη Καποδίστρια

Ο Ιωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1776 (κατά άλλους 11/2) στην Κέρκυρα. Θεωρητικά θα έπρεπε να μετατρέψουμε την ημερομηνία γέννησης του στο νέο ημερολόγιο, ωστόσο, από τις πηγές του Διαδικτύου δε μας είναι σαφές, αν οι ημερομηνίες αυτές έχουν ήδη μετατραπεί. Πράγματι σε άλλες πηγές αναφέρεται ως ημερομηνία γέννησης η 31η Ιανουαρίου, που παραπέμπει στο ότι η 10η Φεβρουαρίου είναι η διορθωμένη. Αν συγκρίνουμε τους δύο γενέθλιους χάρτες (τον ένα για 22 Φεβρουαρίου θεωρώντας ότι η 10/2 είναι με το παλιό ημερολόγιο και το άλλον με την 10/2 αυτούσια), βρίσκουμε στον πρώτο χάρτη τον μετέπειτα Κυβερνήτη της Ελλάδος να είναι Ιχθύς με Σελήνη πιθανότατα στον Κριό, στοιχεία που δεν ταιριάζουν απόλυτα στην ιδιοσυγκρασία του.

Αντίθετα ο μη διορθωμένος χάρτης τον δίνει Υδροχόο με Σελήνη στο Ζυγό σε σύνοδο με τον Κρόνο, στοιχεία που τόσο η ευγενής καταγωγή του όσο και η ταύτιση του με την Υδροχοϊκή Κυβέρνηση του χάρτη της Ελλάδας θεωρούμε ότι τον αναδεικνύουν ως το σωστό. Η διαφορά μεταξύ 10ης και 11ης Φεβρουαρίου δεν αλλάζει σημαντικά τα πράγματα, καθώς απλά εισάγει την Σελήνη του στο Σκορπιό, θέση, που δεν είναι και απίθανη και πιθανόν να αξίζει να μελετηθεί ειδικά σε συνάρτηση με τη μυστική διπλωματική δράση του.

Και στις δύο περιπτώσεις πάντως η Αφροδίτη στον Αιγόκερω ήταν αυτή που του έδωσε υψηλές γνωριμίες. Δεν είναι τυχαίο ότι από το 1816 ως το 1822 υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας (δεν ξέρω αν συνειδητοποιούμε τη σημασία της θέσης, το υψηλότερο τέτοιο αξίωμα που έφτασε ένας Έλληνας τελευταία ήταν η θέση του υπευθύνου προσωπικού γραφείου του Bill Clinton από τον George Stefanopoulos).

Βέβαια, η έρευνα της ιστορίας θα δείξει ότι η οικογένεια του Καποδίστρια είχε ιταλική καταγωγή ( το όνομα του προέρχεται από το Capo d’ Istria αν και η μητέρα του ήταν ελληνίδα κερκυραία) και εξελληνίστηκε μόνο όταν μετοίκησε από την περιοχή της Σλοβενίας (τότε Βενετική) στην (επίσης τότε βενετική) Κέρκυρα. Άλλες πηγές πάλι αναφέρουν ότι η οικογένεια του είχε βυζαντινή καταγωγή, πριν καταλήξει στην Ιστορία με συμμετοχή σε διάφορους επαναστατικούς αγώνες (αναφέρεται π.χ. η εξαγορά Κρητών αιχμαλώτων από την Κωνσταντινούπολη μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους το 1669).

Ο ίδιος ο Καποδίστριας δεν ήταν φρέσκος στη διοργάνωση κρατών. Η σύνοδος Σελήνης Κρόνου στο χάρτη του σε τρίγωνο με τον Ήλιο τον έκανε ιδανικό οργανωτή και Κυβερνήτη.  Το πείραμα της Ελλάδας το είχε επαναλάβει στα Επτάνησα, όπου μεταξύ του 1799 και του 1803 ιδρύθηκε και η λειτούργησε η Επτανησιακή Πολιτεία υπό ρωσο-τουρκική κηδεμονία. Από τότε ως υπουργός στην αρχή και Καγκελάριος στη συνέχεια προώθησε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και δημοκρατικό Σύνταγμα μέχρι που τα νησιά ανακαταλήφθηκαν από τους Γάλλους το 1807.

Κάτι που ίσως δεν ξέρουμε είναι ότι ο Καποδίστριας δε γνωρίστηκε με τους Αρματολούς μετά την Επανάσταση. Ήταν εκείνος, που ως επίτροπος της Λευκάδας, το 1807 οργάνωσε την άμυνα της Λευκάδας απέναντι στην επίθεση του Αλή Πασά, ανέθεσε στον εξόριστο εκεί Κολοκοτρώνη πειρατικές επιδρομές εναντίον των Τούρκων για την προστασία του νησιού αλλά και διοργάνωσε τη  «συνάντηση της Λευκάδας», όπου μαζεύτηκαν μυστικά όλοι οι Πρωτοκλέφτες και οι Αρματολοί της Ελλάδας υπό τη σκέπη της Φιλικής Εταιρίας για να οργανώσουν την Επανάσταση.

Με τη συμβολή του Καποδίστρια ήταν που εκλέχθηκε αρχιστράτηγος των Κλεφτών ο Αντώνης Κατσαντώνης. Ίσως, αν η ασθένεια δε χτυπούσε τον Κατσαντώνη, που είχε στην πράξη απελευθερώσει ήδη τη μισή Στερεά και δεν τον συλλάμβανε ο Αλή Πασάς η Ελληνική Ιστορία να είχε γραφτεί διαφορετικά. Ήταν η δεύτερη φορά που οι Τούρκοι απέτρεπαν Επανάσταση μετά την επιδρομή του Αλή Πασά στο Σούλι το 1803-4 και τη σφαγή των Κολοκοτρωναίων στην Πελοπόννησο την ίδια περίοδο.

Η δράση του πάντως στην ευρωπαϊκή πολιτική ήταν αυτή που το 1816 έκανε τον Τσάρος να τον κάνει Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Το 1822 ο Καποδίστριας αναγκάστηκε να παραιτηθεί ωστόσο, γιατί παρά τις προσπάθειες του ο Τσάρος δεν υποστήριξε την Ελληνική Επανάσταση. Έτσι ήρθε σε δύσκολη θέση και πήγε στη Γενεύη από όπου προσπάθησε να υποστηρίξει το Ελληνικό Ζήτημα (αναλογίες βλέπουμε και με άλλους πολιτικούς που αργότερα ήταν στον Εθνικό Διχασμό είτε στη Δικτατορία προσπαθούσαν να βοηθήσουν τη χώρα από το εξωτερικό).

Η έλευση του Καποδίστρια στο Ναύπλιο θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι και η ημερομηνία του γενέθλιου Ωροσκοπίου της Ελλάδας. Ανάλογη της επιστροφής του Καραμανλή από το Παρίσι (που αντιμετωπίζεται ως το Ωροσκόπιο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας) ή της έλευσης του Βενιζέλου στην Αθήνα από το Θέρισο.

Η ημερομηνία ήταν 7 Ιανουαρίου 1828 (19 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο, αλλά σε κάποιες πηγές αναφέρεται ως 18). Και πάλι έχουμε δύο χάρτες.

Και στους δύο χάρτες ο Ήλιος στον Αιγόκερω εγκαθιστούσε μία συντηρητική κυβέρνηση (αν το πάρουμε ως ωροσκόπιο κυβέρνησης) που σε σύνοδο με τον Ουρανό όμως αναμενόταν να φέρει επαναστατικές αλλαγές στην οργάνωση των τότε Ελλήνων. Η Σελήνη δείχνει πιο ταιριαστή στον Υδροχόο στο χάρτη της 18 Ιανουαρίου, δηλώνοντας ημέρα απελευθέρωσης και όντας σε διέλευση από τον Ήλιο του νέου Κυβερνήτη της χώρας.

Άρης και Δίας στο Σκορπιό ευνοούσαν τη στρατιωτική αναδιοργάνωση, που κατάφερε ο Καποδίστριας, όμως παράλληλα σε τετράγωνο με τη σύνοδο Σελήνης/Αφροδίτη της ημέρας έδειξαν τη σύγκρουση Στρατού και Λαϊκού Αισθήματος, ή ακόμη και τη σύγκρουση Οπλαρχηγών και Κυβερνήτη.

Την ημέρα της δολοφονίας του στις 9ης Οκτωβρίου 1831, ο Άρης βρισκόταν στην 21η μοίρα, σε τετράγωνο με τον Ήλιο του, άλλη μία ένδειξη ότι η ημερομηνία της 9ης Οκτωβρίου είναι μάλλον κι αυτή διορθωμένη, όπως εμφανίζεται στις πηγές. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει και γενικότερα για τις περιπτώσεις που μπορούμε τελικά να μετατρέπουμε ημερομηνίες με ασφάλεια στο Νέο Ημερολόγιο.

Το πρόβλημα της Κυβέρνησης του όσον αφορά το έργο που επέτυχε ωστόσο ήταν η σύνοδος Ερμή/Ποσειδώνα στον Αιγόκερω, που σε αντίθεση με τον Κρόνο έδειξε την διάψευση των προσδοκιών και των μεγάλων σχεδίων. Δεν είναι τυχαίο το ότι ευνόησε συγγενείς και ημετέρους συμπατριώτες του από την Επτάνησο, αναδεικνυόμενος ίσως σε κάπως λιγότερος των περιστάσεων, όταν ήρθε εκείνη η κρίσιμη ώρα να αναλάβει πραγματικά την τύχη της χώρας.

Όπως και να έχει το πράγμα, ο Καποδίστριας ήταν μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο ξεκίνημα του Ελληνικού Κράτους. Πολιτισμένος και Φιλελεύθερος στη νεότητα του, πιο Αυταρχικός και Μυστικοπαθής όταν πέρασε πια τα σαράντα και ήρθε στην Ελλάδα, επηρέασε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη συλλογική μνήμη της Ελλάδας, η οποία μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα δεν τόλμησε να αναρτήσει ανδριάντα του, είτε θεωρώντας τον εξοβελιστέο, είτε επειδή δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το τραύμα της δολοφονίας του. Ανάλογα τραύματα έζησε η χώρα άλλωστε και με την Αριστερά αλλά και τον Εθνικό Διχασμό.

Τέλος αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι το ωροσκόπιο της πρώτης πραγματικής κυβέρνησης της Ελλάδας ίσως και να κρύβει στοιχεία για τη χώρα μας που δεν έχουμε υποψιαστεί. Ειδικά η σύνοδος Άρη /Δία και η αντίθεση Ερμή/Ποσειδώνα με Κρόνο είναι ίσως όψεις που δεν αναδεικνύονται ιδιαίτερα στο χάρτη που οι περισσότεροι ως τώρα χρησιμοποιούμε. Σε κάθε περίπτωση αξίζει κάποιας ιδιαίτερης μελέτης.

Σημειώσεις ιστορικού περιεχομένου:

Αξίζει πέρα από τα αστρολογικά δεδομένα του χάρτη του Καποδίστρια να δούμε κάποτε επιστημονικά ποια ήταν πραγματικά η συμβολή του στην ανεξαρτησία της Σύγχρονης Ελλάδας. Αποσπάσματα όπως το παρακάτω από σχετικό άρθρο του συγγραφέα Πάτροκλου Χατζηαλεξάνδρου, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Peri-Grafis, αξίζει να μελετηθούν, γιατί αποκαλύπτουν μία άλλη εικόνα για την Ιστορία μας.

«Πρώτη κίνησή του στη Βιέννη ήταν η συγκρότηση της Φιλομούσου Εταιρείας, στην οποία πέτυχε να εντάξει ως μέλος και τον ίδιο τον Τσάρο. Δημιούργησεν έτσι, ένα φορέα νόμιμο, μέσα από τον οποίο μπορούσαν να δραστηριοποιούνται οι Έλληνες για τον Σκοπό, αλλά και να συλλέγουν χρήματα για τις τεράστιες μελλοντικές ανάγκες του αγώνα σ' ένα «νόμιμο ταμείο». Δεύτερο βήμα ήταν η δημιουργία του "παράνομου" μηχανισμού της Φιλικής Εταιρείας, που θα διοργάνωνε τον στρατό της Επανάστασης. Η αποστολή ανατέθηκε στους Τσακάλωφ και Σκουφά, που απευθύνθηκαν στις λαϊκές τάξεις. Η Φιλική Εταιρεία, όπως είπαμε, είχεν αόρατη Αρχή, αλλά όχι αρχηγό. Όλων όμως, τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον Καποδίστρια. Αν πρέπει η Αρχή να αποκτήσει πρόσωπα, αυτά ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Δ. Ρώμας, ο Ιγνάτιος και κάτω απ' αυτούς ο Ανδρέας Μουστοξύδης, ο Αντώνιος Κομιζόπουλος εκ Φιλιππουπόλεως, έμπορος στη Μόσχα, ο 'Ανθιμος Γαζής, ο Παναγιώτης Σέκερης, ο Νικόλαος Παξιμάδης Ιωαννίτης, μεγαλέμπορος στη Μόσχα κι ίσως κι ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Οι Κομιζόπουλος και Παξιμάδης ανέλαβαν το έργο της συγκρότησης του επαναστατικού μηχανισμού μακράν του Καποδίστρια κι αυτοί στρατολόγησαν τους Σκουφά και Τσακάλωφ. Ο ρόλος του Σέκερη είναι επίσης σημαντικός, αφού οι Σπηλιάδης κι Αναγνωσταράς δούλευαν στην επιχείρηση του.

…Το πόσο συνδυάζεται μ' αυτή τη στρατηγική λογική, η επίσημη εκδοχή για την οργάνωση της επανάστασης από τρεις απλούς λαϊκούς Έλληνες μετανάστες, είναι ένα αξιοπρόσεκτο ερώτημα. Ο μόνος Έλληνας που 'τανε σε θέση να σχεδιάσει αυτές τις κινήσεις, γιατί γνώριζε τα γεωπολιτικά δεδομένα, τις εξελίξεις στις ρωσο-τουρκικές σχέσεις και που μπορούσε να επηρεάσει τη διεθνή πολιτική, ήταν ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, Υπουργός επί των Εξωτερικών του Τσάρου Αλεξάνδρου Α' από το 1815 ως το 1822.

… Η κύρια επαναστατική προσπάθεια έγινε στην Πελοπόννησο. Πριν, εκδηλώθηκαν δυο αντιπερισπασμοί. Ο πρώτος στην Ήπειρο, με την επανάσταση του Αλή-Πασά των Ιωαννίνων, που θέλησε να γίνει ανεξάρτητος ηγεμόνας από τον Σουλτάνο κι ο δεύτερος στη Μολδοβλαχία, με το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη το Φεβρουάριο του 1821 (Που σύμφωνα με την επίσημη ιστορία κήρυξε τότε την ελληνική επανάσταση στο Ιάσιο).

…Ξέρουμε ήδη, ποιος σκέφθηκε τους δύο αντιπερισπασμούς και ποιος και γιατί επέλεξε την Πελοπόννησο ως κύρια εστία της Επανάστασης. Ξέρουμε και με ποιους μηχανισμούς (Ιγνάτιος, πνευματικός ηγέτης Σουλιωτών) πείστηκαν οι Τζαβελαίοι κι οι Μποτσαραίοι να συμπολεμήσουν με τον σφαγέα των Σουλιωτών Αλή-Πασά. Ξέρουμε ακόμα, από τα αρχεία της αυστριακής μυστικής αστυνομίας, ότι ο Γεώργιος Σταύρου, συνεργάτης του Καποδίστρια, ήταν ο μυστικός εκπρόσωπος του Αλή στη Βιέννη. Αυτό είναι ένα από τα κλειδιά για να καταλάβουμε την Επανάσταση του Αλή-Πασά.»

---

Με λίγα λόγια ίσως κάποια στιγμή η επίσημη Ιστορία να κατανοήσει ότι στην ουσία ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο ιθύνων νους της Ελληνικής Επανάστασης και στην ουσία ο Ιδρυτής της Σύγχρονης Ελλάδας.

Πηγές:

Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου, Καποδίστριας Ιωάννης: Ο ιδρυτής της Ελλάδας,
Ioannis Kapodistrias, Wikipedia
Ιωάννης Καποδίστριας, Ελληνική Wikipedia

1η δημοσίευση Astrology.gr , 2011

Η ιστορια της Ελλαδας μεσα απ το γενεθλιο χαρτη της

Ίσως οι περισσότεροι να νομίζουμε ότι η Ελλάδα δανείζεται για πρώτη φορά από το Εξωτερικό. Ότι για πρώτη φορά έρχεται Διευθυντήριο και παίρνει τις τύχες της χώρας στα χέρια της. Ότι για πρώτη φορά οι κυβερνώντες είναι άνθρωποι που συνεννοούνται πρώτα με το Εξωτερικό για το τι θα γίνει και μετά μαζί μας.

Η αλήθεια είναι όμως ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Με αφορμή ιστορική εκπομπή που παίζεται αυτό τον καιρό σε ένα μεγάλο κανάλι, πήραμε πολλά ερεθίσματα για να ψάξουμε στην Ελληνική Ιστορία και να δούμε ότι πολλά πράγματα επαναλαμβάνονται σε κύκλους.
Πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Η έλευση του στο Ναύπλιο θα έπρεπε ίσως να είναι εκείνη η ημερομηνία «γέννησης» του Ελληνικού Κράτους. Ως άλλος Κωνσταντίνος Καραμανλής που ερχόταν από το Παρίσι ή άλλος Βενιζέλος που ερχόταν από την Κρήτη, ο Καποδίστριας δεν ήταν ο πρώτος «Μεσσίας» που ήρθε στην Ελλάδα για να τη σώσει. Δεν ήταν ο πρώτος που ήρθε «απέξω» με τη στήριξη Μεγάλων Δυνάμεων. Δεν ήταν ο πρώτος που δημιούργησε ευθύς αμέσως τη δική του «κλίκα» αφήνοντας «στην απέξω» τα κατεστημένα της εποχής.
Στο χάρτη της Ελλάδας η αντίθεση Ήλιου/ Κρόνου μιλάει μόνη της. Οι «νεωτερικοί» κυβερνήτες της χώρας, όποτε έρχονται, για να εγκαθιδρύσουν πρόοδο, βρίσκουν αντίσταση στους ως τότε «προύχοντες» της χώρας. Ο Καποδίστριας στους Έλληνες Οπλαρχηγούς (Κρόνος στο Λέοντα στον 4ο μεταφράζεται στην ουσία με μία λέξη «Τσιφλικάδες»), ο Βενιζέλος με το κατεστημένο της Μοναρχίας (ο Λέοντας επίσης παραπέμπει σε βασιλιά, ο οποίος μάλιστα κρατάει από οικογένεια και έρχεται από το εξωτερικό (κυβερνήτης 9ου).

Σύνδεση με το εξωτερικό όμως έχουν κι οι προοδευτικοί κυβερνήτες, καθώς ο κυβερνήτης του Μεσουρανήματος, Ουρανός, βρίσκεται στον 9ο. Έχουν προοδευτική ιδεολογία (Ουρανός στον 9ο) και συχνά ριζοσπαστική. Αν και προοδευτικοί όμως (Ήλιος στον Υδροχόο), είναι συχνά αυταρχικοί και οι ίδιοι (alter ego του ζωδίου) και αποκομμένοι από την πραγματικότητα. Νομοθετούν, χωρίς να εφαρμόζουν και χωρίς να συνεννοούνται με την παραδοσιακή διοίκηση.
Ίσως το παράδειγμα του Καποδίστρια είναι από τα πιο φανερά. Ερχόμενος στην Ελλάδα, έστελνε δικούς του υπαλλήλους να μαζεύουν τους φόρους όπως θα έκανε κάθε κράτος με κεντρική κυβέρνηση, όμως οι Προύχοντες είχαν συνηθίσει ως τότε να μαζεύουν αυτοί τους Φόρους και να τους δίνουν στο Σουλτάνο και νόμιζαν ότι κάτι τέτοιο θα συνέχιζε να γίνεται.
Στο παράδειγμα του Βενιζέλου, ο Κωνσταντίνος πίστευε ότι ήταν αυτός αρχηγός του στρατεύματος, κι ότι ο Βενιζέλος, ορίζοντας τις προτεραιότητες, εισερχόταν σε αρμοδιότητες που δεν ήταν δικές του.
Ακόμη και σήμερα ο Κρόνος στο Λέοντα ορίζεται από τα πολιτικά τζάκια. Γόνοι οικογενειών με σπουδές στο εξωτερικό, αντιτάσσονται στην αποψίλωση της αποκλειστικότητας που έχουν στην πολιτική ζωή του τόπου. Στην οικογενειοκρατία (Κρόνος στον 4ο). Στο μοίρασμα της πίτας του κράτους στις τσέπες τους.
Η θέση του Ελληνικού λαού είναι αλήθεια δεν είναι ξεκάθαρα υπέρ του ενός ή του άλλου. Η Σελήνη στους Διδύμους κάνει θετικές όψεις και με τον Κυβερνήτη και με τον Οπλαρχηγό. Και με το Βενιζέλο και με το Βασιλιά. Και μέσα από τη διττή φύση του ζωδίου, συχνά ο λαός διχάζεται, έρχεται σε εμφύλια σύγκρουση, αυτοκαταστρέφεται.
Κι όμως μία παραδοσιακή θέαση του Ωροσκοπίου της Ελλάδας (χωρίς τη συμμετοχή των εξωκρόνιων δηλαδή) θα μας έδινε αμοιβαία υποδοχή Ήλιου και Κρόνου. Καθένας θα μπορούσε δηλαδή να κοιτάει τα του οίκου του, χωρίς να μπερδεύεται στα πόδια του άλλου.
Αυτό που ενώνει, δε, συνήθως κυβέρνηση και Τζάκια είναι ο εξωτερικός κίνδυνος. Οι πόλεμοι. Ο κοινός εχθρός. Ο Άρης στον Τοξότη στον 7ο οίκο είναι η κύρια διευκολυντική όψη της αντίθεσης. Σε αντίθεση ωστόσο με τη Σελήνη, που δείχνει το δράμα των αμάχων και της προσφυγιάς που υποφέρει η χώρα κάθε φορά που εμπλέκεται σε πολέμους.
Μήπως όμως τελικά η Ελλάδα είναι επεκτατικό κράτος και δεν το ξέρουμε; Κράτος που εξάγει τα προβλήματα του όπως σήμερα κατηγορούμε την Τουρκία ότι κάνει; Δεν ξέρω αν είμαστε αυτό, πάντως σίγουρα πάντως ανέκαθεν ενωνόμασταν στον εξωτερικό κίνδυνο, ενώ τρωγόμασταν, εν τη απουσία του.
Ας προβληματιστούμε λοιπόν από αυτά που μας δείχνει ο γενέθλιος χάρτης μήπως βρούμε πώς θα προχωρήσουμε σήμερα, που τα πολιτικά τζάκια ανθίστανται στις αλλαγές, χρησιμοποιώντας τις συντεχνίες ως πολιτικά δεκανίκια τους. Αλλά ας προβληματιστούμε και για τους αιθεροβάμονες, υδροχοϊκούς κυβερνώντες, που με τις σπουδές τους στο εξωτερικό έρχονται να κάνουν την Ελλάδα «Σουηδία». Είναι εποχή αυτογνωσίας η σημερινή εποχή και εποχή που πρέπει να σκύψουμε και να αναγνωρίσουμε πολλά από τα «κρίματα» μας, προκειμένου να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Και για μας τους αστρολόγους αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να εξετάσουμε το γενέθλιο χάρτη.


Πρώτη δημοσίευση Astrology.gr, 2011

Παρουσίαση Βιβλίου - Εισαγωγή στην Ψυχολογία της Ανθρωποσοφίας

Το βιβλίο "Εισαγωγή στην Ψυχολογία της Ανθρωποσοφίας" είναι το δέκατο βιβλίο του Βασίλη Παπαδολιά και πραγματεύεται την προσέγγιση της Ψυχολογίας του Ανθρώπου όπως την περιέχει η φιλοσοφική θεώρηση της Ανθρωποσοφίας, του κινήματος του Ρούντολφ Στάινερ. Το βιβλίο εισάγει στον αναγνώστη τις βασικές θεωρήσεις της Φιλοσοφίας της Ανθρωποσοφίας για τον εαυτό και τη λειτουργία του όπως τον προσεγγίζει η ανθρωποσοφική ψυχολογία και η μεταφυσική. Το βιβλίο είναι ενδιαφέρον τόσο σε όσους ενδιαφέρονται για την ψυχολογία, όσο και για όσους μελετούν την εσωτερική φιλοσοφία.

Στην εκδήλωση θα μιλήσουμε γενικότερα για τη συνεισφορά του Ρούντολφ Στάινερ στην κατανόηση της ψυχολογίας του ανθρώπου τόσο από την καθαρά επιστημονική όσο και από τη μεταφυσική πλευρά και θα κάνουμε νύξεις για το πώς με βάση την ανθρωποσοφική θεώρηση μπορούμε να κατανοήσουμε και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.