Μεγάλο προβληματισμό προκαλούσε πάντα το θέμα των ωροσκοπίων που δημοσιεύονται στις εφημερίδες. Ισχύουν αυτά τα ωροσκόπια; Ως ένα σημείο σίγουρα επηρεαζόμαστε από το ηλιακό μας ζώδιο, ωστόσο είναι αυτό που έχει την κύρια επίδραση επάνω μας για να πούμε ότι μπορούμε να πάρουμε μία γενική κατεύθυνση από αυτό;
Σε σχέση με αυτό το θέμα οι απόψεις που έχουν ακουστεί ως τώρα είναι διάφορες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το ηλιακό μας ζώδιο είναι ο πραγματικός εαυτός μας και αυτό καλούμαστε να εκφράσουμε. Αναφέρεται μάλιστα ότι ο ωροσκόπος είναι απλά το μέσο για να φτάσουμε στην επίτευξη του σκοπού μας. Άλλοι πάλι λένε το αντίθετο. Ότι ο ωροσκόπος είναι αυτό που θα θέλαμε να είμαστε αλλά στην πράξη καθημερινά επηρεαζόμαστε από το ζώδιο μας ή - άντε - και τις θέσεις των υπολοίπων πλανητών. Στη μία περίπτωση ο Ήλιος είναι ο πραγματικός εαυτός μας (ανώτερος για κάποιες σχολές). Στις άλλες ο Ήλιος είναι απλά το καθημερινό Εγώ μας.
Τι ισχύει τελικά από όλα αυτά; Κάθε αστρολόγος τοποθετείται από τη μία ή την άλλη πλευρά. Στα μαθήματα της Κας Πατέρα για παράδειγμα που μοιράζονται με τον Αστρολόγο αναφέρει ότι ο ωροσκόπος δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο - και ναι εμφανίζεται μετά τα τριάντα, στη λογική ότι κανείς έχει τακτοποιήσει τη ζωή του και φτάνει η ώρα επιτέλους να κάνει κι αυτό που ονειρεύεται.
Άλλοι πιο μοντέρνοι αστρολόγοι όπως ο Κος Πανόπουλος (αν και σε συνέντευξη του ισχυρίζεται ότι μυήθηκε στην αστρολογία από την Κα Πατέρα) αντιτίθενται σε αυτήν την άποψη και μάλιστα σθεναρά. Ο Ήλιος είναι λένε ο πραγματικός εαυτός μας κι όχι ο ωροσκόπος. Κι η ηλικία δεν έχει καμία σχέση με την έκφραση του ωροσκόπου.
Πέρα από την αστρολογική τεκμηρίωση όμως της ύπαρξης των ηλιακών ωροσκοπίων σε εφημερίδες και περιοδικά υπάρχει και το ιστορικό πλαίσιο που μπορεί να μας δώσει διαφωτιστικές πληροφορίες.
Ίσως οι περισσότεροι να μην ξέρουμε ότι τον παλιό καιρό ο κόσμος δε ρώταγε τι ζώδιο είσαι. Πριν τη δεκαετία του '30 δεν υπήρχαν γενικές προβλέψεις για όλα τα ζώδια και η αστρολογία δούλευε μόνο εξατομικευμένα. Οι αστρολόγοι κοίταζαν κυρίως τον ωροσκόπο ως στοιχείο ταύτισης με τον ερωτώντα (ακόμα υπάρχει αυτή η κληρονομιά στην ωριαία αστρολογία). Τη δεκαετία του '30 ξεκίνησε να γίνεται δημοσίευση γενικών προβλέψεων. Αυτό λοιπόν που εμείς θεωρούμε αυτονόητο, είναι ίσως αποτέλεσμα απλά μίας καινοτομίας κάποιων αστρολόγων σε μία συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία.
Ωστόσο το ηλιακό ωροσκόπιο ως ένα σημείο λειτουργεί. Κι αυτό έχει αποδειχτεί και στην πράξη. Κι αν κανείς αρχίσει και το ψάχνει μεταφυσικά ή αρχετυπικά ίσως η έμφαση στο ηλιακό ζώδιο να δείχνει και μία τάση του δυτικού ανθρώπου για ενίσχυση του προσωπικού κέντρου. Ίσως να έχει αρχίσει να καλλιεργείται άλλο ένα συλλογικό αρχέτυπο στο δυτικό άνθρωπο που θα του επιτρέψει να αναπροσανατολιστεί στο πού θα δώσει έμφαση στο ωροσκόπιο του.
Πολλοί άλλωστε γνωρίζετε την άποψη μου ότι η αστρολογία είναι εν μέρει "κατασκευή" του συλλογικού υποσυνείδητου των λαών. Ή αν το πάρουμε υλιστικά η ιδέα και η έμφαση που δίνουμε σε κάποια ζητήματα δημιουργείται από τις κοινωνικές ανάγκες για την ανάδειξη κάποιων πρότυπων ιδιοτήτων του χαρακτήρα του ανθρώπου από κουλτούρα σε κουλτούρα (ευθύς, τίμιος, συνειδητός, επικεντρωμένος στο στόχο θα ήταν στη δύση, δεκτικός, ευέλικτος, προσαρμοστικός, un-attached θα ήταν στην ανατολή).
Ίσως τα παραπάνω να μη σε βοηθούν αναγνώστη, να ξεκαθαρίσεις αν πρέπει να διαβάσεις τελικά και να συμβουλεύεσαι τα ωροσκόπια των εφημερίδων. Ίσως πάλι να είναι και πολύ περίπλοκα για να προβληματιστείς. Στην πράξη όπως λένε και οι ολιστικοί αστρολόγοι αυτά είναι όλα προσεγγίσεις. Το ωροσκόπιο μας επηρεάζει συνολικά και το να ξεχωρίσουμε μία πλευρά εις βάρος της άλλης έχει μόνο προσωρινά οφέλη. Το ζωδιακό τον κουβαλάμε ολόκληρο μέσα μας και συνεπώς ίσως η καλύτερη ιδέα θα ήταν να διαβάζουμε ..... όλα τα ζώδια............. !!
2 σχόλια:
Τα πλήρη χαρακτηριστικά μιας προσωπικότητας σύμφωνα με την Ψυχολογία, την Ψυχιατρική και τις επιστήμες της Συμπεριφοράς εκδηλώνονται από μικρή ηλικία, αλλά στο αποκορύφωμά τους φαίνονται γύρω στα 30. Τότε "φουντώνουν" και οι διαταραχές προσωπικότητος. Γεννιέσαι με τον τάδε προγραμματισμό ή προδιάθεση, αλλά το δεντράκι της προσωπικότητας αποκτά σαφέστερα χαρακτηριστικά γύρω στα 30. Μέχρι τότε - περίπου μέχρι τότε - χτίζεις την προσωπικότητά σου μέσα από βιώματα. Μετά απλά μαθαίνεις τρόπους διαχείρισης και έκφρασης του δυναμικού σου του έμφυτου, πχ μπορείς να εκπαιδευθείς από τις εμπειρίες να αντιδράς με λιγότερο συναισθηματισμό εξωτερικά ή να χρησιμοποιείς καλύτερα τους μηχανισμούς απώθησης (ψυχολογικά). Αυτό λέει πολλά και για τη σημασία του Ωροσκόπου. Η επιστήμη και πάλι έχει το λόγο. Βλέπεις Βασίλη διαφωνούμε, γιατί εγώ δεν πιστεύω ότι η Αστρολογία είναι σκεπτομορφή, αλλά 1+1=2, άσχετα αν υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, που και πάλι χρειάζονται περαιτέρω έρευνα (πχ όψεις Ωροσκόπου τροποποιούν ή ακόμα και καταργούν ολοκληρωτικά την ερμηνεία ενός Ωροσκόπου). Οι νόμοι της Ψυχολογίας δεν βρίσκονται σε αντίφαση με τους αστρολογικούς. Αυτό λέει πολλά. Το παρατηρούμε και με τους κύκλους του Κρόνου και άλλα τόσα. Ακόμα είναι πολύ νωρίς να εξερευνήσουμε τους μηχανισμούς του χρόνου και των όποιων "συμπτώσεων". Το δίλημα "Ηλιος ή Ωροσκόπος" είναι ψευτοδίλημα και οι προβλέψεις στα περιοδικά ανάξιες αναφοράς. Η προσωπικότητα διαμορφώνεται από ένα σύνολο παραγόντων (βιολογικών, ψυχολογικών, πολιτιστικών, γεωγραφικών κλπ) και για κάποιο λόγο περιγράφονται με μεγάλη ακρίβεια από έναν ολοκληρωμένο και ακριβή αστρολογικό χάρτη με ακριβή ώρα γέννησης, αν γνωρίζεις πάντα το πλαίσιο στο οποίο γεννιέται και μεγαλώνει κανείς (είναι πχ ο κάτοχος του Ωροσκοπίου μουσουλμάνος αναθρεμένος σε οικογένεια φανατικών; Αλλιώς θα βιώσει τον 'Αρη στον 9ο στο Σκορπιό από έναν εμπειρικό φιλόσοφο. Ο δεύτερος μπορεί να είναι σφοδρός πολέμιος της πίστης και άθεος). Τα υπόλοιπα είναι κοροιδία και τσαρλατανισμός. Ο διαχωρισμός του ηλιακού ζωδίου, απλώς σε γλυτώνει από ολοκληρωτικές αποτυχίες πρόβλεψης και παίζει με το νόμο των πιθανοτήτων. Ο Πανόπουλος που πρέπει να'ναι πολύ ξύπνιος αν κρίνω απ'τον τρόπο γραφής του, το έπιασε αυτό νωρίς όπως κι άλλοι Αστρολόγοι, και έχει το νόμο των πιθανοτήτων με το μέρος του. Αυτό είναι όλο. Καμμία ικανότητα πρόβλεψης με βάση ούτε το ηλιακό ζώδιο ούτε τον Ωροσκόπο αποκλειστικά. Καμμία σωστή ψυχανάλυση επίσης βασισμένη σε έναν από αυτούς τους δείκτες (ή και στους δυο).Μόνο η σύνθεση εξασφαλίζει ουσιαστικά αποτελέσματα, και υπάρχουν έγκριτες μεθοδολογίες σύνθεσης που δεν σε κάνουν να πλατιάζεις ούτε να αντιφάσκεις αλλά και ούτε να άγεσαι και να φέρεσαι.
ΥΓ : Αυτό το σχόλιο το έγραψα με τον Ερμή μου :-)
ο νέος Γκέτε κατά Undine που ανταλλάσει απόψεις με τον νέο Schiller, επίσης κατά Undine
χαιρετώ
Αυτή την ιστορία με τον Goethe και τον Schiller πρέπει να τη διαβάσω κάποια φορά :)
Διαβάζοντας πάντως τις απόψεις σου δε νομίζω ότι διαφωνούμε επί της ουσίας. Όπως λες κι εσύ ανάλογα με το περιβάλλον που θα μεγαλώσεις αλλιώς θα εκδηλωθεί μία θέση στο χάρτη σου. Αυτό για μένα αναιρεί το 1+1=2. Στην ουσία η εξίσωση γίνεται 1+1 + κοινωνικό περιβάλλον + συλλογικό ασυνείδητο = ό,τι προκύψει... :)
Αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα για να την κάνουμε μέσω σχολίων σε ένα blog. Είσαι ευπρόσδεκτος πάντως αν έχεις κάτι σχετικό για δημοσίευση να μου το στείλεις. Έτσι θα παρουσιάζονται όλες οι απόψεις....
Και πάνω από όλα ευχαριστώ για τη συμμετοχή..
Δημοσίευση σχολίου