Μερικές Σκέψεις για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο
Στον πρωτόγονο άνθρωπο ανέκαθεν ο θάνατος ήταν ένα μυστήριο. Πού πήγαινε ο άνθρωπος, όταν πέθαινε; Όταν τον έβαζαν μες τη Γη; Οι νεκροί ήταν υπερφυσικά όντα. Μπορούσαν να μιλάνε από τον άλλο κόσμο, να δίνουν συμβουλές, να εμφανίζονται στον ύπνο σου και να σε κατευθύνουν. Ως υπερφυσικά όντα οι θαμμένοι ήρωες και πρόγονοι μπορούσαν να είναι και φορείς μελλοντικής γνώσης, να λειτουργούν μέσα από τη μαντεία. Ο λόγος των νεκρών ήταν νόμος και δεν επιδεχόταν αμφισβήτηση. Η επιστροφή από τον κόσμο των νεκρών λοιπόν δε θα μπορούσε παρά να είναι ένα μοναδικό θαύμα. Έπρεπε να είναι κανείς μεγάλος ήρωας για να καταφέρει να επιστρέψει από κει που κανείς δεν επέστρεφε ποτέ. Να είναι ο Ορφέας, ο Ηρακλής, ο Οδυσσέας, ο Χριστός, αλλά πάντως όχι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ο θάνατος του Ήλιου συνδεόταν με τον θάνατο των ανθρώπων. Κάθε χρόνο ειδικά στα βόρεια πλάτη, που για πολλές μέρες δεν έβλεπαν πλέον τον Ήλιο καθόλου το Χειμώνα, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο σήμαινε ένα πραγματικό θάνατο στη φύση, στις καθημερινές δραστηριότητες, στην ζωή. Έπρεπε να περιμένει κανείς την άνοιξη για να ξαναδεί ικανοποιητικά το φως και να αρχίσει να τρέφεται πάλι η ζωή. Ήταν σαν η φύση να έμπαινε σε κώμα και να επέστρεφε και πάλι πίσω από τον κόσμο της ανυπαρξίας.
Πολύ πριν οι αστρολόγοι ασχοληθούν με το Ηλιοστάσιο είχαν ασχοληθεί οι Μάγοι. Μαζεύονταν σε μέρη ιερά, να γονιμοποιήσουν τη Γη μέσα από τις προσφορές και την εορταστική τους συνεύρεση. Τον Χειμώνα δεν υπήρχε Απόλλωνας να λατρευτεί μόνο Διόνυσος. Γιατί κοντά στο θάνατο, το ένστικτο της επιβίωσης μας ωθεί σε πιο έντονη και πιο συχνή συνεύρεση ως αντιστάθμισμα.
Μετά τη μαγική περίοδο ήρθαν οι φιλόσοφοι και οι μαθηματικοί. Να μιλήσουν για κύκλους, φάσεις ανόδου και φάσεις καθόδου, να μετρήσουν τη γωνία πρόσπτωσης του Ήλιου, να χτίσουν μαζί με τους Αρχιτέκτονες ναούς για να δέχονται τις Ακτίνες του Ηλιοστασίου. Μετέτρεψαν έτσι τις Μαγικές Τελετές σε Ιερουργίες συνθέτοντας το κοσμικό με το ανθρώπινο, το συμπαντικό με το βάθος της ψυχής.
Η Αστρολογία από αυτή την άποψη είναι μία μοναδική επιστήμη. Μόνη αυτή δε μιλάει απλά για τον ανθρώπινο ψυχισμό μέσα από σύμβολα, αλλά λέει ότι αυτός ο ψυχισμός έχει αντιστοιχίες στο φυσικό κόσμο. Δεν είναι κάτι ολότελα υποκειμενικό, αλλά ούτε και κάτι ολότελα αντικειμενικό. Είναι μία Σχέση. Ως Επιστήμη των Σχέσεων η Αστρολογία συνδυάζει την Παγκόσμια Γεωμετρία αλλά και την Παγκόσμια Ψυχολογία. Συνδυάζει την Ελευθερία της Βούλησης και τον Προκαθορισμό, την Φυσική και τη Μαγεία. Είναι ο τόπος συνάντησης του Δεξιού και του Αριστερού Ημισφαιρίου, του Αρσενικού και του Θηλυκού, του Άνω και του Κάτω, είναι ο τόπος στο Μέσον των Πραγμάτων. Και της Ζωής και του Θανάτου, και της Χαράς και της Λύπης, και της Επιτυχίας και της Αποτυχίας.
Διδάσκει έτσι κει αποτυπώνει η Αστρολογία την πραγματικότητα της Ζωής, χωρίς φτιασίδια και ωραιοποιήσεις και χωρίς εξιδανικεύσεις και μοντελοποιήσεις. Η ίδια η ζωή ξεπερνάει πάντα τις προβλέψεις. Διδασκόμαστε από αυτήν, δεν την καθορίζουμε. Στέκουμε ταπεινοί στους τρόπους που έχει πάντα να μας ξεγελάει, δεν καβαλάμε το καλάμι ότι ξέρουμε τα τερτίπια της. Η Αστρολογία είναι πάνω από τους Αστρολόγους, όπως η Εκκλησία είναι πάνω από τους παπάδες και η Ελλάδα ως ιδέα πάνω από τους εδώ κι εκεί Έλληνες.
Πουθενά δεν αντιλαμβάνεται κανείς καλύτερα την μεγαλοσύνη του αστρολογικού συμβόλου παρά στα μυστήρια των Κύκλων. Και το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι η τελευταία φάση της Ηλιακής Χρονιάς, αυτή που στις Φάσεις της Σελήνης θα λέγαμε ότι είναι το τελευταίο τέταρτο. Έτσι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι το Κλείσιμο της Ηλιακής Περιόδου, το Ρεζουμέ, που λέμε στην Καθομιλουμένη, η περίοδος που ανοίγουμε τα τεφτέρια μας να δούμε πώς πήγε η περσινή χρονιά; Κερδίσαμε ή χάσαμε, Προοδεύσαμε ή οπισθοχωρήσαμε; Τζογάραμε ή μπήκαμε μέσα;
Ο χάρτης του Ηλιοστασίου μας δείχνει πώς θα βιώσουμε αυτό το τελευταίο κλείσιμο της Ηλιακής Χρονιάς. Το καρμικό τέταρτο με λίγα λόγια. Για φέτος ο χάρτης έχει αρκετά σημάδια που μας κατευθύνουν. Η θεωρία των Μεσοδιαστημάτων ίσως είναι η πιο γλαφυρή:
- Κρόνος στο μεσοδιάστημα Ήλιου/Πλούτωνα
- Κρόνος στο μεσοδιάστημα Άρη/Ουρανού
- Σελήνη στο μεσοδιάστημα Άρη/Ποσειδώνα
- Σελήνη στο μεσοδιάστημα Ήλιου/Δία
- Ήλιος στο μεσοδιάστημα Δία/Πλούτωνα
- Ήλιος στο μεσοδιάστημα Σελήνης/Κρόνου
- Ποσειδώνας στο μεσοδιάστημα Σελήνης/Δία
- Μεσουράνημα και Ωροσκόπος στο μεσοδιάστημα Δία/Πλούτωνα
- Μεσουράνημα και Ωροσκόπος στο μεσοδιάστημα Σελήνης/Κρόνου
Τι δείχνει αυτή η άλγεβρα των εξισώσεων; Ότι πορευόμαστε σε μία περίοδο κέρδους μέσα από σύγχυση και πλάνη. Μία πορεία όπου οι δυνάμεις που ανταγωνίζονται αυξάνουν την πίεση τους. Μία περίοδος που η ελευθερία γίνεται προσπάθεια να περιοριστεί, όπως φαίνεται από την ελάχιστη παρουσία του Ουρανού στα μεσοδιαστήματα αυτά.
Συνεπώς το κλείσιμο της χρονιάς μοιάζει λίγο με το κλείσιμο των ομολόγων στο χρηματιστήριο. Τα ομόλογα πάντα αυξάνουν στο τέλος του χρόνου, γιατί πρέπει να πιάσουν τις αποδόσεις που έχουν εγγυηθεί. Η όποια ρέντα και σπέκουλα γίνεται συνήθως το καλοκαίρι, το τέλος του χρόνου συνήθως μεταφέρονται τα κεφάλαια σε σταθερά προϊόντα.
Έτσι και οι μεγάλοι παίχτες παίρνουν θέση να ρευστοποιήσουν τις θέσεις τους. Να επιτύχουν τις εγγυημένες αποδώσεις που έχουν υποσχεθεί. Στους ψηφοφόρους, στους επιχειρηματίες που τους στήριξαν, στους επικοινωνιολόγους που τους ανέδειξαν. Πολλές υποθέσεις θα κλείσουν λοιπόν με συνοπτική διαδικασία προκειμένου καθένας να διασφαλίσει την εγγυημένη του απόδοση. Το ίδιο θα ήταν καλό να κάνουμε κι εμείς. Επιστροφή στις σταθερές αξίες και αποδόσεις, μέχρι η νέα χρονιά να δείξει τις νέες τάσεις της.
Καλά Χριστούγεννα να ευχηθούμε σε Όλον τον Κόσμο, κι ας εστιάσουμε στη φράση ότι η Χαρά αφήνεται να υπάρξει μόνο μέσα στο Φως.