Το 2021 στα 12 ζώδια

 Το 2021 στα 12 ζώδια

Αν και οι προβλέψεις των ζωδίων έχουμε πει ότι δεν είναι 100% έγκυρες, παρόλα αυτά είναι έθιμο πλέον να τις διαβάζουμε - κάτι σαν την βασιλόπιτα - και ίσως έχουν και μία χρησιμότητα αναστοχασμού σε σχέση με το παρελθόν και το μέλλον. Έτσι φτιάξαμε ένα μικρό δεκάλεπτο ηχητικό για το κάθε ζώδιο για κάποιους που μπορεί να το βρουν αφορμή μελέτης. Επισκεφτείτε το φόρουμ και διαλέξτε να διαβάσετε το ζώδιο σας (και όχι μόνο). https://newageastrology.forumgreek.com/

Οι απόψεις του Γκουρτζίεφ για την Αστρολογία

(Οι απόψεις του Γκουρτζίεφ για την Αστρολογία)

"Τι είναι ο πόλεμος; Είναι αποτέλεσμα πλανητικών επιδράσεων. Κάπου εκεί ψηλά δυο ή τρεις πλανήτες έχουν πλησιάσει πολύ κοντά ο ένας στον άλλο και το αποτέλεσμα είναι μια ένταση. Έχεις προσέξει πως αν κάποιος περάσει ξυστά από δίπλα σου σε ένα πεζοδρόμιο δημιουργείται υπερένταση; Η ίδια ένταση δημιουργείται ανάμεσα σε πλανήτες. Γι' αυτούς η ένταση διαρκεί ίσως ένα ή δυο δευτερόλεπτα. Αλλά εδώ στη γη οι άνθρωποι αρχίζουν να αλληλοσφάζονται και η αλληλοσφαγή μπορεί να συνεχίζεται χρόνια. Σε μια τέτοια περίοδο τους φαίνεται ότι αλληλομισούνται. Ή ίσως ότι οφείλουν να αλληλοσφαγιαστούν για κάποιο υψηλό σκοπό. Ή ότι οφείλουν να υπερασπιστούν κάποιον ή κάτι κι ότι αυτό είναι μια πολύ ευγενική πράξη η κάτι ανάλογο. Δεν καταλαβαίνουν ως ποιο σημείο είναι απλώς πιόνια στο παιχνίδι. Νομίζουν πως κάτι σημαίνουν. Νομίζουν πως είναι ελεύθεροι να κινούνται όπως τους αρέσουν. Νομίζουν πως μπορούν ν' αποφασίσουν ετούτο η το άλλο. Αλλά στην πραγματικότητα όλες οι κινήσεις τους, όλες οι πράξεις τους είναι αποτέλεσμα πλανητικών επιδράσεων. Κι αυτοί οι ίδιοι έχουν κυριολεκτικά μηδαμινή σημασία." ... " Πρέπει μόνο να καταλάβουμε ότι ούτε ο Αυτοκράτορας Γουλιέλμος ούτε οι στρατηγοί ούτε οι υπουργοί ούτε τα κοινοβούλια έχουν καμιά σημασία ή μπορούν να κάνουν τίποτε. Όλα όσα συμβαίνουν σε μεγάλη κλίμακα ρυθμίζονται απέξω και ρυθμίζονται είτε από τυχαίους συνδυασμούς επιδράσεων είτε από γενικούς κοσμικούς νόμους".

Πίτερ Ουσπένσκυ, Αναζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού (τα λόγια αποδίδονται στον Γκουρτζίεφ)

Τα τέσσερα Στοιχεία και οι 4 Εποχές του Χρόνου

 Τα τέσσερα Στοιχεία και οι 4 Εποχές του Χρόνου

Αν και στην Αστρολογία από τον καιρό του Πτολεμαίου τα τέσσερα στοιχεία είχαν κατανεμηθεί με το γνωστό μας τρόπο ανά τριάδες στο ζωδιακό, πολλές αντιστοιχίες μας δείχνουν ότι ίσως να μην είναι αυτός ο μοναδικός τρόπος που θα μπορούσαν τα ζώδια να μοιραστούν σε τέσσερα στοιχεία. Εάν για παράδειγμα τα τέσσερα στοιχεία του Ιπποκράτη έχουν να κάνουν με ενέργειες που συνδέονται με τις τέσσερις εποχές, θα ήταν πιο λογικό τα ζώδια της άνοιξης να ανήκουν σε ένα στοιχείο, τα ζώδια του καλοκαιριού σε άλλο, τα ζώδια του φθινοπώρου σε άλλο και τα ζώδια του χειμώνα στο τελευταίο. Διατηρώντας τη λογική ότι το πρώτο ζώδιο του κάθε στοιχείου είναι το παρορμητικό, το δεύτερο το σταθερό και το τρίτο το μεταβλητό.

Αυτό θα έδινε μία αντιστοιχία που θα αναδείκνυε και κάποια ξεχασμένα χαρακτηριστικά, που τα έχουμε αγνοήσει. Όπως για παράδειγμα ότι τα δύο ζώδια που παραδοσιακά συνδέονταν με τον Κρόνο, ο Αιγόκερως και ο Υδροχόος έχουν στην ετυμολογία τους αναφορά στο νερό (Αιγόκερως ετυμολογικά ερμηνεύεται και ως η κορυφή του κύματος, καθώς η ρίζα αίγ δεν αφορά μόνο την αίγα (κατσίκα), αλλά και το νερό (εξ ου και αιγ-αίον πέλαγος και το κέρας είναι και η κορυφή, με άλλα λόγια ο Αιγόκερως ισορροπεί στην κορυφή των κυμάτων, αντί στις κορυφές των βουνών, κάπως όπως ένας σέρφερ ή για τους εσωτερικούς αστρολόγους ακροβατεί ή μαθαίνει να διαχειρίζεται χωρίς να τα ταυτίζεται τα συναισθήματα είναι κάτι σαν πλοηγός στο αστρικό πεδίο).

Στην αντιστοιχία αυτή λοιπόν, Κριός, Ταύρος και Δίδυμοι θα θεωρούνταν ζώδια της άνοιξης=γη, δηλαδή ζώδια που γεννούν τη μορφή (και ορθώς, καθώς εκπροσωπούν το σπέρμα, το ωάριο και την αναπαραγωγή-διπλασιασμό των πρώτων κυττάρων του εμβρύου), Καρκίνος, Λέων και Παρθένος τις τρεις φάσεις κυοφορίας, γέννησης και ανάπτυξης του παιδιού, που εμπεριέχουν την ανάπτυξη ως διαδικασία, που θα μπορούσε να συσχετιστεί με τη φωτιά (παρεπιπτόντως στη φύση τα ζώα όχι αναίτια συνήθως συνουσιάζονται την άνοιξη και γεννούν το καλοκαίρι για να αναπτυχθούν τα μικρά σε ευνοϊκό περιβάλλον), Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης θα είχαν να κάνουν με την ωριμότητα της ανάπτυξης των σχέσεων, οπότε και θα συνδέονταν με τον αέρα (θυμηθειτε ότι εκτός από τον Τοξότη που στοχεύει στον αέρα, ο Σκορπιός μέσα από το εναλλακτικό του σύμβολο, τον Αετό συμβολίζεται επίσης με ένα ζώο του αέρα, που εποπτεύει από ψηλά επομένως αναπτύσσει αποστασιοποιημένη κρίση και υπομονή έως την επιλογή της κατάλληλης στιγμής που του χρειάζεται για να επιτεθεί) και Αιγόκερως, Υδροχόος και Ιχθείς με την εσωστρέφεια της τρίτης ηλικίας και το στοιχείο του Νερού.

Οι εναλλακτικές αυτές προσεγγίσεις θα ήταν μία βοήθεια να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα και τα ζώδια καθώς αναδεικνύουν πλευρές τους που σήμερα με την παραδοσιακή σύνδεση, δεν αναδεικνύονται επαρκώς και αποσιωπούνται, ενώ συνδέει καλύτερα και την έννοια των στοιχείων με τις 4 εποχές. Κι αφού λέμε σήμερα ότι η Αστρολογία είναι κυρίως η αλλαγή των εποχών του χρόνου, αυτό θα είχε ένα επιπλέον νόημα. Αυτό δε σημαίνει ότι οι παραδοσιακές αντιστοιχίες χάνονται, γιατί τόσο που έχουμε δουλέψει χιλιάδες χρόνια πάνω σε αυτές, πλέον λειτουργούν και μέσω σκεπτομορφών, αλλά θα μπορούσαμε συμπληρωματικά να εξετάζουμε και αυτή τη νέα αντιστοιχία.

Εσωτερική Αστρολογία και Πλανήτες στον Ωροσκόπο

Στην Εσωτερική Αστρολογία οι πλανήτες λέγεται ότι κυβερνούν διαφορετικά κέντρα ενέργειας (τσάκρας) στο σώμα από αυτά που βλέπουμε να κυκλοφορούν συνήθως στο internet. Αν κάποιος από αυτούς τους πλανήτες βρίσκεται στον 1ο οίκο ή κοντά στον ωροσκόπο, είναι πιθανό να υποδηλώνει ένα σημείο ευαισθησίας στο χάρτη. Να υποδηλώνει δηλαδή εκείνο το κέντρο που είναι πιο "ανοικτό" προς τον κόσμο, που επηρεάζεται πιο εύκολα ή υπερφορτώνεται πιο εύκολα. Δεδομένου ότι ο ωροσκόπος θεωρείται γενικά ότι αντιστοιχεί στο αιθερικό πεδίο του ανθρώπου, είναι το μέσο επικοινωνίας του με τις ενέργειες και άρα ο πλανήτης που υπάρχει στον 1ο οίκο δίνει ένα στίγμα σχετικά με το ποιο κέντρο είναι ίσως πιο ευαίσθητο ή πιο ενεργοποιημένο. Η αντιστοιχία των κέντρων στην Εσωτερική Αστρολογία μας δίνει ότι:

1. Ένας Πλούτωνας στον 1ο οίκο, υποδηλώνει υπερφόρτωση του κέντρου της κεφαλής και άρα πιθανούς πονοκεφάλους και λιποθυμίες.

2. Μία Αφροδίτη στον 1ο οίκο, υποδηλώνει υπερφόρτωση του κέντρου Άτζνα (άνθρωποι που σκέφτονται πολύ) και πολλές ημικρανίες

3. Ένας Κρόνος στον 1ο οίκο, υποδηλώνει υπερφόρτωση του κέντρου του λαιμού και άρα ενόχληση στις ωμοπλάτες και πόνους από υπερφόρτωση του

4. Ένας Ήλιος ή ένας Δίας στον 1ο οίκο υποδηλώνει ευαισθητοποιημένο κέντρο καρδιάς, άρα άνθρωποι πολύ ευαίσθητοι στον πόνο των άλλων, που παίρνουν τα πράγματα πολύ συναισθηματικά

5. Ένας Άρης ή ένας Ποσειδώνας στον 1ο οίκο υποδηλώνει ευαίσθητο στομάχι και συχνούς πόνους εκεί όταν υπάρχει υπερφόρτωση

6. Ένας Ουρανός στον 1ο οίκο υποδηλώνει ευαισθησία στο Ιερό Κέντρο και άρα ζητήματα πόνου στη γεννητική περιοχή ή υπερδιέγερση της

7. Ένας Ερμής ή μία Σελήνη στον 1ο οίκο υποδηλώνει ευαισθησία στο κέντρο βάσης και άρα σφίξιμο ή χαλάρωση του εντέρου στην περιοχή βάσης όταν υπάρχει "επίθεση" ενεργειών από τον έξω κόσμο...

Το μυστήριο των 7 ακτινων με κλειδια της επιστήμης

Το μυστήριο των 7 ακτίνων θα μπορούσε να εξηγηθεί με διάφορα κλειδιά, μεταξύ των οποίων όπως είχαμε δει στο παρελθόν το ψυχολογικό κλειδί. Ωστόσο θα μπορούσε να αποδοθεί και σε φυσικούς νόμους ή διεργασίες. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να είναι η ένωση μέσω της αντίθεσης της 4ης ακτίνας, παρά η ένωση θετικού κι αρνητικού πόλου στον κόσμο του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού, τι άλλο θα μπορούσε να είναι η 7η ακτίνα, παρά η διαδικασία της σύντηξης όπως περιγράφεται στη σύγχρονη φυσική; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η 3η ακτίνα, παρά σαν διέγερση από το φως, που γεννά όλο τον υλικό κόσμο, ενώ η 6η ακτίνα σαν τη δράση και την αντίδραση, έναν από τους βασικούς νόμους του Νεύτωνα. Σε παρόμοια συμπεράσματα θα μπορούσαμε να καταλήξουμε, εάν ακολουθήσουμε τους 7 νόμους του Κυμβάλειου και να διαλογιστούμε πάνω στην πιθανότητα αντιστοίχισης τους με φυσικά - και κυρίως ηλεκτρικά - φαινόμενα. 

1. Η Αρχή της Νοητικότητας (?) 

2. Η Αρχή της Αντιστοιχίας (?) 

3. Η Αρχή της Δόνησης (διέγερση ηλεκτρονίου από το φωτόνιο -> Φως) 

4. Η Αρχή της Πολικότητας (ετεροπολικοί δεσμοί) 

5. Η Αρχή του Ρυθμού (κυματικές συχνότητες, περιφορές ουρανίων σωμάτων) 

6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος (δράση και αντίδραση, εφαρμογή των νόμων των Δυνάμεων) 

7. Η Αρχή της Γέννησης ή Συγχώνευσης (σύντηξη, ραδιενεργή αντίδραση) 

 Φυσικά ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί πάντα να συλλάβει τους νόμους ως την πηγή τους. Γι' αυτό και οι δύο πρώτες αρχές ίσως ακόμη να παραμένουν άφατες για τους περισσότερους... Γι' αυτό και η Γέννεση ξεκινάει από "εν αρχή ην ο Λόγος" αλλά η δημιουργία του κόσμου αρχίζει στο "και εγένετο Φως"...

Οι Δοκιμασίες των 4 Στοιχείων (σε σας σε ποια δοκιμασία νομίζετε ότι βρίσκεται η ζωή σας;)

Πολύς κόσμος βρίσκεται πλέον σε περίοδο δοκιμασίας. Είτε στο φυσικό πεδίο, είτε στο συναισθηματικό πεδίο, όπου πλέον πιο συχνά γίνονται οι διάφορες δοκιμασίες. Και οι δοκιμασίες αυτές που περνάμε είναι συνήθως τεσσάρων ειδών:

1. Είναι η δοκιμασία της Φωτιάς. Η ύπαρξη δηλαδή εχθρών που μας επιτίθενται, αντιπάλων και ανταγωνισμού και η αίσθηση ότι είμαστε Περικυκλωμένοι.

2. Είναι η δοκιμασία του Νερού. Η δοκιμασία της Απελπισίας και της Μοναξιάς δηλαδή. Που τη νιώθουμε όταν είμαστε ανάμεσα σε ξένους ή ανθρώπους που δε μας καταλαβαίνουν. Και νιώθουμε σαν να "πνιγόμαστε" στη ζωή μας.

3. Η δοκιμασία του Αέρα. Η Διάκριση δηλαδή. Το να μαθαίνουμε να ξεχωρίζουμε τι είναι σωστό και τι όχι και να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις κι όχι τέτοιες που να μας δημιουργούν τύψεις στην υπόλοιπη ζωή μας.

4. Και η δοκιμασία της Γης. Η δοκιμασία της Φτώχειας δηλαδή. Της έλλειψης Πόρων. Της Ανάγκης. Του Θέλω, αλλά δεν Μπορώ. Των προβλημάτων Υγείας μεταξύ άλλων.

Και στις 4 δοκιμασίες ζητούμενο για την Ψυχή δεν είναι να λύσει το πρόβλημα. Ζητούμενο της είναι να μείνει Όρθια, να μη λυγίσει, να μη λιγοψυχίσει κι αν είναι να Πέσει, να Πέσει Όρθια.

H αντικριστή τοποθέτηση των πλανητών στο Δέντρο της Ζωής

 H αντικριστή τοποθέτηση των πλανητών στο Δέντρο της Ζωής μας δείχνει για άλλη μία φορά ότι οι εξάρσεις των πλανητών στην Αστρολογία κρύβουν πολύ περισσότερα νοήματα από τις απλές κυριαρχίες. Και εδώ, όπως και σε άλλες αναρτήσεις μας για τα ενεργειακά κέντρα, παρατηρούμε ότι τοποθετούνται στις δύο απέναντι στήλες του δέντρου πλανήτες που έχουν συμπληρωματικές εξάρσεις και αντίθετες μεταξύ τους. Έτσι ενώ ο Άρης έχει έξαρση στον Αιγόκερω (το ζώδιο του Κρόνου που προϊσταται της στήλης της Δύναμης) και πτώση στον Καρκίνο, ο Δίας στη Στήλη του Ελέχους έχει αντιστρόφως έξαρση στον Καρκίνο και πτώση στον Αιγόκερω. Με τον ίδιο τρόπο ο Ερμής έχει έξαρση στο ζώδιο της Παρθένου και πτώση στους Ιχθείς, ενώ η Αφροδίτη έξαρση στους Ιχθείς (ζώδιο που κυβερνά παραδοσιακά ο Δίας, που προϊσταται της Αφροδίτης στο Δέντρο) και πτώση στην Παρθένο.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι δεν τοποθετούνται τυχαία κάποια αντιθετικά ζεύγη, παρά αναδεικνύουν υπαρκτές συγχρονικότητες που σηματοδοτούν τη λειτουργία των δυνάμεων του κόσμου.

O ρόλος της δυαδικότητας στην κοσμική εξέλιξη

Λέγεται ότι η δυαδικότητα του ανθρώπου, αυτό που έχουμε μάθει να λέμε άνω και κάτω, πνεύμα και ύλη, κλπ, είναι ένα παιχνίδι του θείου για να επιταχύνει την εξέλιξη. Μία τεχνητή διαίρεση που πολώνει την ύπαρξη ώστε να γίνει πιο γρήγορα συνειδητή. Πώς γίνεται αυτό; Δημιουργείται μία πόλωση σε κάποιο πεδίο, που λειτουργεί ως "κατώτερο" και "ανώτερο" και καλείται ο άνθρωπος να "επιλέξει" ανάμεσα στο ένα και το άλλο. Αδιάφορο είναι για το Σύμπαν, ποιο από τα δύο θα επιλέξει κανείς. Πιο σημαντικό είναι να επιλέξει. Γιατί το Σύμπαν "σιχαίνεται" τους αναποφάσιστους. Γιατί οι αναποφάσιστοι δεν κάνουν επιλογές, άρα δεν αναλαμβάνουν ευθύνη, άρα δεν είναι συνειδητοί. Όλη η ιστορία λοιπόν της πνευματικής versus υλικής σύγκρουσης γίνεται για να "εξαναγκάσει" το Σύμπαν όλους εμάς να κάνουμε επιλογές. Και ο "στίβος της μάχης" τοποθετείται κάθε φορά σε άλλο πεδίο. Στην εποχή μας είναι στο πεδίο του νου (σκέφτομαι την πάρτη μου ή τους άλλους). Παλιότερα ήταν στο πεδίο των συναισθημάτων και στο μέλλον ίσως είναι σε ανώτερα πεδία. Για να ενισχύσει δε το Πνεύμα την Ένταση της Μάχης, στέλνει στον καθένα από μας έναν Φρουρό, που λειτουργεί ως πόλος έλξης προς τα πάνω στο εκάστοτε πεδίο επιλογής. Ο Φρουρός αυτός, ο Αγγελιοφόρος του Πνεύματος, αυτός που έχει αναλάβει την αποστολή να "πολεμήσει" την ύλη, για να εξαναγκάσει σε συνειδητές επιλογές, δεν είναι τίποτα άλλο από την....... Ψυχή μας...

Η Σημασία των Αρχαγγέλων κατά τον Στάινερ

 Η Σημασία των Αρχαγγέλων κατά τον Στάινερ

Έχει ίσως ιδιαίτερη σημασία ότι η ετυμολογία των Αρχαγγέλων κατά τον Στάινερ δεν προέρχεται από την Αρχή (επικεφαλής) των Αγγέλων, αλλά από μία ενδιάμεση τάξη όντων μεταξύ των Αρχών (πνευμάτων του Χρόνου και των Εποχών) και των Αγγέλων (πνευμάτων ομάδων ανθρώπων και φυλών ή εθνών). Οι Μεγάλοι Αρχάγγελοι κατά τον Στάινερ, όπως ο Ραφαήλ, ο Γαβριήλ και πρωτίστως ο Μιχαήλ είναι όντα που ενώ αρχικά ήταν προστάτες εθνών και φυλών εξελίσσονται σταδιακά σε Αρχές, δηλαδή πνεύματα του Χρόνου που επηρεάζουν ολόκληρες εποχές για όλη την Ανθρωπότητα.

Τα πνεύματα του Χρόνου που αναφέρεται ο Στάινερ είναι ενταγμένα στην φιλοσοφία της Απόκρυφης Ιστορίας του που χωρίζει την ανθρώπινη ιστορία σε ζωδιακές εποχές διάρκειας 2480 χρόνων. Κάθε ζωδιακή εποχή χωρίζεται κατόπιν σε 7 περιόδους 354 ετών που εποπτεύεται από έναν Αρχάγγελο. Έτσι η εποχή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ξεκίνησε πρόσφατα το 1879 περίοδο, που ο Μιχαήλ εξόρισε τον Αριμάν από το Αστρικό Πεδίο και τον έριξε στο Φυσικό Πεδίο (όπου τον βλέπουμε ενσαρκωμένο μέσα στον Ηλεκτρισμό και την Πληροφορία).

Πριν από αυτή την εποχή ο Μιχαήλ είχε εποπτεύσει και άλλες εποχές, οι δύο τελευταίες εκ των οποίων ήταν η εποχή των μεγάλων φιλοσόφων παγκοσμίως (600πχ με 246 πχ), εποχή του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα και του Βούδα, αλλά και η εποχή από το 3.080 πχ. μέχρι το 2.700 που κατά τον Στάινερ ήταν η εποχή των πρώτων βασιλιάδων.

Σε αντίθεση με τον Μιχαήλ, ο προκάτοχος του στις ιστορικές εποχές Γαβριήλ σχετίζεται με τη Σελήνη (είναι προφανής η αντιστοιχία των 7 Αρχαγγελικών εποχών με τους 7 πλανήτες), που κατά τον Στάινερ σχετίζεται με το Αστρικό Πεδίο, το οποίο κατά τον Στάινερ αντιστοιχεί περίπου σε αυτό που η Θεοσοφία λέει Κάμα Μάνας. Ο Γαβριήλ επόπτευσε την περίοδο από το 1510 ως το 1879 περίπου, περίοδο που αναπτύχθηκε η δυτική επιστήμη και γενικά ο ορθολογισμός.

Στην περίοδο που διανύουμε ο Μιχαήλ συνδέεται με τον Ήλιο και έχει σκοπό να ξεπεράσει το συγκεκριμένο νου, και να αναπτύξει στον άνθρωπο ιδιότητες όπως η διαίσθηση και η φαντασία.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι και οι αρχαγγελικές οντότητες κατά τον Στάινερ εξελίσσονται. Έτσι ο Μιχαήλ ξεκίνησε ως Άγγελος που εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά που κατά τον Στάινερ είναι Αρχάγγελος που αποσύρθηκε στη Σελήνη για να επιτρέψει στη Γη να ανακτήσει μία σχετική σταθερότητα, που είχε χάσει κατά την Ατλάντια Εποχή της Υγρασίας που επικρατούσε η Σελήνη. Στη συνέχεια όμως συνδέθηκε η παρουσία του με τον Χριστό και εξελίχθηκε σε Αρχάγγελος, ενώ επίκειται η εξέλιξη του στις τάξεις των Αρχών, οπότε και θα αφήσει πίσω του την βαθμίδα των Αρχαγγέλων.

Είναι ενδιαφέρον ότι κατά τον Στάινερ υπάρχουν και ανθρώπινα όντα, τα οποία εφόσον ξεφύγουν από τον κύκλο της Μετενσάρκωσης είναι δυνατόν να εξελιχθούν σε ομαδικά πνεύματα που να προστατεύουν φυλές ή ολόκληρες εποχές ανθρώπινης ιστορίας. Ένας τέτοιος άνθρωπος κατά τον Στάινερ υπονοείται ότι είναι ο Βούδας, που μάλλον επίκειται να διαδεχθεί τον Μιχαήλ στην θέση του, όταν αυτός εξελιχθεί στην τάξη των Αρχών (εδώ στην ουσία ο Στάινερ δημιουργεί τη δική του Ιεραρχία και Διαδοχή Δασκάλων σε αναλογία με άλλες Ιεραχίες όπως της Μπλαβάτσκυ ή του Θιβετανού).

Η σημασία των Πνευμάτων των Αρχών είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την ανθρώπινη εξέλιξη, γιατί επιτρέπει η πρόοδος να έρθει την ώρα που οι άνθρωποι είναι έτοιμοι και ώριμοι να την δεχτούν. Σε πολλά σημεία της διδασκαλίας του ο Στάινερ μιλά ακομπλεξάριστα για τον Εωσφόρο και τον Αριμάν, απομυθοποιώντας το Κακό, λέγοντας ότι Κακό δεν είναι παρά το Καλό που δεν έρχεται στην ώρα του.

Όταν βιαζόμαστε για τη Γνώση, χωρίς να είμαστε έτοιμοι, όταν βιαζόμαστε για την ικανοποίηση των Παθών, όταν δεν ελέγχει το Εγώ τον Εαυτό μας, αλλά το Πάθος, τότε ακολουθούμε τον Λούσιφερ, ενώ όταν από την άλλη καθυστερούμε στην Εξέλιξη μας, μένουμε πίσω, είμαστε διστακτικοί ή αρνητικοί ή απαισιόδοξοι, γκρινιάρηδες, υλιστές ή γραπωνόμαστε από τα κεκτημένα τότε επηρεαζόμαστε περισσότερο από τον Αριμάν.

Όλα αυτά όμως εάν γίνονταν στην ώρα τους δε θα ήταν άσχημα, θα ήταν ωρ-αία (δηλαδή στην ώρα τους).

Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της διδασκαλίας του Στάινερ για τον Μιχαήλ ήταν η μάχη του με το Δράκοντα. Ο Δράκοντας αυτός κατά τον Στάινερ είναι μία πολύ συγκεκριμένη οντότητα, ο Αριμάν, ο εκπρόσωπος του Υλισμού, αυτού που διακατέχει τους περισσότερους από μας στις περισσότερες εκφράσεις της ζωής μας. Κι άντε ο Υλισμός να έχει νόημα για τις καθημερινές μας διαδικασίες, αλλά ο θρίαμβος του Άριμαν έρχεται όταν ο Υλισμός εισέρχεται και στο χώρο της Πνευματικότητας.

Παρατηρούμε πώς οι πνευματικές δυνάμεις στην εποχή μας έχουν εμπορευματικοποιηθεί (πάρε ένα φίλτρο θα σε γιάνει). Πώς οι πνευματικές παρεμβάσεις μεταφράζονται σε υλισμό (οι αρχαίοι θεοί δεν ήταν πνεύματα ήταν εξωγήινοι, η ψυχή δεν έχει πνευματική διάσταση, δεν είναι παρά μία συχνότητα εγκλωβισμένης ενέργειας, κ.ο.κ.). Η τάση των ανθρώπων να φέρνουν τα πάντα στα μέτρα τους είναι μία κατεξοχήν επίδραση του Αριμάν. Ακόμη και την ιστορία την εξηγούμε πλέον όχι ως δημιουργία της πρωτοβουλίας του πνευματικού όντος του ανθρώπου, αλλά ως απρόσωπο μηχανισμό της οικονομίας ή των ιστορικών συνθηκών.

"Είμαστε ότι τρώμε" μας λένε σε άλλες περιπτώσεις, άρα υπονοούν ότι, αν αλλάξεις τι τρως, αλλάζει κι ο εαυτός σου. Κι έχει την ψευδαίσθηση ο ανθρωπάκος, ότι επειδή τρώει αυτά κι εκείνα, έχει κατακτήσει τον έλεγχο της ζωής του, έχει πιάσει τον παπά από τα γένια.

Η μάχη με το πνεύμα της σκλήρυνσης εκδηλώνεται ακόμη και σε ασθένειες της εποχής που έχουν έξαρση. Σε ένα λογοπαίγνιο του ο Στάινερ βλέπει την λεκτική ομοιότητα ανάμεσα στην Αρθρίτιδα (Arthritis) και τον Ahriman. Οι ασθένειες των Οστών, η Γηρασμένη Ανθρωπότητα, ένας κόσμος Συνταξιούχων μας δείχνει προς τα πού οδεύει μία Αριμανική Ανθρωπότητα.

Η διαγραφή του δέους από τη ζωή μας, η επιθυμία σε όλα να δίνουμε μία λογικοφανή εξήγηση, αντί απλά να σταθούμε απέναντι στο άγνωστο με θαυμασμό, είναι στην ουσία άρνηση της πνευματικότητας, είναι αλαζονεία ότι μπορούμε εμείς να τα εξηγήσουμε όλα, εμείς εδώ που ζούμε στην απειροελάχιστη γωνιά του Σύμπαντος, γίναμε πολύ μάγκες και έχουμε όλες τις απαντήσεις για τα δισεκατομμύρια αστέρια στο Σύμπαν.

Αυτή είναι η ταπεινότητα που πρέπει να ξανααποκτήσουμε, για να ανακτήσουμε την πνευματικότητα μας.

Αστρολογική Ημερίδα - Η ερμηνεία και οι συμβολισμοί των Πλανητών στην Αστρολογία - 11 Οκτωβρίου

 

Την Κυριακή 11 Οκτωβρίου σας προσκαλούμε σε διαδικτυακή ημερίδα με θέμα "Η ερμηνεία και οι συμβολισμοί των Πλανητών στην Αστρολογία"

Στη διαδικτυακή ημερίδα συμμετέχουν ως εισηγητές:
1. Kate Minogianni - O νέος πλανήτης Έρις και ο σκοπός της ψυχής στο γενέθλιο χάρτη
2. Esmeralda Dhosi - Η Αφροδίτη και ο Δίας ως επιρροές στο γάμο και τις αισθηματικές σχέσεις
3. Sofia Poniri-Xenariou - Ο Κρόνος ως κλειδί της συνειδησιακής ωρίμανσης. Πώς απ τη δικαιοσύνη οδηγούμαστε στην δύναμη. Εφόδια και δυσκολίες ανάλογα με την θέση του στο γενέθλιο χάρτη.
4. Evangelia Athanassopoulou - Τα ιερογλυφικά των πλανητών και η συμβολική σημασία τους
5. Katerina Karabela - Πλούτωνας, Δόξα και Φήμη, Φθορά και Πτώση στο Γενέθλιο Χάρτη μας.
6. Eleni Kostika - Η Σελήνη στον γενέθλιο χάρτη: Πως ξεπερνάμε τις συναισθηματικές κρίσεις σε καταστάσεις στρες ανάλογα με τη θέση της στο χάρτη μας
7. Vassilis Papadolias - Ευεργέτες και κακεργέτες πλανήτες στην Ελληνιστική Αστρολογία

H ημερίδα θα γίνει μέσω του καναλιού Zoom.
Συμμετοχή μόνο με κράτηση θέσης (κόστος συμμετοχής €10).
Η κράτηση γίνεται με πληρωμή σε λογαριασμό τραπέζης ή στο Paypal.
Για περισσότερες πληροφορίες, πληρωμές ή κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στο vpapadolias@gmail.com (Βασίλης Παπαδολιάς)

Η ημερίδα μπορεί να αποσταλεί και μαγνητοσκοπημένη

Αστρολογική Ημερίδα 11 Οκτωβρίου - Παρουσίαση Ομιλητών

H ημερίδα έχει θέμα : Η ερμηνεία και οι συμβολισμοί των Πλανητών στην Αστρολογία

Για να κλείσετε τη συμμετοχή σας επικοινωνήστε με το vpapadolias@gmail.com

Η ημερίδα μπορεί να αποσταλεί και μαγνητοσκοπημένη

 

Παρεξηγήσεις των επικριτών της Αστρολογίας

Μία από τις πιο μεγάλες παρεξηγήσεις που συμβαίνουν σε όσους ακούνε για την Αστρολογία είναι ότι πείθονται από το στόμα των επικριτών της ότι η Αστρολογία παρακολουθεί τους ζωδιακούς αστερισμούς. Στην Αστρολογία όπως διδάσκεται στη Δύση ουδέν αναληθέστερον. Η Αστρολογία παρακολουθεί τη σχέση Ήλιου και Γης όπως εκφράζεται από την πάροδο των εποχών και διαχωρίζει το έτος σε 12 διακριτές εποχές που τις ονομάζει ζώδια ή ζωδιακά σημεία. Κάθε ένα από αυτά δε, δεν αντιστοιχεί με ένα ζωδιακό αστερισμό όπως λανθασμένα κυκλοφορεί αλλά με το ένα δωδέκατο της φαινομενικής τροχιάς του Ήλιου πάνω στην Εκλειπτική. Οι δε ιδιότητες των ζωδίων προέρχονται σε μεγάλο βαθμό (πέραν του μυθολογικού στοιχείου) από την συμπεριφορά της φύσης ή της ανθρώπινης κοινωνίας τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου. Ο Κριός είναι πολεμικό ζώδιο για παράδειγμα, γιατί όλες οι εκστρατείες στην αρχαιότητα ξεκινούσαν το Μάρτιο (στα αγγλικά ο Μάρτης=March, σχετίζεται με το Mars=Άρης κυβερνήτης του Κριού). Η Παρθένος σχετίζεται με την τάξη και την εργασία, γιατί έχει να κάνει με την εποχή της συγκομιδής, κ.ο.κ.

Όσοι επικρίνουν την Αστρολογία επομένως λέγοντας ότι ακολουθεί α) λάθος ζωδιακό, β) ότι δεν υφίστανται μετρήσιμες δυνάμεις από τους αστερισμούς προς τον πλανήτη, απλά δεν έχουν μελετήσει ποτέ αστρολογία και δεν ξέρουν τι πραγματεύεται.

Μία άλλη παρεξήγηση που υφίσταται είναι το κατά πόσον η Αστρολογία είναι σοβαρό αντικείμενο μελέτης ή κοροϊδία για να πάρει κανείς τα λεφτά του κόσμου. Οι μελετούντες την Αστρολογία, παρά την προβολή της στην τηλεόραση υφίστανται ένα συνεχές bullying. Θεωρείται ασόβαρος όποιος παρά τα πανεπιστημιακά του πτυχία αποφασίσει να μελετήσει αστρολογία. Επιπλέον εφόσον ανήκει στο αντρικό φύλο, παίρνει πάνω του απευθείας την ταμπέλα του "διαφορετικού". Η αλήθεια είναι ότι όπως σε κάθε επάγγελμα και στην Αστρολογία υπάρχουν κομπογιαννίτες. Όμως παράλληλα υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι που ασχολούνται με το θέμα με πτυχία μαθηματικών, ψυχολόγων και μηχανικών. Αυτό φυσικά είναι τελείως αδιάφορο στους φανατικούς επικριτές της. Το πρόβλημα στην Ελλάδα καθίσταται ακόμη μεγαλύτερο διότι δεν υπάρχουν οργανισμοί που να χρηματοδοτούν σοβαρή αστρολογική έρευνα. Έτσι κάποιος που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την αστρολογία εξαναγκάζεται λίγο ως πολύ να ασχοληθεί με το ψυχαγωγικό κομμάτι της και να βγει στην τηλεόραση να κάνει τον καραγκιόζη. Ή εναλλακτικά να την έχει σαν δεύτερο επάγγελμα από το οποίο ποτέ δε θα καταφέρει να εξασφαλίσει την ατομική του επιβίωση. Θυμάμαι προσωπικά κάποτε έναν πρώην συνεργάτη που με είχε ρωτήσει γιατί ασχολείσαι με την Αστρολογία, είσαι άνεργος; Δυστυχώς οι προκαταλήψεις που υπάρχουν για το θέμα δεν αφήνουν να γίνει μία σοβαρή συζήτηση για την αξία του αντικειμένου και το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς όταν αντιμετωπίζει τέτοια "επιχειρήματα" είναι να απαντήσει με σιωπή. 

Η Αστρολογία ωστόσο είναι το μοναδικό γνωστικό αντικείμενο αυτή τη στιγμή σε θεωρητικό επίπεδο (σε πρακτικό υπάρχει και η ολιστική ιατρική) το οποίο επαναφέρει τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του. Διακηρύττει δηλαδή ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ιδωθεί ως αποκομμένο ον-παρατηρητής σε ένα περιβάλλον αντικείμενο, όπως το θέλει η ορθολογιστική επιστήμη. Υπάρχει διαρκής συν-εξάρτηση μεταξύ αυτού και άλλων δυνάμεων που δρουν αναλογικά σε άλλα επίπεδα (φύση, ηλιακο σύστημα, υποσυνείδητο, κ.α.). Ο Steven Arroyo στην μελέτη του για τα 4 Στοιχεία αναφέρει ότι ακόμη κι αν δεν υπήρχε η Αστρολογία σήμερα θα έπρεπε να εφευρεθεί. Διότι είναι μία γλώσσα που αναγκάζει τον άνθρωπο να επιστρέψει σε ένα πιο ολιστικό (=οικολογικό) τρόπο σκέψης, όπου δεν βλέπει τον εαυτό του ως κυρίαρχο της φύσης, αλλά ως ένα αλληλοεξαρτόμενο μέλος της. Συνεπώς επαναφέρει τον άνθρωπο σε μία κατάσταση σεβασμού προς το Σύμπαν κι επιθυμίας να συνεργαστεί με αυτό για την ατομικό του πρόοδο παρά να το εκ-βιάσει.

Οι τρεις κατηγορίες των ασθενειών κατα την Εσωτερα Θεραπευτική

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ασθενειών που επηρεάζουν το ανθρώπινο γένος σύμφωνα με την Εσωτερική Διδασκαλία. Από τον καιρό που ο άνθρωπος ήταν πιο κοντά στην κατάσταση του ζώου έχουμε ακόμη κληρονομήσει όλες εκείνες τις ασθένειες που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη και την σεξουαλική επαφή, τις μεταδοτικές ασθένειες θα λέγαμε ή ομαδικές ασθένειες όπως λέγονται στην Εσωτερική Θεραπευτική. Τον καιρό εκείνο στην κατάσταση του ζώου ο άνθρωπος δεν είχε περιορισμούς με ποιους συναναστρεφόταν σωματικά και επομένως δεν υπήρχε τρόπος περιορισμού της μετάδοσης κάποιας ασθένειας. Παρόμοια κατάσταση βλέπουμε σήμερα στα σχολεία όπου οι μεταδοτικές ασθένειες μεταδίδονται πάρα πολύ γρήγορα.

Για να σταματήσει αυτή η αρχική πηγή των ασθενειών λέγεται ότι εισήχθηκε στον άνθρωποι μία΄μεγαλύτερη επίγνωση όσον αφορά τη συναισθηματική του συνείδηση. Έτσι ο άνθρωπος άρχισε να έχει προτιμήσεις, να του αρέσει κάποιος και κάποιος άλλος όχι, να θέλει ένα σύντροφο ή ένα φίλο που έχει παρόμοιες τάσεις και τον οποίο να συμπαθεί και να αποκλείει άλλους τους οποίους δεν ένιωθε κοντά του. Οι κοινωνίες άρχισαν να είναι πιο οργανωμένες, να έχουν νόμους και κανόνες για τους γάμους και την επαφή μεταξύ των ανθρώπων και έτσι οι μεταδοτικές ασθένειες άρχισαν κατά κάποιο τρόπο να ελέγχονται καθώς εισήλθε στην ανθρώπινη προσωπικότητα όλη η κατηγορία των συναισθηματικών αναστολών.

Οι αναστολές όμως με τη σειρά τους δημιούργησαν σταδιακά μία άλλη πηγή ασθενειών, αυτές που ονομάζουμε ψυχοσωματικές και κυρίως την κατηγορία των καρκίνων. Όλη επίσης η γκάμα των ασθενειών που αναφέρει η ψυχανάλυση μπορούμε να πούμε ότι ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Προκειμένου να διοχετεύσει ο άνθρωπος και αυτή την πηγή ενέργειας υπό αναστολή, επέδρασε ένα τρίτο κύμα εξέλιξης στην ανθρωπότητα που είχε σαν κατεύθυνση την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, με σκοπό να διατίθεται εκεί όλο το περίσσευμα της ενέργειας που ο άνθρωπος κατακρατούσε για λόγους αναστολών ως τότε. Η δημιουργικότητα έγινε το νέο ιδανικό και ο άνθρωπος που εκμεταλλευτόταν το δυναμικό του και έπαιζε ένα ρόλο στο κοινωνικό γίγνεσθαι το νέο (αμερικάνικο κυρίως σήμερα) πρότυπο.

Ωστόσο κι εδώ άρχισε να προκύπτει μία νέα κατηγορία ασθενειών που έχει να κάνει με θέματα ενοχής προς τον εαυτό και αυτοεκτίμησης. Αντί απλά να απολαύσει τη ζωή του, ο άνθρωπος άρχισε να νιώθει ένοχος που δεν εκμεταλλευτόταν πλήρως το δυναμικό του, που έμενε στάσιμος κι έβλεπε τους άλλους να προχωρούν, που δεν ήταν τόσο κοινωνικά δραστήριος όσο οι άλλοι, κ.ο.κ. Αυτές είναι οι σύγχρονες ασθένειες της εποχής μας, που βασίζονται σε λανθασμένες πεποιθήσεις για τη ζωή, σε λάθος πεποιθήσεις για τον εαυτό μας και λάθος αποφάσεις που παίρνουμε για την εξέλιξη μας. Αυτές οι ασθένειες σχετίζονται περισσότερο με θέματα αναπνοής, άγχους, ορμονών και γενικά του ρυθμού που δουλεύει το σώμα μας, ο οποίος διαταρράσεται από τα μπλοκαρίσματα που μας συμβαίνουν κυρίως κοντά στο κέντρο του λαιμού.

Η κατηγοριοποίηση αυτών των ασθενειών μπορεί να μην είναι απόλυτα ακριβής, δίνει όμως μία πρώτη προσέγγιση διάγνωσης που μπορεί να βοηθήσει τον εσωτερικό θεραπευτή να εντοπίσει την πηγή του προβλήματος και να προχωρήσει μαζί με τον θεραπευόμενο σε διαχείριση της αιτίας της ασθένειας. Αιτία που μπορεί να είναι τριών ειδών: Α) χωρίς έλεγχο επαφής με άλλους (σήμερα κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής) Β) αναστολών στις επαφές με τους άλλους και Γ) ενοχών και λάθος πεποιθήσεων σε σχέση με τον εαυτό και το ρόλο του στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

( Βασισμένο στην Εσωτέρα Θεραπευτική της Αλίκης Μπέιλη)

Οι 12 Αισθησεις κατα τον Σταινερ

 ΟΙ 12 Αισθήσεις κατά τον Στάινερ

Δώδεκα πύλες του Εγώ θεωρούσε ο Ρούντολφ Στάινερ τις 12 Αισθήσεις. Και πολλά χρόνια πριν τη Βιολογία είχε διατυπώσει τη σκέψη ότι η Αίσθηση δεν είναι θέμα αισθητήριου οργάνου αλλά εγκεφαλικής λειτουργίας. 

12 Αισθήσεις ξεχώριζε λοιπόν (και μάλιστα τις είχε αντιστοιχίσει και στα ζώδια), τρεις για το φυσικό πεδίο, τρεις για το συναισθηματικό και τρεις για το Εγώ. Τρεις για το νηπιαγωγείο, τρεις για το δημοτικό και τρεις για το γυμνάσιο να τις μάθουν τα παιδιά με το κατάλληλο πρόγραμμα εκπαίδευσης, μια και ήταν και ιδρυτής Σχολείων. 

Κίνηση, Ζωή, Ισορροπία και Άγγιγμα οι 4 πρώτες, μάθαιναν το νήπιο στην αυτοσυνείδηση του σώματος και στην αναγνώριση του Εγώ (έναντι ενός Άλλου). Με απλά παιχνίδια. Πάρε τη μπάλα εσύ τώρα. Τώρα την έχω εγώ. Εσύ. Εγώ. Εγώ. Εσύ.

Εικόνα, Οσμή, Γεύση και Θέρμη οι 4 επόμενες που φέρνουν κοντά τον έναν στον άλλο. Και Σκέψη, Λόγος, Ακοή και Εγώ οι 4 τελευταίες που συνδέουν το άτομο με τον κόσμο του Σύμπαντος. 

Τρεις τετράδες, τρία μέρη της Ψυχής, σε μία έλικα, την έλικα του DNA, την έλικα του μονόχορδου, 4 ή 5 συμβολισμοί σε ένα. 

Κι αν το Εγώ τραυματισμένο και χαμένο σε ψυχική αρρώστια, πάντα μία πόρτα από τις 12 αισθήσεις θα μείνει ανοικτή, αρκεί ο θεραπευτής να τη βρει ποια είναι αυτή, να πιάσει το νήμα και να αρχίσει προς τα πάνω να ανοίγει και τις άλλες αισθήσεις. 

Μέχρι να τις ξυπνήσει όλες και να συστηθεί στο Εγώ του Άλλου. "Γεια σου, με λένε Κώστα..."

Διαδικτυακή Ημερίδα "Η ερμηνεία και οι συμβολισμοί των Πλανητών στην Αστρολογία".

 Κυριακή 11 Οκτωβρίου 12:00 με 19:00

Διαδικτυακή Ημερίδα "Η ερμηνεία και οι συμβολισμοί των Πλανητών στην Αστρολογία". Στη διαδικτυακή ημερίδα συμμετέχουν ως εισηγητές:

1.

Kate Minogianni

- O νέος πλανήτης Έρις και ο σκοπός της ψυχής στο γενέθλιο χάρτη

2.

Esmeralda Dhosi

- Η Αφροδίτη και ο Δίας ως επιρροές στο γάμο και τις αισθηματικές σχέσεις

3.

Sofia Poniri-Xenariou

- Ο Κρόνος ως κλειδί της συνειδησιακής ωρίμανσης. Πώς απ τη δικαιοσύνη οδηγούμαστε στην δύναμη. Εφόδια και δυσκολίες ανάλογα με την θέση του στο γενέθλιο χάρτη.

4.

Evangelia Athanassopoulou

- Τα ιερογλυφικά των πλανητών και η συμβολική σημασία τους

5.

Katerina Karabela

- Πλούτωνας, Δόξα και Φήμη, Φθορά και Πτώση στο Γενέθλιο Χάρτη μας.

6.

Eleni Kostika

- Η Σελήνη στον γενέθλιο χάρτη: Πως ξεπερνάμε τις συναισθηματικές κρίσεις σε καταστάσεις στρες ανάλογα με τη θέση της στο χάρτη μας

7.

Vassilis Pap

- Ευεργέτες και κακεργέτες πλανήτες στην Ελληνιστική Αστρολογία

H ημερίδα θα γίνει μέσω του καναλιού Zoom. Συμμετοχή μόνο με κράτηση θέσης (κόστος συμμετοχής €10). Η κράτηση γίνεται με πληρωμή σε λογαριασμό τραπέζης ή στο Paypal.

Για περισσότερες πληροφορίες, πληρωμές ή κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στο vpapadolias@gmail.com (Βασίλης Παπαδολιάς)

H κατανόηση των Δεσμών της Σελήνης από πλευράς της Βεδδικής Αστρολογίας

H κατανόηση των Δεσμών της Σελήνης από πλευράς της Βεδδικής Αστρολογίας

Η κατανόηση των Δεσμών της Σελήνης μας οδηγεί - εμάς τους Δυτικούς - σιγά σιγά στο να εισάγουμε τον εαυτό μας στην Βεδδική Αστρολογία. Κι αυτό γιατί δυστυχώς το νόημα των Δεσμών στη Δύση δεν είναι πλήρως κατανοητό και μάλιστα η σημασία τους έχει αντιστραφεί, θεωρώντας τον Βόρειο Δεσμό "καλό" κι "επιθυμητό" και τον Νότιο σημείο προς αποφυγή.

Αντίθετα η Βεδδική Αστρολογία σωστά έχει εντοπίσει ότι οι Δεσμοί ΠΑΝΤΑ λειτουργούν σαν ζευγάρι, όπου ο Βόρειος Δεσμός ανακατεύει την τράπουλα της ζωής μας με ότι κόστος κι αν σημαίνει αυτό (συνήθως της αλλοτρίωσης), ενώ ο Νότιος Δεσμός μας επιβάλλει να απωλέσουμε τόσα πράγματα, όσα χρειάζεται για να επιστρέψουμε στο κέντρο μας και να συνειδητοποιήσουμε τι κάνουμε.

Παράδειγμα: Εάν κάποιος έχει Βόρειο Δεσμό στον 9^ο οίκο και Νότιο Δεσμό στον 3^ο μπορεί να μπλέκει διαρκώς σε ιδεολογικές διαμάχες, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσει κάποια στιγμή ότι οι συνομιλητές του απομακρύνονται από κοντά του ή τους διώχνει. Αποτέλεσμα, στο τέλος δεν έχει συνομιλητές και αναγκάζεται να συνειδητοποιήσει τι κάνει.

Άλλο παράδειγμα: Εάν ο Βόρειος Δεσμός είναι στον 10^ο και ο Νότιος Δεσμός στον 4^ο οίκο το άτομο αναζητά συνεχώς τη διασημότητα και δουλεύει όλη μέρα κι όλη νύχτα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η οικογένεια του να απομακρύνεται από αυτόν ή την απομακρύνει ο ίδιος και στο τέλος επιστρέφει τα βράδια σε μοναχικό σπίτι. Αυτό τον κάνει να συνειδητοποιήσει τι κάνει.

Με άλλα λόγια, ο Βόρειος Δεσμός λειτουργεί ως «γοητεία» (θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και ένδειξη «γοητείας» στο χάρτη, για όσους ακολουθούν την Εσωτερική Αστρολογία) που παρασύρει σε δράση, κι αυτό έχει το θετικό, ότι αναταράσσει τη ζωή μας, μας ξεκολλάει από τη στασιμότητα, προσθέτει αυτό που λέμε "Πείρα της Ζωής", όμως οδηγεί και σε αλλοτρίωση από τη συνείδηση, ενώ ο Νότιος Δεσμός έχει την τάση να αφαιρεί από τη ζωή μας πράγματα με αποτέλεσμα η απώλεια να μας ταρακουνάει συνειδησιακά και να μας κάνει να συνειδητοποιούμε τι λάθος έχουμε κάνει και να επιστρέφουμε στο Κέντρο μας και να ανακτούμε το ηθικό μας κριτήριο.

Πολλοί δυτικοί αστρολόγοι σωστά επισημαίνουν ότι στη Βεδδική Αστρολογία οι Δεσμοί έχουν την ίδια σημασία που στην Δυτική Αστρολογία έχουν ο Ουρανός και ο Πλούτωνας. Ή για να μιλήσουμε με παραδοσιακούς πλανήτες ο Άρης/Δίας και ο Κρόνος. Είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για να καταλάβουμε τη διαφορετική ερμηνεία που τους δίνεται και να δούμε αν ισχύει.

Ενίοτε η ενεργοποίηση του ενός ή του άλλου Δεσμού μπορεί να γίνει και θεληματικά. Εάν η ζωή μας είναι βαλτωμένη, έχουμε ανάγκη να ενεργοποιήσουμε κάπως τον Βόρειο Δεσμό. Εάν έχουμε μπλέξει σε πολλές καταστάσεις κι είμαστε μπροστά σε αδιέξοδο, έχουμε ανάγκη να ενεργοποιήσουμε το Νότιο Δεσμό, για να αρχίσουμε να κόβουμε πράγματα, για να επιστρέψουμε στο κέντρο μας.

Σε υλικό επίπεδο βεβαίως ισχύει, η κλασσική θεώρηση που έχουμε στη Δύση, ότι κάποιος φεύγει από το Νότιο Δεσμό του για να πάει στον Βόρειο. Όμως ένας άνθρωπος που δρα κατά τον τρόπο αυτό θα καταλήξει πνευματικά κενός, όσο δεν αποδέχεται τις απώλειες ή την εξάρτηση ή τις ευθύνες στον οίκο που βρίσκεται ο Νότιος Δεσμός. Όσο παλεύει να τις αναπληρώσει με δράση στο Βόρειο Δεσμό, τόσο περισσότερο θα βουτάει μέσα στην καθημερινότητα, τόσο πιο πολύ θα τρέχει και θα αγχώνεται με την επιβίωση, τόσο περισσότερο θα καταλήξει να φτάσει σε πνευματικό αδιέξοδο.

Εξετάζοντας και άλλα πιθανά ζεύγη των Δεσμών ας δούμε κάποιες ακόμη περιπτώσεις:

Βόρειος Δεσμός στον 8^ο οίκο και Νότιος Δεσμός στον 2^ο οίκο. Το να αναλαμβάνεις πολλές ευθύνες που είναι των άλλων. Οικονομικές, αισθηματικές, κλπ. Να τους λύνεις τα προβλήματα. Με αποτέλεσμα να αμελείς τον εαυτό σου και τις προσωπικές σου ανάγκες (2^ος ), τη διατροφή και την υγεία, το να πάρεις ένα ρούχο της προκοπής. Αμελείς τα απλά πράγματα και τις απλές χαρές. Επίσης μπορεί να βρεθείς χωρίς φράγκο στην τσέπη επειδή φροντίζεις για όλους. Τότε συνειδητοποιείς ότι αμελείς τον εαυτό σου. Άλλο στοιχείο είναι ότι φροντίζοντας για τους άλλους αμελείς να μάθεις κάτι που θα είναι χρήσιμο σε σένα, π.χ. θες να πάρεις ένα δίπλωμα αυτοκινήτου κι όλο το αναβάλεις γιατί "προκύπτουν προβλήματα" στους άλλους, που πρέπει να λύσεις εσύ. Τα προβλήματα των άλλων έχουν διαρκώς προτεραιότητα.

Αν πάλι είναι ο Βόρειος στον 2ο και ο Νότιος στον 8ο τότε το πνευματικό μάθημα της απώλειας του 8ου οίκου μπορεί να είναι η απώλεια ανθρώπων, που θεωρούσαμε δεδομένους. «Πάει χάθηκαν» λέμε στον εαυτό μας, «είδες πώς τόσο καιρό είχες ανθρώπους που σε φρόντιζαν και δεν το είχες εκτιμήσει; Στο μέλλον να εκτιμάς καλύτερα αυτόν που σου δίνει, για να δικαιούσαι και να τον κρατήσεις». Ή ίσως πάλι η απώλεια του 8ου οίκου να γίνεται γιατί το άτομο δεν μπορούσε να μοιραστεί, δεν είχε πράγματα δικά του κι ήθελε οπωσδήποτε να έχει δικά του πράγματα. Έτσι προχώρησε στον 2^ο οίκο, αλλά μην μπορώντας να μοιραστεί τελικά, χάνει και αυτά που είχε, αυτά του 8ου οίκου. Π.χ. ένας γιος επιθυμεί να γίνει αυτοδημιούργητος (2^ος), διαλέγει δικό του επάγγελμα, που διαφωνούν όμως οι γονείς του και τον αποκληρώνουν. Έτσι χάνει και ότι είχε στον 8^ο. Μία γυναίκα θέλει να βγάζει δικά της λεφτά (2^ος) και πιάνει δουλειά. Ο άντρας της που δε θέλει να δουλεύει η γυναίκα του, σταματάει τότε να της δίνει χρήματα (8^ος χρήματα του συζύγου).

Βόρειος Δεσμός στον 5^ο οίκο και Νότιος Δεσμός στον 11^ο . Ο Βόρειος Δεσμός στον 5^ο  μπορεί να δημιουργεί πολυπραγμοσύνη σε καλλιτεχνικά ή δημιουργικά θέματα. Μπορεί να συμμετέχει κανείς σε πολλά καλλιτεχνικά θέματα, παραστάσεις, θέατρα, καλλιτεχνικά εργαστήρια, πεδία έκφρασης, αλλά κάπου σε όλο αυτό λείπει η αποδοχή από τον κύκλο του. Κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι έχει ξεμακρύνει από τους ανθρώπους που κανονικά θα του έλεγαν μπράβο για όλα αυτά, άρα προς τι όλη η φασαρία; Καθώς εξερευνά τη δημιουργικότητα του, διαπιστώνει κανείς σταδιακά ότι έχει αποξενωθεί από όλους τους φίλους του, οι οποίες τον αντιμετωπίζουν ως κάποιον που έχει αλλάξει και τους έχει προδώσει / παρατήσει κοιτάζοντας μόνο τον εαυτό του.

Αν πάλι ο Βόρειος είναι στον 11^ο και ο Νότιος στον 5^ο τότε αυτό ωθεί κάποιον να προσπαθεί πάρα πολύ να έχετε την αποδοχή των άλλων, μέχρι που η αφαίρεση από το Νότιο στον 5^ο του δίνει μία αφαίρεση αυτοεκτίμησης. Κι εκεί αναρωτιέται κανείς, τι κάνω εγώ σε αυτή την ομάδα; Γιατί δίνομαι, για να με μειώνουν και να χάνω την αυτοεκτίμηση μου; Και επιστρέφει σε μία κάποιου είδους αυτόνομη ή μοναχική στάση, για να διατηρήσει την ακεραιότητα του.

Αν ο Βόρειος Δεσμός είναι στον 7^ο οικο και ο Νότιος στον 1^ο οίκο τότε μπορεί να είναι κάποιος πολύ επικεντρωμένος στις ανάγκες του συντρόφου και των συνεργατών και της σχέσης. Καμία φορά μπορεί να χώνεται όμως κι εκεί που δε χρειάζεται. Ή να συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι οι άλλοι θεωρούν ότι δεν έχει δική του γνώμη ή δεν να του συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει στο χώρο. Το σοκ ίσως τον κάνει να καταλάβει ότι πρέπει να ξεκινά με το τι έχετε συμφωνήσει με τον εαυτό του ότι θέλει να κάνει ο ίδιος και μετά βεβαίως να διερευνήσουμε και τι θέλει ο άλλος.

Βόρειος Δεσμός στον 12^ο , Νότιος Δεσμός στον 6^ο . Ο 12ος είναι ενδιαφέρον οίκος για το Βόρειο Δεσμό, το άτομο μπαίνει εκεί λίγο στο απαγορευμένο. Ψάχνεται με περιθωριακές ομάδες, ανθρώπους που δεν είναι συνηθισμένοι, ίσως ψάχνει και κανένα επάγγελμα σε ψυχιατρικό χώρο ή σε κάτι τέτοιο. Ενίοτε ωστόσο σκέφτεται τι ωραία θα ήταν να έχω κι εγώ μία απλή δουλειά που απλά να πατάω σφραγίδες. Ενεργειακά, μπορεί να ανακατεύεται πολύ με τις ενέργειες των άλλων και να παραμελεί τη δική του υγεία, μέχρι να τον αναγκάσει η υγεία του να την κοιτάξει με τον άσχημο τρόπο.

Αν πάλι ισχύει το αντίθετο, δηλαδή ο Νότιος Δεσμός είναι στον 12^ο  και ο Βόρειος στον 6^ο , τότε εκεί μπορεί να έχουμε την ανάγκη να παρέχει κανείς έργο, να είναι καλός και τυπικός υπάλληλος ή να προσφέρει κάποια υπηρεσία με αποτέλεσμα κάπου να χάνεται ο προσωπικός χρόνος και χώρος, κάπου διαπιστώνει ότι δημιουργείται ένα κενό που θέλει γέμισμα στον ψυχολογικό τομέα. Κι έτσι αποσύρεται κάπως για να το αναπληρώσει.

Αν πάλι ο Βόρειος Δεσμός είναι στον 1^ο  οίκο και ο Νότιος στον 7^ο οίκο βλέπουμε να υπάρχει ενασχόληση πολύ με την προσωπική ανάπτυξη και με το σώμα, επίσκεψη σε γυμναστήρια, σωματικές δραστηριότητες, πολύς προσωπικός χρόνος και ενίοτε κάποιοι σύντροφοι συνεργάτες αποχωρούν ως δυσαρεστημένοι, γιατί βλέπουν ότι απλά δεν είναι ο άλλος εκεί γι’ αυτούς, είναι απών, ασχολούμενος με τα ενδιαφέροντα του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα επιστροφή στο κέντρο, μόλις συνειδητοποιήσει κανείς ότι χωρίς τον άλλον δεν είναι ολοκληρωμένος.

Μία πιο εκτενή αναφορά αξίζει για το Βόρειο Δεσμό στον 3^ο οίκο και το Νότιο Δεσμό στον 9^ο γιατί έχω δει διάφορες εκδοχές. Μία εκδοχή είναι ότι οι σχέσεις με το σόι γενικά είναι πηγή ανακατωσούρας. Περνάνε από συμπάθεια σε καυγά συνεχώς μπρος και πίσω. Επίσης το άτομο μπορεί να έχει την περιέργεια να αναζητά συγγενείς του που δε γνωρίζει ακόμα (π.χ. ξαδέρφια από άλλη πόλη). Γενικά κάτι ψάχνει στους συγγενείς του, που όμως δεν το βρίσκει, μέχρι που συνειδητοποιεί ότι το έχει ήδη και κινδυνεύει να το χάσει από τους φίλους του (9ος). Ξαφνικά παθαίνει κάτι κάποιος φίλος του ή φεύγει στο εξωτερικό και συνειδητοποιεί ότι η απώλεια αυτή είναι πιο σοβαρή για τον ίδιο.

Έχω δει επίσης με Β.Δ. στον 3^ο οίκο άτομα να έχουν πολύ περιέργεια για διάβασμα. Διαβάζουν συνεχώς βιβλία, τα οποία δεν τους αρέσουν πάντα. Αλλά από τη στιγμή που θα ξεκινήσουν δε θέλουν να τελειώσουν το διάβασμα. Μία καλή δουλειά για ένα τέτοιο άτομο θα ήταν να δουλεύει κάπου που να υπάρχουν πολλά βιβλία. Εδώ δείχνει πάλι κάτι να ψάχνει στα βιβλία το άτομο, καμιά φορά το βρίσκει, αλλά γενικά η ποσότητα των βιβλίων που διαβάζει είναι δυσανάλογη με το τι αποκομίζει. Και συνειδητοποιεί ότι αυτό που ψάχνει ίσως το ξέρει ήδη διαισθητικά (9^ος ) ή το ξέρει να του το πει ήδη κάποιος φίλος, όταν το βράδυ έρχεται να πιει μια μπύρα.

Άλλος τρόπος που έχω δει να βγαίνει αυτή η θέση είναι οι καθημερινές μετακινήσεις. Το άτομο έχει μία περιέργεια να ξέρει τα δρομολόγια των λεωφορείων, τι περνάει από δω, τι από κει; Ποιος γείτονας ήρθε πρόσφατα στην πολυκατοικία; Γενικά δείχνει μία προσοχή στη γειτονιά και τη μετακίνηση του. Αλλά κάποια στιγμή κουράζεται και παρατάει όλη αυτή την εξερεύνηση και κάθεται στον υπολογιστή να μιλήσει με τον φίλο του στην Αμερική από skype (9^ος ).

Θα μπορούσαμε να πούμε σαν ανακεφαλαίωση ότι η Δυτική Λογική των Δεσμών είναι Νότιος Δεσμός -> αποκόπτομαι από την Πηγή -> Βόρειος Δεσμός προσπαθώ να την αναπληρώσω με ατομική δημιουργία. Ενώ η Βεδδική προσέγγιση είναι Βόρειος Δεσμός -> απομακρύνομαι από την Πηγή -> Νότιος Δεσμός -> η Πηγή αποφασίζει προσωρινά να απομακρυνθεί κι αυτή για να μου θυμίσει την ύπαρξη της.

 

Οι τρεις πολιτισμικες ιδιοσυγκρασιες κατα τον Ρουντολφ Σταινερ

 Οι Τρεις Πολιτιστικές Ιδιοσυγκρασίες κατά τον Στάινερ

Αν ο κόσμος περιέχει το σπέρμα της πιθανής του καταστροφής περιέχει εξίσου και το σπέρμα της πνευματικής ανόδου. Κι έχει κι αυτό κατά τον Στάινερ μια διάσταση πολιτισμική με τις τρεις περιοχές του κόσμου να προσφέρουν καθεμία τη δική τους συνεισφορά. Η Ανατολή την προδιάθεση (αλλά όχι και την ικανότητα) για Αδελφοσύνη, η Ευρώπη την Ελευθερία της Σκέψης (και άρα την κατανικηση της μοιρολατριας) και η Αμερική την δημιουργία μιας Κοσμογονίας, όπως την αποκαλεί, δηλαδή της μέσω της Επιστήμης εύρεσης της πραγματικής θέσης του Ανθρώπου στο Σύμπαν. 

Οι τρεις τάσεις αυτές βεβαίως δεν μπορούν να ζήσουν για πάντα μόνες τους. Στα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης η Ανατολή έχει την καλύτερη πρόθεση όμως η Δύση είναι αυτή που έχει την ικανότητα εφαρμογής. Κι ανάποδα η Δύση αδυνατεί να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα όσο δεν αφήνεται να μπολιαστει στην κουλτούρα της από τη Σκέψη της Ανατολής.

Επιπλέον όσο οι κουλτούρες δεν επικοινωνούν αναπτύσσονται μονόπλευρα, π.χ.η Επιστήμη αναπτύσσεται μόνο υλιστικα. Άρα χρειάζονται η μια την άλλη για να λειανουν τις οξύτητες της ιδιοσυγκρασίας τους.

Η σύνθεση των Τριών Πολιτισμικών Ιδιοσυγκρασιών επομένως διατυπώνει μια νέα θεώρηση και στόχο προόδου για τον Πλανήτη και την Ανθρωπότητα.

Στις "προφητείες" του Ρούντολφ Στάινερ μπορούμε επίσης να εντάξουμε των πρόβλεψη οτι θα υπάρξουν στην εποχή μας τρεις μορφές "αποκρυφισμού". α) αυτός που θα στρέφεται στην κατασκευή μηχανών με περιοχή έξαρσης τη Δύση με τις οποίες θα αντικατασταθούν τα 9/10 του ανθρώπινου δυναμικού στην εργασία αλλά και θα αποτρέπεται ο ξεσηκωμός των μαζών, β) η ευγονική με περιοχή έξαρσης την Ανατολή που θα έχει στόχο τον έλεγχο του πληθυσμού (βλέπε Κίνα) αλλά και την προγραμματισμένη γέννηση βάσει των αστεριών (βλέπε Ινδία) με σκοπό η αναπαραγωγή να μην είναι πλέον ενα τυχαίο γεγονός για την ανθρωπότητα και γ) αυτόν που θα σχετίζεται με την υγεία και την αποκρυφιστικη επιρροή επ αυτής χωρίς μηχανικά ιατρικά μέσα με περιοχή έξαρσης την Ευρώπη. 

Εκατό χρόνια πριν προέβλεπε τον έλεγχο γεννήσεων αλλά ακόμα και το new age κίνημα εναλλακτικών θεραπειών.

Σημαντική επισήμανση ότι κανένα απ τα τρία δε θεωρείται σκοπός του ανθρώπου. Σκοπός του ανθρώπου είναι να βαδίσει ανάμεσα τους χωρίς να βυθιστεί, χωρίς να χαθεί, ελέγχοντας κι όχι ελεγχόμενος από την μερική αλήθεια του καθενός.

Φάση Νέας Σελήνης

Κάθε φάση της Σελήνης στην οποία εισερχόμαστε δύναται να εξηγήσει τη φάση του ενεργειακού η συνειδησιακού κύκλου που διανύουμε. Στη φάση της Νέας Σελήνης που βρισκόμαστε απο χτες υπάρχει μια έντονη επιστροφή στις ανάγκες του φυσικού σώματος και σε προσπάθεια αναζωογόνησης ή ξεκούρασης. Παράλληλα στη φάση αυτή ξεκινάμε συνήθως με την ανακοίνωση κάποιας νέας ιδέας γύρω απ την οποία αρχίζουμε να μαζεύουμε σιγά σιγά υποστηρικτές. Ωστόσο μέχρι να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα θα μεσολαβησουν ακόμη πολλές δοκιμές και λάθη. Επιστρέφουμε επίσης στις δικες μας ατομικές ανάγκες, γινόμαστε προσωρινά περισσότερο ατομιστες. Η άποψη των άλλων εχει μικρότερη σημασία προς στιγμήν μπροστά στην ανάγκη να εκφράσουμε το στίγμα μας.
Να σημειωθεί οτι κάθε ένας απο μας στο γενέθλιο η τον προοδευτικο του χάρτη μπορεί να βρίσκεται σε άλλη φάση της σελήνης. Εάν αυτή συμφωνεί με την φάση που διανύει η Σεληνη τώρα η βιωση της φάσης αυτής γίνεται πιο έντονα και οι αποφάσεις πιο σημαντικές.

Η Αστρολογια και η προβλεψη του θανατου

Η Αστρολογία και η πρόβλεψη του Θανατου

Όποιος έχει έστω και κάποια στοιχειώδη γνώση της αστρολογίας ξέρει ότι η ώρα του θανάτου είναι πιθανόν να προβλεφθεί με αξιοσημείωτη ακρίβεια. 

Στην πράξη ωστόσο θα έχει επίσης διαπιστώσει ότι η απειλή του θανάτου στο ωροσκόπιο δεν μετατρέπεται πάντα σε γεγονός. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη και η τελική κρίση δεν είναι θέμα απλά προσθαφαίρεσης κάποιων παραγόντων. Ούτε καταλήγει πάντα σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. 

Αντίθετα η υποκειμενική άποψη του αστρολόγου μπορεί να οδηγήσει σε πλειάδα πιθανών προβλέψεων. Η αστρολογία είναι άλλωστε περισσότερο τέχνη παρά επιστήμη και ο προσωπικός παράγοντας τόσο του ερωτωντος όσο και του αστρολόγου πολύ σημαντικός 

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί βέβαια ότι σε κάθε ωροσκόπιο εκδηλωνονται παλίρροιες που κάνουν κάποιες περιόδους πιο πιθανό το θάνατο. Περιόδους που η ψυχή πολύ ευκολα μπορεί να περάσει το φράγμα προς το επέκεινα .

Οι χορδές αυτό το διάστημα χαλαρώνουν και αν υπάρξει ένας ξαφνικός παράγοντας στρες εύκολα αποκόβονται.

Από την άλλη πλευρά όμως ίσως παρουσιαστούν παράγοντες εξισορρόπησης. Η πίστη και η θέληση του ενδιαφερομένου ή κάποιου ατόμου από το περιβαλλον του μπορεί να κρατήσει την ψυχή στο σώμα όσο χρειάζεται για να περάσει η παλίρροια κι ο δεσμός με τη ζωή να δυναμώσει και πάλι.

Σε αυτή την περίπτωση το άτομο μπορεί να παίρνει την άδεια να επεκτείνει τη ζωή του μέχρι η επόμενη παλίρροια να επηρεάσει το ωροσκόπιο του.

Κοιτάζοντας προς τα πίσω τη ζωή ενος ατόμου ίσως εντοπίσουμε περισσότερες από μια φορές που ο Αγγελος του Θανάτου είχε περάσει έξω απ την πόρτα του. Κι επειδή το ίδιο μπορεί να ξαναγίνει δεν είναι σοφό να πιστεύουμε στη βεβαιότητα του θανάτου πριν δούμε πραγματικά την ανάσα ενός ατόμου να τον εγκαταλείπει.

Ένα είναι σίγουρο ωστόσο. Αν η ζωή βρίσκεται σε μια κρίσιμη ισορροπία η γνώση ενός αστρολόγου είναι πολύ σημαντική για τη μείωση της έντασης ή ακόμη και για να γείρει η πλάστιγγα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Ελευθερη απόδοση απο το βιβλιο The gates of death της Dion Fortune.

Οι 4 Διαστάσεις του Κακού κατά την Ανθρωποσοφική Θεώρηση

Οι 4 Διαστάσεις του Κακού κατά την Ανθρωποσοφική Θεώρηση

Κατά την ανθρωποσοφική θεώρηση η διάσταση του "κακού" έχει πολλές εκδηλώσεις προσωποποιημένες σε μορφές που αναγνωρίζουμε ως "σατανικές" με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι ίδιες όμως αυτές "σατανικές" παρορμήσεις είναι και κίνητρα-προκλήσεις για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, συμβάλλοντας έτσι - ηθελημένα ή άθελα τους - στο θείο σχέδιο.

Μία πρώτη διάσταση του "κακού" υπό αυτή την έννοια, είναι η διάσταση του Εωσφόρου. Αυτή είναι η διάσταση εκείνη που απευθύνεται κυρίως στο ψυχονοητικό κομμάτι μας, προωθώντας την δίψα για γνώση, πειραματισμό και ατομική εμπειρία. Ως τέτοια καταναλώνει όλη την ενέργεια του Εγώ στη δίψα για "εμπειρία" και ωθεί στην αναζήτηση της ηδονής συναισθηματικής ή νοητικής μέσα στη ζωή. Επίσης αμφισβητεί εξουσίες και ομάδες και υπό αυτή την έννοια συνέβαλε στα αρχικά στάδια δημιουργίας της ανθρωπότητας στην Ατομικοποίηση καθώς αμφισβήτησε ότι "ο Θεός - ή σήμερα θα λέγαμε ο μπαμπάς κι η μαμά ή η κοινωνία - ξέρει καλύτερα τι είναι καλό για μας". Σκοπός της Εωσφορικής Διάστασης ωστόσο είναι ο άνθρωπος να αναζητήσει την ηδονή αυτή μακριά από το υλικό πεδίο, προκειμένου έτσι να είναι πιο ευάλωτος στην δύναμη της Εωσφορικής αυτής δύναμης που έχει έδρα το Αστρικό Πεδίο. Εκεί η Ψυχή του Ατόμου δεν έχει δύναμη να αντιμετωπίσει την Ηδονιστική Παρόρμηση και γίνεται Ενεργειακή Μπαταρία της Εωσφορικής Δύναμης, Αυτό είναι εκείνο που ονομάζουμε πρακτικά ότι ο Διάβολος "κλέβει την ψυχή σου". Προκειμένου να παρασύρει τους ανθρώπους να αναζητήσουν την ηδονή εκτός του υλικού πεδίου, η διάσταση αυτή ενισχύει τη Φαντασία. Τη Φαντασία εκείνη που οδηγεί σε ικανοποίηση στο πεδίο του Νου, σε Ναρκισσισμό και Πνευματική ή Αισθηματική Αυτοϊκανοποίηση. Στην Αρχαία Ελλάδα η διάσταση αυτή ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη μέσω των διονυσιακών γιορτών, όμως νικήθηκε τελικά από τον Ορθολογισμό των Φιλοσόφων, που κράτησαν γειωμένη τη Σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων. Στη σημερινή εποχή μία τέτοια διάσταση "γοητείας" θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη της Εικονικής Πραγματικότητας, που θα έχει τελικό σκοπό οι άνθρωποι στο μέλλον να αναζητούν να μη ζουν πραγματικά, αλλά να αφήνουν τα σώματα τους να ατροφούν και να διάγουν το βίο τους σε μια εικονική διάσταση. Στην Αστρολογία θα λέγαμε ότι αυτή είναι περισσότερο η διάσταση του Ποσειδώνα.

Μία δεύτερη διάσταση του "κακού" που εκδηλώνεται στο υλικό πεδίο και συνεργάζεται με την Εωσφορική είναι η διάσταση του Αριμάν. Η διάσταση αυτή έχει σα στόχο να αυτοματοποιήσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων ώστε να γίνουν απόλυτα πειθήνιες και υπάκουες οντότητες και να συμπεριφέρονται ως τα ζώα, δηλαδή έχοντας ομαδική ψυχή. Η προσπάθεια αυτή συνεργάζεται με την Εωσφορική επειδή κάνει τις συνθήκες ζωής στη Γη τόσο δύσκολες, ώστε να αναζητά ο άνθρωπος διαφυγή στην Εικονική Πραγματικότητα και τη Φαντασία και να μην παλεύει για την Ατομική του Εκδήλωση μέσα στο Υλικό Πεδίο. Στην Αρχαία Εποχή η διάσταση αυτή εκδηλώθηκε όποτε δημιουργήθηκαν μεγάλες και αυστηρές αυτοκρατορίες, όπως η Ρώμη. Μία σύγχρονη διάσταση αυτής της δύναμης είναι η Παγκοσμιοποίηση, η οποία προσπαθεί να ομογενοποιήσει τους ανθρώπους και να δείξει ότι δεν υπάρχουν διαφορετικές επιλογές, αλλά όλοι κάνουν τα ίδια. Στην Αστρολογία θα λέγαμε ότι αυτή είναι περισσότερο η διάσταση του Πλούτωνα. Σκοπός της πίεσης αυτής που ασκείται είναι να αντιδράσει ο άνθρωπος, να σπάσει την ομογενοποίηση, να σπάσει τις συγκεντρωτικές δομές και να σπάσει την ακινησία.

Μία τρίτη διάσταση του Κακού που στρέφεται απευθείας εναντίον της Ατομικοποίησης του Ατόμου είναι η διάσταση του Αντίχριστου, ενώ τελευταία εμφανίζεται και μία τέταρτη διάσταση του "κακού" μέσα από την άλογη και άσκοπη αφαίρεση της ζωής που παρατηρούμε λόγου χάρη σε παράλογες εγκληματικές πράξεις στα αμερικάνικα σχολεία ή στις παράλογες επιθέσεις αυτοκτονίας στη Μέση Ανατολή. Γι' αυτές τις δύο διαστάσεις του "κακού" όμως θα μιλήσουμε σε επόμενη δημοσίευση.

Ιδιαίτερη περίπτωση φιλοσοφικής θεώρησης σε αυτό το πλαίσιο είναι η λεγόμενη σχολή των γνωστικών ομάδων. Οι γνωστικές ομάδες άθελα τους υπηρέτησαν και τις δύο βασικές διαστάσεις του "κακού", καθώς από τη μία ισχυρίζονταν ότι ο κόσμος αυτός είναι φυλακή για τον άνθρωπο και από την άλλη ωθούσαν τους ανθρώπους το γρηγορότερο να φύγουν από αυτόν τον κόσμο, πηγαίνοντας πού; Στον αστρικό κόσμο, όπου ακριβώς θα έβρισκαν τη "Γνώση". Παρατηρούμε έτσι πώς και οι δύο διαστάσεις του "κακού", η Φιλοδοξία της Γνώσης και η Σκλήρυνση της Ζωής στο Φυσικό Κόσμο συνεργάστηκαν σε αυτή την φιλοσοφική κατεύθυνση. Μέσω της κληρονομιάς των γνωστικών συστημάτων, η τάση αυτή υπάρχει σε πάρα πολλές μεταφυσικές σχολές σήμερα, που ενισχύουν την πεποίθηση ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με το φυσικό κόσμο, αλλά να αναπτύξουμε άλλα πεδία ανώτερα, το αιθερικό, το αστρικό και να δημιουργήσουμε εκεί σώματα δραστηριοποίησης. Ωστόσο το γεγονός είναι ότι είναι το Φυσικό Πεδίο το πεδίο εκείνο που ο Άνθρωπος έχει πιο μεγάλη Ισχύ να πεί Όχι, εκεί δηλαδή που το Εγώ του έχει πετύχει τη μεγαλύτερη Ατομικοποίηση. Και είναι ακριβώς αυτή η Ατομικοποίηση του Ανθρώπου το μεγάλο πρόβλημα του Κακού, καθώς με τον ίδιο τρόπο που ο Άνθρωπος στην Πτώση είπε Όχι στο Θείο με τον ίδιο τρόπο μπορεί να πει και Όχι στο "Κακό". Η ίδια η Ατομικοποίηση του Ανθρώπου δηλαδή είναι η Πτώση αλλά και η Προστασία του. Και τη μεγαλύτερη δύναμη να πει Όχι ο Άνθρωπος την έχει μόνο στο δικό του κόσμο, τον Κόσμο που ελέγχει αυτός, το Φυσικό Πεδίο.

Οι σύνοδοι Δία Κρόνου σε ζώδια του Αέρα και η σημασία τους

Στους θιασώτες της παραδοσιακής αστρολογίας η μετάβαση των συνόδων Δία Κρόνου σε ζώδια του Αέρα κατά τα επόμενα 200 χρόνια περίπου λογίζεται ως το αντίστοιχο, της μετάβασης στην εποχή του Υδροχόου, κατά όσους ακολουθούν την πιο μοντέρνα αστρολογική εκδοχή. Πηγαίνοντας πίσω στο παρελθόν, βλέπουμε ότι χοντρικά οι σύνοδοι Δία Κρόνου έχουν ένα κύκλο 800 ετών που επιστρέφουν πάλι στο ίδιο στοιχείο που ήταν και πριν. Δηλαδή κάθε 200 χρόνια περίπου αλλάζουν στοιχείο, πηγαίνοντας από τη Γη στον Αέρα, από τον Αέρα στο Νερό, από το Νερό, στη Φωτιά και από τη Φωτιά στη Γη. Τα τελευταία 200 χρόνια από το 1800 περίπου οι σύνοδοι γίνονταν στη Γη και είναι εύκολο να δούμε την αντιστοιχία με το γεγονός ότι ο κόσμος μας έγινε πιο προσκολλημένος στα υλικά πράγματα, αλλά επίσης ότι υπήρξε μεγάλη έμφαση στη βιομηχανία και την παραγωγή. Αν πάμε στο παρελθόν θα δούμε ότι αντίστοιχες περίοδοι στην ιστορία είχαμε από το 580 π.Χ. έως το 403 π.Χ (υπήρξαν και 2 εμβόλιμες 20ετίες εκτός αυτού του διαστήματος), από το 253 μ.Χ μέχρι το 431 μ.Χ καθώς και από 1047 μ.Χ ως το 1166 μ.Χ. Είναι βεβαίως λίγο δύσκολο να κάνουμε αντίστοιχη προβολή στο παρελθόν λέγοντας ότι και κείνες τις περιόδους είχαμε ιδιαίτερη έκφραση της υλικότητας, σίγουρα πάντως η πρώτη εποχή συμπίπτει στην ουσία με την κλασσική Ελλάδα, η δεύτερη με την ίδρυση του Βυζαντίου και η τρίτη με τις Σταυροφορίες. Από την άλλη οι περίοδοι που η σύνοδος Δία Κρόνου ήταν σταθερά σε ζώδια του Αέρα ήταν από το 344 π.Χ ως το 185 π.Χ, από το 452 μ.Χ ως το 610 μ.Χ και από το 1186 μ.Χ ως το 1285 μ.Χ.
Αν και στο εξωτερικό πολλοί αστρολόγοι ισχυρίζονται πολλά και φοβερά για τον κύκλο των συνόδων του Δία Κρόνου στα ζώδια του Αέρα και υπόσχονται πρόοδο, τεχνολογία, κλπ, αυτό που κυρίως παρατηρώ από τις προηγούμενες ιστορικές περιόδους είναι ότι οι περίοδοι του Αέρα ήταν περίοδοι ρευστότητας. Τέτοια ήταν η εποχή της αρχαιότητας που έζησε την πτώση της κλασσικής Ελλάδας και την άνοδο της Ρώμης, τέτοια και η εποχή της πτώσης της Ρώμης και της γέννησης των μεσαιωνικών κρατών αλλά και η περίοδος μετά τις Σταυροφορίες. Συνεπώς δε συμμερίζομαι τα πολύ αισιόδοξα σενάρια που αναφέρονται για το ότι η ανθρωπότητα με αυτούς τους κύκλους θα προοδεύσει περισσότερο. Η άποψη μου είναι ότι μάλλον έχουμε να κάνουμε με μία αντιηρωϊκή εποχή που γεννιέται (τα δείγματα τα είδαμε ήδη από τη γενιά της δεκαετίας του ‘80) που οι άνθρωποι θα αποφεύγουν να δεσμεύονται και θα αναζητούν περισσότερο την ατομική τους ολοκλήρωση από την εκπλήρωση κάποιων εθνικών ή συλλογικών στόχων. Μέσα στο πλαίσιο αυτό είναι ενδιαφέρον ότι κάποιοι αστρολόγοι θεωρούν πιθανή την ανάπτυξη της Κίνας ως κυρίαρχης δύναμης θεωρώντας ότι και στο παρελθόν στις περιόδους των συνόδων στα ζώδια του Αέρα η περιοχή της Ασίας-Μογγολίας-Κίνας είχε το πάνω χέρι στις τύχες του κόσμου. Όλα αυτά μένουν να αποδειχθούν βεβαίως και δεν τα γνωρίζουμε. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι καλό να έχουμε ωραιοποιημένες προσδοκίες από τις περιόδους αυτούς.
Αντλώντας έμπνευση από κάποια λογοτεχνικά έργα επιστημονικής φαντασίας όπως το Dune, θα μπορούσα επίσης να ισχυριστώ ότι οι εποχές αυτές θα μπορούσαν να είναι εποχές διασποράς της ανθρωπότητας στους πλανήτες του άμεσου ηλιακού συστήματος με σποραδικές αποικίες και εμπορικές ανταλλαγές, χωρίς στενή και συνεκτική δομή, αλλά και με αρκετές τάσεις συνύπαρξης και ανοχής. Μέλλει φυσικά να δούμε εάν θα φτάσουμε εκεί και τα αποτελέσματα μάλλον αυτός που θα τα δει θα είναι τελικά ο ιστορικός αστρολόγος του μέλλοντος.

[Βίντεο] - Το επάγγελμα του αστρολόγου και οι προκλήσεις του

Η Κρίση στο Αστρικό Πεδίο και τη μετά θάνατον ζωή

Η Κρίση στο Αστρικό Πεδίο και τη μετά θάνατον ζωή

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό που ξεκινήσαμε βασισμένοι στην εργασία του Ροντνεϊ Κολλίν μαθητή του Ουσπένσκι για την μετά θάνατον ζωή αξίζει να δούμε τώρα τι είναι αυτή η περίφημη Κρίση που συμβαίνει όταν παρέλθει ο κύκλος της αντίστροφης θέασης της ζωής μας (όπως είπαμε σε προηγούμενη ανάρτηση ο χρόνος δουλεύει εδώ αντίστροφα) κι ενώ οι περισσότεροι από μας φοβούμενοι την απώλεια του εαυτού μας αρνούμαστε να αφήσουμε το σώμα μας να ρευστοποιηθεί στην αστρική του ύλη και δαπανούμε όλη μας τη βούληση να κρατήσουμε τη μορφή του παρόμοια με όπως θυμόμαστε τον εαυτό μας στη γήινη περίοδο.

Κάπου εκεί λοιπόν έρχεται η ώρα της Κρίσης. Εκεί κλείνει ο χρόνος παραμονής μας στο αστρικό πεδίο και για μια στιγμή παγώνουν όλα. Για μια στιγμή η ζωή μας με τη Χρονική φορά που τη ζήσαμε κι η ζωή μας με την ανάποδη χρονική σειρά που την αναπολήσαμε στο αστρικό πεδίο ενώνονται σε ένα. Σε μια στιγμή βλέπουμε τη ζωή μας κι απ την καλή κι απ την ανάποδη και αίτια κι αποτελέσματα ενώνονται σε ένα. Τότε λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Θα δεχτούμε την καταφανή πλέον ετυμηγορία των αιτίων κι αποτελεσμάτων ή γαντζωμένοι στην άποψη μας θα αρνηθούμε να αλλάξουμε;

Αν δεχτούμε την ετυμηγορία φεύγουμε ευθύς αμέσως για την επόμενη ενσάρκωση χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε - διορθώσουμε ότι κάναμε λάθος. Αν όμως μείνουμε πεισματικά προσκολλημένοι στη δική μας άποψη το Σύμπαν αναγκάζεται να μας υποβιβάσει σε βαθμίδα. Λέει αφού έχεις κρυσταλλοιποιημένες απόψεις που δεν αλλάζουν θα πρέπει να αντιμετωπίσεις πιο σκληρές φυσικές δυνάμεις για να διαβρωθεί η αντίσταση σου. Κι επειδή αυτή η διάβρωση παίρνει καιρό αποσύρεσαι από τις ανθρώπινες ενσαρκώσεις για κάποιο διάστημα κι αφού θες να είσαι σκληρός σα βράχος στις απόψεις σου επιστρέφεις στο φυσικό κόσμο ως ... Βράχος.

Στην ουσία μας λέει δηλαδή ο Κολλίν ότι η περίφημη Κόλαση δεν είναι παρά η πτώση στα Τάρταρα ή τον Κάτω Κόσμο δηλαδή τον κόσμο των ορυκτών. Εκεί ως άλλοι Σίσυφοι παραμένουμε χίλια χρόνια μέχρι να διαβρωθεί η κρυσταλλοποίηση μας και να μας επιτρέπει άλλη μια ανθρώπινη ενσάρκωση. Γινόμαστε βραχάκι στη θάλασσα που το τρώει σιγά σιγά ο άνεμος και το κύμα.

Η προσέγγιση αυτή βέβαια διαφέρει παρασάγγας από την πλατωνική και τη θεοσοφική που θεωρούν ότι τα χίλια χρόνια τα περνούμε σε ανώτερα πεδία μέχρι να επανενσαρκωθούμε κι όχι στην κόλαση των βράχων. Να όμως που υπάρχει και μια άλλη οπτική γωνία στο θέμα που αντιστρέφει τις χρονικές αναλογίες και λέει ότι η ζωή στους ανώτερους κόσμους είναι πιο σύντομη με τα μέτρα τα γήινα αλλά ο χρόνος εκεί κινείται πολύ πιο γρήγορα.

Εκτός από τους ανεπίδεκτους μαθήσεως τώρα και απ αυτούς που γυρνούν ευθύς αμέσως πίσω στην ενσάρκωση υπάρχουν και κάποιοι άλλοι λίγοι που στο αστρικό πεδίο άφησαν τον εαυτό τους να ρευστοποιηθεί και να εισπράξει εμπειρίες και δεν προσπάθησαν να επιμείνουν στο Εγώ τους.

Αυτοί οι λίγοι λοιπόν τους δίνεται η δυνατότητα να προβιβαστούν σ' έναν επόμενο κόσμο, τον πνευματικό. Και τι θα κάνουν εκεί;

Αυτό είναι θέμα μιας επόμενης ανάρτησης.

Ο Χρόνος στο Αστρικό Πεδίο μετά το Θάνατο.

Ο Χρόνος στο Αστρικό Πεδίο μετά το Θάνατο.
Συνεχίζοντας την αναφορά που ξεκινήσαμε σε πεποιθήσεις της Σχολής του Τέταρτου Δρόμου για τη μετά θάνατον κατάσταση αξίζει ν αναφερθούμε και στο ζήτημα του χρόνου στη μετά θάνατον ζωή. Κατά την προσέγγιση του Ρόντνεϊ Κολλιν λοιπόν, μαθητή του Ουσπένσκι, στον οποίο αναφερθήκαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση ο χρόνο στη μετά θάνατον κατάσταση κινείται αντίστροφα από το χρόνο στην υλική ζωή. Αυτό που θεωρούμε αίτιο στην ζωή μας γίνεται αποτέλεσμα εκεί και το αποτέλεσμα γίνεται αίτιο.
Για παράδειγμα αν κάποιος μου πει κάτι και με κάνει να θυμώσω και τον χτυπήσω, στην μετά θάνατον κατάσταση η σειρά θα φαίνεται αντίστροφη, ότι πρώτα τον χτύπησα, κι αυτό με θύμωσε και ο θυμός μου τον έκανε να μου πει κάτι.
Στην πιο ακραία περίπτωση που κάποιος ας πούμε δολοφονήσει κάποιον επειδή θέλει να τον κλέψει, ενώ στον υλικό κόσμο πρώτα θα γεννηθεί η επιθυμία να τον κλέψει και μετά να τον δολοφονήσει στη μετά θάνατον κατάσταση πρώτα θα τον δολοφονήσει και μετά θα θέλει να τον κλέψει.
Η αντιστροφη σειρά των γεγονότων εξηγεί πολλές διδαχές που ακούμε και σήμερα απο τους διάφορους θεραπευτές όπως "εσυ το προκάλεσες", "εσυ το τράβηξες πανω σου κοκ", γιατι στον αστρικό κόσμο πράγματι έτσι βιώνεται σαν το θύμα να προκαλεί το έγκλημα κι οχι ο θύτης .
Φυσικά στην προσέγγιση αυτή υπάρχουν και αλληλουχίες που φαίνονται παράδοξες, πχ οι άνθρωποι γεννιούνται γέροι από το χώμα της γης, όσο περνάει ο χρόνος γίνονται νεότεροι και στο τέλος πεθαίνουν στην κοιλιά της μάνας τους (!). Η τα φυτά γεννιούνται από το στομάχι μας και πεθαίνουν στη γη, αντίστροφα από ότι τα έχουμε συνηθίσει.
Για τους σπουδαστές της εσωτερικής αστρολογίας θα ήταν ενδιαφέρον να συγκριθεί ο παραπάνω συλλογισμός με την διαφορά ορθού και αντίστροφου ζωδιακού.
Σε κάθε περίπτωση ο Κολλίν μας λέει τα παραπάνω βασιζόμενος και σε πειράματα του Ουσπένσκι με τα όνειρα του στα οποία παρατήρησε ότι τα γεγονότα έχουν αντίστροφη αλληλουχία. Η παραπάνω τοποθέτηση σχετίζεται επίσης με το γεγονός ότι στις περισσότερες επιθανάτιες εμπειρίες οι μάρτυρες αναφέρουν ότι είδαν τη ζωή τους να ξετυλίγεται ανάποδα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι μόλις τελειώσει αυτή η αναδρομή κατά τον Κολλιν φτάνουμε πάλι πίσω στη στιγμή της σύλληψης. Κι εκεί παγώνει ο χρόνος προσωρινά και επέρχεται η Κρίση. Το αν ο άνθρωπος θα επιστρέψει δηλαδή στον υλικό κόσμο ξεκινώντας πάλι τον κύκλο από την αρχή. Στην ουσία δηλαδή όλη αυτή η αναδρομή που γίνεται στον αστρικό κόσμο έχει χαρακτήρα καθαρτηρίου και μιας τελευταίας ευκαιρίας για μετάνοια πριν την τελική κρίση.
Στην επόμενη ανάρτηση μας θα δούμε περισσότερα γι αυτήν την τελική κρίση και πως σχετίζεται με την μετενσάρκωση αλλά και την κόλαση.

O Αστερισμός του Ωρίωνα και η σχέση του με τον Σείριο και τον Αλντεμπαράν.

O Αστερισμός του Ωρίωνα και η σχέση του με τον Σείριο και τον Αλντεμπαράν.

Τρεις σημαντικοί αστερισμοί αναφέρονται στην Εσωτερική Αστρολογία ότι σχετίζονται με την πνευματική εξέλιξη του κοντινού σε μας Σύμπαντος. Ο αστερισμός του Ωρίωνα σχετιζόμενος με τον αστερισμό των Διδύμων δίνει δύο σημαντικούς αστέρες, τον Μπελτεγκέζ και τον Ρίγκελ στην συλλογή των απλανών αστέρων που μας επηρεάζουν.

Ειδικότερα ο Μπελτεγκέζ (σημερινή θέση στον τροπικό ζωδιακό 29 Διδύμων) αναφέρεται και στα γραπτά της Εσωτερικής Αστρολογίας από τη δεκαετία του 1920 ως ένας σύστημα δεύτερης τάξης (2ης ακτίνας), που βρίσκεται μέσα στον αστερισμό του Ωρίωνα. Ο Μπελτεγκέζ είναι ένας γιγάντιος αστέρας, αν και όχι τόσο μεγάλος όσο ο Αντάρης, που εάν τοποθετούνταν στον Ηλιακό μας σύστημα εικάζεται ότι ίσως έφτανε και μέχρι την τροχιά του Δία.

Αν και σύστημα δεύτερης τάξης, ο Μπελτεγκέζ ανήκει στον αστερισμό του Ωρίωνα που έχει μία ευρύτερη θέση στην κοσμική οντότητα που κατά την εσωτερική αστρολογία συνδέει εφτά αστερισμούς. Κατέχει τη θέση του Ηλιακού Πλέγματος σε Αυτόν για τον Οποίο δεν Μπορεί να Ειπωθεί Τίποτα με τα άλλα συστήματα αστερισμών να παίρνουν τις εξής θέσεις:

Η Μεγάλη Άρκτος - Το κέντρο Κεφαλής
Ο Σείριος - Το Κέντρο Άτζνα
Πλειάδες - Το Κέντρο του Λαιμού
Το Ηλιακό μας Σύστημα - Το Κέντρο της Καρδιάς
Ωρίων - Το Ηλιακό Πλέγμα
Αντάρης - Το Ιερό Κέντρο
Δράκων - Το Κέντρο της Βάσης

Από αυτή τη θέση εύκολα συνδέεται και με τις ενέργειες της 1ης ακτίνας, που συχνά εκφράζεται μέσω της 6ης. Όχι τυχαία στην αρχαία Αίγυπτο ο Ωρίων ήταν ο Όσιρις και ο Σείριος ήταν η Ίσις. Ως Όσιρις ο Ωρίων ήταν μεν ο Ήλιος αλλά και ο Πλούτωνας, καθώς προίστατο του κόσμου των Νεκρών, υποδηλώνοντας τη σχέση του με την 1η ακτίνα.

Το πραγματικά ενδιαφέρον όμως είναι το πώς ο Αστερισμός του Ωρίωνα "μεσολαβεί" όπως και οι Δίδυμοι άλλωστε για τη μεταφορά και τη σύνδεση της ενέργειας από τον Αλντεμπαράν στον Σείριο και αντίστροφα. Είναι η περίφημη ζώνη του Ωρίωνα που αποτελείται από τρία αστέρια που ευθυγραμμίζεται με τον Λαμπαδία και τον Σείριο επιτρέποντας αυτή τη σύνδεση, έχοντας μάλιστα εκατέρωθεν της τους άλλους δύο αστέρες των Διδύμων τον Μπελτεγκέζ και τον Ρίγκελ. Κι είναι αυτή η ζώνη με την οποία από ότι λέγεται ευθυγραμμίστηκαν στην αρχαία Αίγυπτο και οι τρεις Μεγάλες Πυραμίδες.

Ιδιαίτερα σημαντικός λοιπόν αυτός ο αστερισμός από εσωτερικής σκοπιάς συνδέει την μεταφορά του Φωτός από τον Αλντεμπαράν του Ταύρου στο Σείριο και αντίστροφα. Κι όλα αυτά, ας μην ξεχνούμε βιώνονται από την ανθρωποτητα μέσα από τον κυβερνήτη του Ταύρου, τον πλανήτη Αφροδίτη, εκπρόσωπο όπως λέγεται του Σείριου στο Ηλιακό Σύστημα, ανώτερο εαυτό της Γης και προϊστάμενο πλανήτη του Νοητικού Πεδίου.

Και αν δεν ξέρετε ποιος είναι αυτός ο πλανήτης θυμηθείτε τα ονόματα με τα οποία τον αποκαλούμε και τα σύμβολα. Θυμηθείτε το Πεντάγραμμο (πεντάκτινος αστέρας) και τον παλιό καλό Εωσφόρο.