Τις μέρες αυτές έχει πέσει στα χέρια μας ο πρώτος τόμος της τρίτομης εργασίας του κυρίου Γιάννη Συμεώνογλου με τίτλο Η Άλλη Αστρολογία.
Προσωπικά άγνωστος σε μένα ο κύριος Συμεώνογλου, δεν ήταν ωστόσο άγνωστος για πολλούς άλλους από ό,τι φαίνεται ψάχνοντας στο διαδίκτυο για αναφορές στο όνομα του. Με παρουσία στο Πανελλαδικό Συμπόσιο Κορυφής: Ο Χώρος της Αναζήτησης στην Ελλάδα και εισήγηση με θέμα «Προς τον ιδεώδη ρόλο της Αστρολογίας στη ζωή των προσώπων και της ανθρωπότητας» ( εισήγηση που δυστυχώς τα link που παραπέμπουν σε αυτήν πλέον δε λειτουργούν για να έχουμε όλο το κείμενο της ) αλλά και με συγγραφικό έργο πριν από την Άλλη Αστρολογία, που δυστυχώς ως είθισται για συγγραφείς μη προβεβλημένους κανείς δεν μπορεί να το βρει σε ανατύπωση ("Καιροί και εποχές του αοράτου, αστρολογία") ο Κος Συμεώνογλου ισχυρίζεται κλείνοντας την ενότητα Τα Ιστορικά της Αστρολογίας του στον α΄ τόμο της Άλλης Αστρολογίας ότι:
«Στο έτος 2005 υπάρχουν και μερικά αξιόλογα πρόσωπα (άνδρες αλλά και γυναίκες) που ασχολούνται με την αστρολογία επαγγελματικά, μα, ενώ είναι ως επί το πλείστον ενημερωμένα για τις νέες αστρολογικές τεχνικές, αγνοούν, είτε βολεύει να λησμονούν, τη νέα νοοτροπία η οποία επικρατεί στους πρωτοπόρους αστρολόγους από τους οποίους προήλθαν οι νέες τεχνικές. Κοντολογίς, είναι (με ελάχιστες εξαιρέσεις) συμβιβασμένα στη μάλλον μοιρολατρική αστική νοοτροπία του μεγάλου πλήθους της πελατείας τους»
Και πιο κάτω...
«Ζητώ συγγνώμη από κάθε αστρολόγο γυναίκα ή άνδρα που για την Αστρολογία τα είπε μία φορά σωστά από τηλεοπτικό ή από ραδιοφωνικό σταθμό, και δεν έχω γνώση του γεγονότος αυτού, και από κάθε αστρολόγο που γνωρίζει την αλήθεια για την Αστρολογία μα για κάποιους λόγους, όπως και εγώ, απέχει επί έτη από τη δημοσιότητα και έτσι αγνοώ την ύπαρξη τους».
Ρηξικέλευθος στην κριτική του ο Κος Συμεώνογλου έρχεται να ταράξει τα νερά της αστρολογικής βιβλιογραφίας λέγοντας μεταξύ άλλων
« Και μόνο στο άκουσμα της λέξης «μεταφυσικό» (ή υπερφυσικό) μερικοί άνθρωποι αντιδρούν αρνητικά, και δίχως συζήτηση απορρίπτουν απολύτως την ύπαρξη του. Κάποιους άλλους η λέξη τούτη γοητεύει και αποδέχονται άκριτα οτιδήποτε σερβίρεται υπό τον τίτλο της. Βεβαίως και οι δύο στάσεις αποκλείουν την έρευνα για την αλήθεια.
Ειδικά η άρνηση να εξετάζεται η αστρολογία σε σχέση με τα υπερφυσικά πεδία την αποκόπτει από τις πηγές της και την αποκλείει από τις ανώτερες δυνατότητες της. Την άρνηση αυτή (δίχως επίγνωση και πρόθεση, ελπίζω) έχουν διάφορες ομάδες αστρολόγων οι οποίοι από το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα τείνουν να αποσυνδέουν την Αστρολογία από κάθε τι το υπερφυσικό (ή «μεταφυσικό») και προσπαθούν να την προβάλλουν πλέον ως μία επί πλέον φυσική επιστήμη. Οι φορείς της τάσης αυτής την δικαιολογούν με την ανάγκη να επιτευχθούν οι εξής στόχοι: καταπολέμηση των λαικίστικων αστρολογικών δοξασιών και πρακτικών, νομική προστασία των έντιμων αστρολόγων έναντι δικαστικών διώξεων με βάση νόμους ισοπεδωτικούς ή ασαφείς, ελάττωση της εκ μέρους θρησκευτικών κύκλων πολεμικής εναντίον της Αστρολογίας ώστε τουλάχιστον να μην κατακρίνεται περισσότερο από όσο κατακρίνονται κατεστημένες επιστήμες όπως η Βιολογία.
Αλλά, για τους προφανώς σωστούς και δίκαιους αυτούς στόχους, αν περιορίζουμε την αστρολογία έτσι ώστε να τυποποιηθή σα μία φυσική επιστήμη – ενώ είναι Εσωτερική Φιλοσοφία και Τέχνη – προκαλείται ένα λίαν επιζήμιο επακόλουθο: οι δυνατότητες της Αστρολγοίας περιορίζονται στο ασφυκτικό πλαίσιο των στενά ωφελιμιστικών εγκόσμιων επιδιώξεων.»
«Ο κεντρικός φόβος για το υπερφυσικό (ή μεταφυσικό όπως επικρατεί να λέγεται) προκαλείται από την αδυναμία να ελέγχεται τούτο. Είναι ο φόβος ότι αν έστω μόνο ένα φαινόμενο γίνει αποδεκτό ως υπερφυσικό, στην προκειμένη περίπτωση στην Αστρολογία, αναπόφευκτα θα ακολουθήσει ένας ωκεανός διαφορετικών προεκτάσεων και απόψεων οι οποίες λογικά δεν είναι δυνατό να αποδειχθούν αλλά ούτε να καταρριφθούν και το αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης σύγχυση. Πράγματι αυτό μπορεί να συμβή. Αλλά συμβαίνει μόνο αν ο άνθρωπος δεν έχει σταθερά εσωτερικά κριτήρια τα οποία είναι ανεξάρτητα από ό,τι λέγουν και γράφουν οι άλλοι. Βέβαια ολιγάριθμοι άνθρωποι διαθέτουν τέτοια κριτήρια με τα οποία το (όντως σπάνιο) αληθινό διακρίνεται από τα ψεύδη, τις πλάνες, τις φαντασιώσεις που κατακλύζουν τα γραπτά και τα λεγόμενα και τα πολλά και διάφορα τα οποία χαρακτηρίζονται ως "μεταφυσικά".
Όποιος λοιπόν δεν έχει τα κριτήρια αυτά, καλά κάνει και απέχει από κάθε τι που υπερβαίνει τον αισθητό κόσμο. Όμως συνάμα οφείλει να μην προσπαθή να επιβληθούν απόψεις γι' αυτά, τις οποίες μάλιστα προβάλλει ως "η μόνη ιστορική αλήθεια".»
Σκληρός ο λόγος του συγγραφέα λοιπόν και η παρουσία του δεν είναι εδώ για να χαιδέψει αυτιά καθώς σε άλλο σημείο της εισήγησης του για τα ιστορικά της αστρολογίας λέει:΅
«Εξετάζοντας τα υπάρχοντα ιστορικά δεδομένα για τις θεωρίες και ιδίως για τις πρακτικές τεχνικές των τεσσάρων αξιόλογων ειδών αστρολογίας (στμ: αναφέρονται πιο πάνω η δυτική, η ινδική, η κινεζική και η αστρολογία των Μάγια) τα οποία αναφέρθηκαν βγαίνει το εξής συμπέρασμα: Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερεις εμφανέστατα διαφορετικές Αστρολογίες, οι οποίες μόνο εν μέρει αλληλοσυμπληρώνονται, κατά ένα μικρό ποσοστό θεμάτων συμφωνούν, σε μερικές απόψεις τους συγκρούονται, και κάποιες αντιλήψεις τους για την ευθύνη του ανθρώπου αλληλοαναιρούνται. Ωστόσο, οι διαφορές τους αυτές και η ποικιλία των μεθόδων τους δεν αντιστοιχεί με την αληθινή σχέση τους, και τούτο διότι:
Τα ιστορικά δεδομένα για τις αστρολογικές θεωρίες και πρακτικές, ως επί το πλείστον αποτελούν δείγματα των δημοσίως φανερωμένων απόψεων της Αστρολογίας, οι οποίες διαμορφώθηκαν κυρίως με δύο στόχους: να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των εκάστοτε ηγεμόνων και να καλυπτωνται παρηγορητικά και κατευναστικά οι ψυχολογικές ανάγκες στο μεγάλο πλήθος των ανθρώπων. Δηλαδή, το μεγαλύτερο μέρος της εφαρμοζόμενης Αστρολογίας κυριαρχείται από προσαρμογές και συμβιβασμούς ώστε να υπηρετούνται οι ματαιοδοξίες και τα καπρίτσια των ολίγων που συνιστούν την άρχουσα τάξη και να απωθούνται στο υποσυνείδητο οι φόβοι και οι ανασφάλειες των πολλών εξουσιαζομένων αλλά και των εξουσιαστών.»
Με πολύ ενδιαφέρον λοιπόν ξεκινάμε την περιήγηση στον κόσμο της Άλλης Αστρολογίας που μας προσφέρει ο Κος Συμεώνογλου, ενδιαφέρον που εστιάζεται στην ουσία της άλλης πρότασης που έχει να μας προσφέρει. Γιατί καθώς λέει ο ίδιος σε άλλο απόσπασμα του βιβλίου του...
«Το σύμπαν είναι συλλειτουργία μία τάσης τάξης και μίας τάσης χάους οι οποίες τάσεις συνολικά και διαχρονικά βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία».
«Στα φιλοσοφικά συστήματα το ον καθορίζεται είτε ως κάτι σταθερό (και κατ’ακολουθία ανεξάρτητο του χρόνου) είτε ως ρέον εξαρτώμενο από το χωροχρόνο.»
«Πώς όμως μπορεί να υπάρχει κάτι σταθερό σε ένα σύμπαν που όλα ρέουν;»
«η αντίθεση «το όν είναι σταθερό, το ον δεν είναι σταθερό» είναι ένα δίδυμο λάθος.»
«Ένα ον είναι ένα σταθερό προσχέδιο μεταβολών το οποίο συνίσταται από διαδοχικές φάσεις (κατά κανόνα κυκλικές) οι οποίες καθορίζονται από συγκεκριμένα πεδία δυνατοτήτων – πιθανοτήτων στον χωροχρόνο».
«Το σύνολο της σωστά εννοημένης Αστρολογίας βασίζεται στον ορισμό αυτό του όντος»
Συνθετική λοιπόν η προσέγγιση του συγγραφέα για το κυρίαρχο ερώτημα του προκαθορισμού σε σχέση με την ελεύθερη βούληση.
---
Ενδιαφέρουσες όμως είναι και οι παράπλευρες απόψεις της προσωπικότητας του όπως αναδεικνύονται στο συγγραφικό έργο του. Η εκκεντρικότητα της ορθογραφίας στην οποία αναφέρεται εκτενώς στην εισαγωγή του, η επιστροφή στις ορφικές καταβολές της αστρολογίας που δίνει μία χροιά ελληνολατρείας στην προσέγγιση του, αλλά και η καταγγελία των εξουσιαστών μας δίνει ένα ενδιαφέρον παζλ βαθιάς εσωτερικής κατανόησης μαζί με αντιεξουσιαστικές και αρχαιολατρικές επιδράσεις.
Κι ίσως είναι αυτές ακριβώς οι πλευρές της προσωπικότητας που μας κάνουν να χαμογελούμε περισσότερο, γιατί οι αλήθειες δεν εμφανίζονται από κάποιον που βγαίνει μπροστά ως ένας νέος σωτήρας, αλλά από κάποιος που έχει κι εκείνος τις εμμονές του, τα πάθη του και τις καταβολές του.
Βρίθει αναφορών και αφορμών το έργο του Κου Συμεώνογλου ήδη από το α’ τόμο της εργασίας του και έχει μέσα τόσα πολλά ερεθίσματα για συζητήσεις που κανείς θα μπορούσε για κάθε ενότητα του βιβλίου του να συγγράψει ξεχωριστή πραγματεία.
Από αυτό εδώ το χώρο θα κάνουμε ένα σχετικό αφιέρωμα στο α’ τόμο του ξεκινώντας με μία σύντομη ιστορική αναδρομή στο χώρο της αστρολογίας και αναδεικνύοντας στη συνέχεια ένα ένα τα ζητήματα που αναδεικνύει κι ο ίδιος ο συγγραφέας στο έργο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου