Συγκριτική μελέτη χαρτών 1822 και 1830. Μέρος III

Συγκριτική μελέτη χαρτών 1822 και 1830.

Μέρος Τρίτο

Έχοντας κάνει την εισαγωγή στο χάρτη του 1822 ας ξεκινήσουμε στο τρίτο μέρος της μελέτης μας να δούμε τους δύο πρώτους χάρτες γεγονότων.

1ος χάρτης:  Διελεύσεις κατά τη Συνθήκη του Λονδίνου (25 Απριλίου/7 Μαίου 1832).

Με τη συνθήκη αυτή έρχεται ο Όθωνας στην Ελλάδα και οριστικοποιούνται τα σύνορα της Ελλάδας στον Αμβρακικό και Παγασητικό Κόλπο.

Η ώρα των διελεύσεων βεβαίως είναι αδιάφορη. 

Δεν μπορούμε να μην εστιαστούμε στα παρακάτω:

1. Η αντίθεση Άρη-Αφροδίτης ενεργοποιείται από την διελαύνουσα αντίθεση Άρη-Κρόνου

2. Η Αφροδίτη ενεργοποιεί τη σύνοδο Δία-Κρόνου στον 7ο (συμφωνία)

3. Η Σελήνη πιθανόν ενεργοποιεί τον άξονα των Δεσμών

Όπως συμβαίνει γενικά όταν μελετάμε τις διελεύσεις για να έχουμε έγκυρο αποτέλεσμα, ψάχνουμε τουλάχιστον μία διέλευση βαρέως πλανήτη, που λειτουργεί σαν υπόβαθρο και μία ή περισσότερες αργών πλανητών που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε το γεγονός (ενεργοποιητές).

Όπως είδαμε επιλέξαμε την ημέρα βάσει του νέου ημερολογίου, όπως κάναμε και στον γενέθλιο χάρτη τον ίδιο, που συντάχθηκε με ημερομηνία 13 Ιανουαρίου του 1822 (1 Ιανουαρίου με το παλιό ημερολόγιο έγινε η ψήφιση του 1ου συντάγματος)

Αυτό το αναφέρουμε, γιατί παραδόξως θα δούμε σε επόμενους χάρτες ότι κρατώντας τον γενέθλιο χάρτη στο νέο ημερολόγιο, σε κάποιες περιπτώσεις βγάζουν διελεύσεις τα γεγονότα τόσο με το παλιό όσο και με το νέο ημερολόγιο.

Ας προχωρήσουμε όμως με το δεύτερο γεγονός.

2ος χάρτης:  Συνθήκη του Λονδίνου (17 Μαρτίου/29 Μαρτίου 1864).

Με τη συνθήκη αυτή και μετά την εκδίωξη του Όθωνα έρχεται ο βασιλιάς Γεώργιος στην Ελλάδα, ενώ παραχωρούνται στην Ελλάδα από τη Βρετανία τα Επτάνησα.

Στο χάρτη αυτό παρατηρούμε τα εξής:

1. Παρουσία του Κρόνου στον Ωροσκόπο (που θα μπορούσε βέβαια να μην ισχύει, αφού ο ωροσκόπος επιλέχθηκε με κάποιες παραδοχές)

2. Πιο καλό είναι το «δώρο» του τριγώνου Δία-Πλούτωνα (έτσι κι αλλιώς τα Επτάνησα δόθηκαν ως δώρο)

3. Την ίδια στιγμή έχουμε διελεύσεις γρήγορων πλανητών

a. Του Άρη από τον Κλήρο της Τύχης (αν αποδεχτούμε τον ωροσκόπο)

b. Της Αφροδίτης από τη γνωστή αντίθεση Άρη-Αφροδίτης που ενεργοποιήθηκε και το 1832 (και φαίνεται ότι ενεργοποιείται κάθε φορά που υπάρχουν «συνθήκες»)

c. Του Ήλιου στην ακμή του 7ου αν αποδεχτούμε τον ωροσκόπο

4. Αν συνυπολογίσουμε και πιο ανοιχτές όψεις με πάνω 1-2 μοίρες ανοχή, έχουμε και τις εξής:

a. Αντίθεση Κρόνου από διέλευση με την σύνοδο Δία-Κρόνου

b. Τετράγωνο Κρόνου από διέλευση με τον Ερμή

c. Τρίγωνο του Ουρανού με τους Δεσμούς

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι εξίσου καλές διελεύσεις (ή και καλύτερες) έχουμε και με την ίδια ημερομηνία στο παλιό ημερολόγιο. 

Έτσι εδώ έχουμε επιπλέον και συμμετοχή του Ήλιου στο ευεργετικό τρίγωνο Δία-Πλούτωνα, ενώ η Αφροδίτη βρίσκεται πάνω στον άξονα των Δεσμών και η Σελήνη στο Μεσουράνημα (αν αποδεχθούμε τον Ωροσκόπο). 

Παρατηρούμε λοιπόν ως στιγμήν ότι έχουμε επαρκείς διελεύσεις να αιτιολογούν τα δύο πρώτα γεγονότα, αλλά και μία σύγχυση γύρω από την αστρολογική ισχύ των διελεύσεων του παλιού ή του νέου ημερολογίου. 

Η συνέχεια με τα επόμενα δύο γεγονότα στο επόμενο μέρος της μελέτης μας...