Ένας χώρος κατάθεσης απόψεων για τα τεκταινόμενα της αστρολογικής επικαιρότητας και ιδεών για την προαγωγή της φιλοσοφίας και της χρησιμότητας της αστρολογίας.
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Η ψευδαίσθηση της μίας και αδιαίρετης αστρολογίας
Ολόκληρη η διάλεξη φιλοξενείται στο http://www.astro.com/ με σχετική αναφορά στην κεντρική ιστοσελίδα.
Από τα αποσπάσματα αυτά πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι στατιστικές μελέτες που περιέχει το άρθρο σχετικά με το τι νομίζουν οι ίδιοι οι αστρολόγοι ότι είναι η αστρολογία.
1. How Astrologers view Astrology
Shoshanah Feher's survey on how astrologers view astrology
As a healing art 92%
As a psychological tool 99%
As part of a 'metaphysical religion' 61%
Conjoined with 'other esoteric teachings' 25%
2. What Astrologers believeNick Campion's survey on what astrologers believe
Believe in reincarnation: 78%
Believe in the law of karma: 63.5%
Believe in a Supreme Consciousness 52.2%
3. How Astrologers view AstrologyNick Campion's survey on how astrologers view astrology
British (AA conference) American (UAC conference)
- As a science 24.5% 36.1%
- As a divine science 42% 52%
- As a psychological tool 64.8% 60.5%
- As a form of divination 33.3% 40.1%
- As a religion 6.9% 7.9%
- As a path to spiritual growth 66% 55.9%
- As a form of counselling 57.8% 65.1%
- As a healing art 53.4% 57.9%
- As a means of predicting the future 42% 43.4%
Ένα άλλο ενδιαφέρον παράδειγμα που αναφέρει το άρθρο είναι το πώς κάθε αστρολόγος ανάλογα με το δικό του χάρτη (αναφέρονται χάρτες του Alan Leo, του Dane Rudhyar, του Jonh Addey δίνουν από σκοπιά διαφορετική ερμηνεία για την ίδια ζωδιακή θέση.
Σε ό,τι αφορά τις διαφορετικές αστρολογικές ερμηνείες η Liz Green αναφέρει στην εισαγωγή του άρθρου...
'There is not one Astrology with a capital A. In each epoch, the astrology of the time was a reflection of the kind of order each culture saw in celestial motions, or the kind of relationship the culture formulated between heaven and earth.'
Και παρακάτω...
Astrology cannot be explained by any single theoretical framework, but must be viewed against a specific religious, philosophical, social, and political background and, equally importantly, from the perspective of individual practitioners working within a particular milieu in a particular place, in a particular decade of a particular century. Today, unlike our medieval counterparts, we have a wide range of religious, social and political perspectives from which to choose without fearing we will be burned at the stake, and it becomes increasingly questionable for any of us to attempt to find the 'One True Astrology' which will provide us with absolute spiritual and ideological security while identifying heretical astrologies as 'incorrect', 'bad', or 'false'
Συμπερασματικά, στη διάλεξη της μας λέει η Liz Greene ότι η Αστρολογία δεν είναι μία και αδιαίρετη 'επιστήμη'. Kάθε αστρολόγος αντιλαμβάνεται διαφορετικά την 'τέχνη' του και ερμηνεύει ό,τι ερμηνεύει με βάση και τη δική του ψυχοσύνθεση.
Σοφά λόγια για να τα ακούει και να τα συμβουλεύεται κανείς...
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Σύνοδος Άρη - Πλούτωνα με αμείλικτα πλήγματα στην Παλαιστίνη
Διάβαζα πριν καιρό σε ιστοσελίδα του χώρου για τον κρόνιο ρόλο που φαίνεται να παίζει το κράτος του Ισραήλ στις παγκόσμιες εξελίξεις. Η αντίθεση του με την ακραία παθιασμένη επαναστατικότητα του αραβικού κόσμου (Ουρανός στους Ιχθύς) νομίζω ότι δε θέλει πολλά για να γίνει φανερή. Την ευκαιρία για ένα αμείλικτο χτύπημα χωρίς δισταγμούς έδωσε στο κράτος του Ισραήλ η σύνοδος Άρη - Πλούτωνα στον Αιγόκερω. Αν ο χάρτης που αναδημοσιεύουμε από το http://www.astrodatabank.com/ είναι σωστός τότε η διαδικασία η για κάτι "μεγάλο" προετοιμάστηκε με τη διέλευση του Άρη από το γενέθλιο Δία του Ισραήλ, τις αμέσως προηγούμενες ημέρες. Είναι χαρακτηριστικό μοτίβο του χάρτη η αντίθεση Δία - Ουρανού με τον Ουρανό να προπορεύεται, φέρνοντας μία επανάληψη καταστάσεων όπου το Ισραήλ πρώτα πλήττεται (Ουρανός) από κάποια "τρομοκρατική" ενέργεια και τις επόμενες ημέρες απαντά αστραπιαία. Και στην περίπτωση αυτή φάνηκε να συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη συμμετοχή του Άρη.
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
To μανιοκαταθλιπτικό ελληνικό κράτος και η απόρριψη του γονέα
Επιπλέον, επειδή έκρινα χρήσιμη τη θεωρία σαν εργαλείο κατανόηση κάποιων πραγμάτων - μεταξύ αυτών και αστρολογικών - αποφάσισα να γράψω και δύο σχετικά άρθρα για το θέμα και να τα στείλω στην ιστοσελίδα του MyHoroscοpe, που αρθρογραφούσα τότε με τίτλο Εισαγωγή στην Συνδιαλεκτική Ανάλυση.
Στο 2ο μέρος αυτού του άρθρου υπήρχαν διάφορες εφαρμογές της ψυχολογικής αυτής θεωρίας και μεταξύ άλλων αναφορές στις κοινωνικές της προεκτάσεις. 'Ελεγε μεταξύ άλλων το άρθρο ότι:
"Η ύπαρξη του Γονέα, του Παιδιού και του Ενήλικου μέσα στον κάθε άνθρωπο δεν είναι μόνο γεγονός που επηρεάζει τον ίδιο και το άμεσο περιβάλλον του, αλλά επηρεάζει και τη συμπεριφορά της κοινωνίας που ζει, τη διαμόρφωση της κουλτούρας και τη λειτουργία της κοινωνίας και του πολιτεύματος.
Πόση απόσταση χωρίζει άραγε το συνειδητοποιημένο πολίτη - Ενήλικα που αξιολογεί τις κυβερνήσεις με βάση τα πεπραγμένα τους από τον "καλό πατριώτη" ή τον αφοσιωμένο στο κόμμα οπαδό, που ακολουθεί για συναισθηματικούς λόγους το "ιδανικό" του ή μιμείται την παράδοση των γονέων του.
Ο "καλός πατριώτης" που υπερασπίζεται τη "μητέρα - πατρίδα" απέναντι στους "κακούς ξένους", ακόμα κι αν η πατρίδα αυτή έχει λάθος ή ο δημόσιος υπάλληλος που αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες του, μεταθέτοντας τις στους ανώτερους του δε μας θυμίζουν άραγε συμπεριφορές του παιδιού που αποφεύγει τις ευθύνες του ή υπερασπίζεται με πάθος τη μητέρα του απέναντι σε όσους θέλουν να τη βλάψουν;
Μήπως ο "πατριωτισμός" που διδασκόμαστε είναι ανάλογος με το σεβασμό στην εξουσία του Γονέα; Τι χρειάζεται άραγε για να ξυπνήσουμε τον Ενήλικο, ανεβάζοντας την ποιότητα της Δημοκρατίας, ώστε αυτή να οδηγείται από Ενήλικους πολίτες για χάρη Ενήλικων πολιτών;
Στις σχέσεις των κρατών μεταξύ τους, πότε οι σχέσεις βασίζονται στην τιμιότητα και τη δέσμευση, με τιμή για τα συμφωνηθέντα και πότε οι σχέσεις γίνονται παιχνίδια εξουσίας όπως το "εσύ άρχισες πρώτος' για να καταλήξουν σε επίδειξη υπερβολικής βίας, όπως το επιτρέπει ο βίαιος Γονέας; Πότε η διαπραγμάτευση σταματά να γίνεται εργαλείο επικοινωνίας των ανθρώπων και αρχίζει να γίνεται χώρος εξάσκησης των παιχνιδιών συμπεριφοράς μεταξύ των εθνών όπως το παιχνίδι "το δικό μου όπλο είναι μεγαλύτερο από το δικό σου";
Ή για να τολμήσουμε να αγγίξουμε και το ζήτημα της θρησκείας, πότε μία εμπειρία θρησκευτική είναι μία εμπειρία Ενήλικης ενατένισης του αγνώστου και πότε μία καλή πράξη απέναντι στον καλό Θεό που επιβραβεύει την πίστη και την υπακοή του "ποιμνίου" του; Ή μήπως μπορεί μία θρησκευτική πράξη να είναι απλά μία πράξη δραπέτευσης από την πραγματικότητα της ζωής;"
ή σε μερικά άλλα σημεία από το πρώτο μέρος της μελέτης...
"..... Από την άλλη πλευρά υπάρχουν καταγραφές στις οποίες το παιδί «κλείνει το διακόπτη» μέσα του, επειδή δεν παρουσιάζονται συνεπείς προς τον εαυτό τους και το παιδί δεν μπορεί να στηριχτεί σε αυτές. Για παράδειγμα οι διαφωνίες των γονιών του και η ασυνέπεια λόγων και έργων είναι λόγοι που μπορεί να καταστήσουν κάποιες εγγραφές ανενεργές."
"...... Μία δεύτερη δυνατότητα εξέλιξης της πρώτης θέσης ζωής είναι το να εξελιχθεί αυτή η θέση στο Είμαι ΟΚ - Δεν είσαι ΟΚ. Τα παιδιά που αναπτύσσουν αυτή τη θέση ζωής είναι συνήθως αυτά που είναι κακοποιημένα. Για τα παιδιά αυτά η παρουσία του γονέα είναι πηγή πόνου και βίας και η μόνη τους ανακούφιση είναι η ίδια τους η μοναξιά. Η μοναξιά αυτή οδηγεί προοδευτικά και στη διάθεση για αυτοϊκανοποίηση, καθώς η ευχαρίστηση δεν μπορεί να προέλθει από τον έξω κόσμο. Έχοντας στο μυαλό τους τη βία που έχουν υποστεί, τα παιδιά αυτά αποδέχονται ότι η βία είναι επιτρεπτή κι έτσι θεωρούν ότι έχουν και αυτά την άδεια να χτυπούν. Είναι γεμάτα μίσος για την κοινωνία άλλά το κρύβουν πίσω από μία τυπική ευγένεια. Κι αυτά δεν αποδέχονται εύκολα την ψυχοθεραπεία, καθώς θεωρούν το θεραπευτή τους ότι δεν είναι ΟΚ. Τα άτομα αυτά δεν έχουν όρια και πρέπει και είναι δυνατό να καταλήξουν σε εγκληματικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές. Μαζεύουν γύρω τους άτομα που τους κολακεύουν, αλλά κατά βάθος ξέρουν ότι οι κολακείες αυτές δεν είναι αληθινές, καθώς αυτοί που τις εκστομίζουν οι ίδιοι δεν είναι ΟΚ. Έτσι το αποτέλεσμα είναι ότι μένουν στην αυτοϊκανοποίηση της μοναξιάς τους, καθώς αποδέχονται μόνο τον εαυτό τους ότι είναι ΟΚ"
"Υπάρχουν κι άλλες πιο προχωρημένες περιπτώσεις αποκλεισμού, που οδηγούν σε συγκεκριμένες ψυχιατρικές ασθένειες. Στην περίπτωση της Ψύχωσης για παράδειγμα, ο Ενήλικος έχει αποκοπεί εντελώς από το κέντρο αποφάσεων..... Στην περίπτωση αυτή η διάθεση του ατόμου εναλλάσσεται απότομα κυριαρχούμενη άλλοτε από το Γονέα κι άλλοτε από το Παιδί. ..... Αιτία της συμπεριφοράς αυτής είναι συνήθως η αντιφατική φύση του Γονέα, που οφείλεται σε γονείς που δεν έχουν επιδείξει σταθερότητα στα μηνύματα που αποστέλλουν, ώστε να βοηθήσουν το παιδί να δημιουργήσει μέσα του μία σχέση αιτίου και αποτελέσματος για τη συμπεριφορά του και την επιβράβευση ή επίκριση από το Γονέα. Το παιδί γνωρίζει έτσι ότι αργά ή γρήγορα η διάθεση του γονέα του θα μεταβληθεί, αλλά δε γνωρίζει το γιατί και δεν μπορεί να το προβλέψει. Έτσι ο Ενήλικος του ακυρώνεται και μαθαίνει να περιμένει μοιρολατρικά τις αλλαγές διαθέσεων του γονέα του. Να σημειώσουμε εδώ ότι τέτοια συμπεριφορά επιδεικνύουν γονείς που είναι κι αυτοί μανιοκαταθλιπτικοί (μανία = υπερβολική χαρά, κατάθλιψη = μελαγχολία). Η μανιοκαταθλιπτική συμπεριφορά αυτή μεταβιβάζεται από το γονιό στο παιδί σα να ήταν στην πραγματικότητα ένα κληρονομικό χάρισμα και καταλήγει να στοιχειώνει γενιές και γενιές παιδιών, μέχρι να βρεθεί κάποιος αρκετά ισχυρός Ενήλικος να την ανακόψει."
Αντικρίζοντας τώρα τα γεγονότα που συνέβησαν - και συνεχίζουν να συμβαίνουν σποραδικά - τον τελευταίο καιρό εκπλήσσομαι για το πόσο επίκαιρα δείχνουν αυτά που είχα διαβάσει τότε σε ένα βιβλίο που κατά τα άλλα είχε χρησιμότητα κυρίως προσωπική. Εκπλήσσομαι για το πόσο αντιστοιχούν σε μία κοινωνική κατάσταση ανωριμότητας ενός μανιοκαταθλιπτικού κράτους, που άλλοτε επιτρέπει τα πάντα και αφήνει τους πολίτες - παιδιά ασύδοτους κι άλλοτε τους τιμωρεί βάναυσα φτάνοντας ακόμη και στο θάνατο.
Εκπλήσσομαι για το πόσο αντιστοιχούν σε ένα γονέα που ποτέ δεν έβαλε σωστά όρια στα παιδιά του αλλά και ποτέ δεν ακολούθησε αυτά τα όρια κι ο ίδιος.
Από την ανωριμότητα του έλληνα πολίτη που ψάχνει απαντήσεις σε κάποιου είδους πατριωτισμό ή αντιθέτως στην ανατροπή του κράτους - γονέα. Και είναι άλλοτε απείθαρχος σαν παιδί και άλλοτε απόλυτος και ισοπεδωτικός σαν γονέας.
Και προβληματίζομαι γιατί δεν έχει μάθει να λειτουργεί σαν ενήλικος μέσα από τις ιδιότητες που κατεξοχήν πρέπει να έχει ένας ενήλικος:
1. Τη Δημιουργικότητα
2. Τη σύνθεση
3. Τη συμπερασματική λογική
4. Τη λήψη αποφάσεων με βάση σχετικές θέσεις και πιθανότητες κι όχι απόλυτες θέσεις / ασφάλειες και βεβαιότητες
Μήπως τελικά η δική μας κοινωνία είναι μία κοινωνία που απαιτεί μαζική ψυχανάλυση; Μία κοινωνία - όχι πολύ διαφορετική - από τις ατομικές μας οικογένειες που ταλαντεύονται από την κακοποίηση και τον αυταρχισμό στην αδιαφορία και την ασυδοσία;
Προβληματίστηκα ιδιαίτερα για την έλλειψη εμβάθυνσης στους συλλογισμούς όλων μας όταν αντικρίσαμε αυτή την κρίση. Τις γενικεύσεις στις οποίες προχωρήσαμε με τόση ευκολία και τα διλήμματα που βάλαμε αμέσως αμέσως πριν ακόμη ξεκινήσουν τα πολύ πολύ δύσκολα.
Τελικά ίσως είμαστε άξιοι της τύχης μας σαν κοινωνία καθώς δεν έχουμε καταφέρει μετά από 150 χρόνια ανεξαρτησίας να φτάσουμε ούτε καν στην εφηβεία. Κι αν είχαμε κάποιες τέτοιες ελπίδες σχετικά πριν από δέκα χρόνια, σήμερα προχωράμε πίσω ολοταχώς.
Ίσως το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι χρειαζόμαστε μαζική ανάλυση...
Φιλικά, για τους αναγνώστες...
Β.Παπαδολιάς
ΥΓ: Για όσους ενδιαφέρονται για το άρθρο επισυνάπτω σχετικές παραπομπές:
Εισαγωγή στη Συνδιαλεκτική Ανάλυση
http://www.myhoroscope.gr/95-øõ÷ïëïãßá/4730-åéóáãùãÞ-óôç-óõíäéáëåêôéêÞ-áíÜëõóç.html
Εισαγωγή στη Συνδιαλεκτική Ανάλυση Μέρος ΙΙ
http://www.myhoroscope.gr/88-Üñèñá-ìåëþí/6151-åéóáãùãÞ-óôç-óõíäéáëåêôéêÞ-áíÜëõóç-ìÝñïò-2ï.html
Ευχαριστώ την ιστοσελίδα του Myhoroscope για τη δημοσίευση τους.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Προβλέψεις για το 2009 στις Πύλες του Ανεξήγητου
Μία αίσθηση επιφανειακής προσέγγισης που κατά κάποιο τρόπο δείχνει πάντα να μένει πίσω, κάνοντας το θεατή να νιώθει ότι δεν έχει εμβαθύνει στο θέμα που η δίωρη και βάλε εκπομπή υποτίθεται ότι καλείται κάθε φορά να αναλύσει.
Κι ειδικά σήμερα βλέποντας την εκπομπή μου δημιουργείται και μία αίσθηση απορίας για την πρόσκληση πλειάδας αστρολόγων να καταθέσουν προβλέψεις σε μία εκπομπή που κατά κανόνα στο παρελθόν έχει επιδείξει σκεπτικισμό - και μερικές φορές "ειρωνική" στάση - απέναντι σε "μεταφυσικά" γενικώς φαινόμενα.
Είναι ίσως οι τηλεοπτικές συμβάσεις που μας κάνουν να συνυπάρχουμε με τους ίδιους ανθρώπους που πλήτταμε χθες και να τους δίνουμε βήμα να μιλήσουν, γνωρίζοντας ότι στην επόμενη εκπομπή κάποιος ψυχολόγος ή αστρονόμος θα τους καταδικάζει - κι εμείς θα συμφωνούμε απερίφραστα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η εκπομπή δεν έχει καταφέρει ως τώρα να εμβαθύνει στα θέματα που καταπιάνεται. Ακολουθεί μία λογική απαρίθμησης και σταχυολόγησης, χωρίς να προχωρά σε ουσιαστικό διάλογο (είναι χαρακτηριστικό ότι συνήθως δεν επιτρέπεται σε ένα ομιλητή να δευτερολογήσει πάνω στο ίδιο θέμα για να υπάρξει σύνθεση απόψεων).
Στο κλίμα αυτό της επιφανειακής προσέγγισης δεν είχαν κάτι διαφορετικό να προτείνουν ούτε και οι σημερινοί προσκεκλημένοι. Με την εξαίρεση του Κου Λεφάκη, που θέλησε έντεχνα να παραμείνει εκτός της περπατημένης (αλλά και έκθεσης) των γενικών προβλέψεων και επιχείρησε κάποιες μίνι - ζεν παρεμβάσεις, οι υπόλοιποι συνομιλητές - με προεξάρχουσα την Κα Παγιατάκη - δε θέλησαν να δώσουν το κάτι παραπάνω πέρα από τα γνωστά και τόσες πλέον φορές ειρημμένα για την αστρολογία ή την απλή παρουσίαση των επαγγγελματικών τους προβλέψεων και την κατοχύρωση κάποιου είδους πρωτοκαθεδρίας.
Είναι γεγονός ότι στην εκπομπή μίλησε περισσότερο η εικόνα παρά η ουσία. Παρουσίαση αναλυτικών χαρτών και διαγραμμάτων αστρικής υπογραφής κλήθηκαν να δώσουν μία αίσθηση επιστημονικότητας, ενώ οι στυλιστικές επιλογές ντυσίματος έδωσαν ένα τόνο glamour στο είδος της εξασκούμενης αστρολογίας. Λιγοστές προσωπικές ερωτήσεις από ένα κατά τα άλλα "υπάκουο" στον υπόλοιπο χρόνο της εκπομπής κοινό έδωσαν το άλλοθι της συμμετοχής των τηλεθεατών, που απόλαυσαν και το απαραίτητο κερασάκι της δωρεάν κλήρωσης.
Επί της ουσίας οι προβλέψεις σπάνια ξεπέρασαν τη μία πρόταση ανά ζώδιο και πολύ λίγα ειπώθηκαν για την παγκόσμια πολιτική κατάσταση πέρα από τα όσα ήδη ο σκεπτόμενος άνθρωπος θα μπορούσε να γνωρίζει βλέποντας απλά τις ειδήσεις.
Ενδιαφέρουσα εξαίρεση η παρέμβαση της Κας Παγιατάκη για το ωροσκόπιο της Ελλάδας (αναφέρθηκε σε δύο χάρτες της 1-5-1827 (εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας) και 6-7-1827 (αναγνώριση της ανάγκης ύπαρξης κράτους από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις) ως συμπληρωματικούς χάρτες της χώρας).
Σημαντική επίσης και η προσπάθεια εμφάνισης διαφορετικών απόψεων στην εκπομπή με παράθεση απόψεων και άλλων αστρολόγων πέραν των καλεσμένων. Η κα Ντάκου, η κα Τόγγα, ο κος Ματσάγγος και ο κος Παίζης εμφανίστηκαν κι αυτοί σε βίντεο εξηγώντας κυρίως θέματα που αφορούν παγκόσμιες προβλέψεις, χωρίς όμως και πάλι να αναγνωρίσει κανείς κάτι χρήσιμο και σημαντικό, καθώς οι απόψεις κινούνταν μεταξύ πραγμάτων ήδη γνωστών στους ενεργούς πολίτες και μελλοντογικών καταστροφολογικών προβλέψεων για επερχόμενους μετεωρίτες.
Συνοψίζοντας την "παρέλαση" ονομάτων από την εκπομπή θα λέγαμε ότι με την εξαίρεση του Κου Λεφάκη, δεν αισθανθήκαμε το κάτι διαφορετικό στην όλη εικόνα που παρουσίασαν οι αστρολόγοι, αναρωτώμενοι έτσι αν οι ίδιοι έχουν αισθανθεί στην πραγματικότητα μέσα τους να συντονίζονται με την έλευση των καταστάσεων που έρχονται ή είναι ακόμη τόσο αγκυροβολημένοι στην κρόνια τακτοποιημένη επαγγελματική προσέγγιση των προβλέψεων.
Ας ελπίσουμε ότι και στο χώρο της αστρολογίας θα υπάρξει ένας νέος προσανατολισμός στην ερμηνεία και την ανάλυση των γεγονότων, καθώς και σε αυτόν τον τομέα οι "καταναλωτές" έχουν κουραστεί πλέον από το τετριμμένο προϊόν και αναζητούν κάτι καινούριο και μία διαφορετική καθοδήγηση.
Καλή ξεκούραση στους αναγνώστες...
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008
Και τώρα τι...;
Κάποιες χρονιές φαινόταν να υπάρχει ελπίδα όπως τη χρονιά της πτώσης του τείχους ή τη χρονιά της εμφάνισης του κινήματος του Σηάτλ.
Σήμερα στεκόμαστε απέναντι στα πράγματα σχεδόν απελπισμένα, αισθανόμενοι ανήμποροι ακόμη και να επιβιώσουμε - αν όχι οικονομικά, σίγουρα συναισθηματικά - απέναντι σε αυτά που βλέπουμε.
Πρωταρχικό πλέον μέλημα μας καθίσταται η επιβίωση. Όχι μόνο επιβίωση οικονομική, αλλά επιβίωση της ψυχής μας.
Ο παγκόσμιος κοινωνικός ιστός φτάνει σε ένα σταυροδρόμι. Σταυροδρόμι που παρόμοιο του αντιμετώπισε τον αιώνα που πέρασε λίγο πριν την εμφάνιση του φασισμού. Οι κυβερνήτες στέκουν αμήχανοι μπροστά στις καταστάσεις μην μπορώντας να επιλέξουν ανάμεσα στη διατήρηση της τάξης και τη δημοκρατική ανοχή. Αντιμέτωποι με τα διλήμματα των αδύναμων δημοκρατιών της δεκαετίας του '20 και του '30 φοβούνται την επιβολή, αλλά στρώνουν έτσι περισσότερο το δρόμο στις επερχόμενες αυταρχικές λύσεις.
Αστρολογικά η κατάρρευση (Αιγόκερως-> Κρόνος) του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού (Πλούτωνας) αλλά και των παραδοσιακών πλέον βιομηχανιών (Αιγόκερως-> Κρόνος) λόγω πιστωτικής ασφυξίας (Πλούτωνας) αφήνει τον κόσμο χωρίς δουλειά (Πλούτωνας που λειτουργεί στον άξονα Αιγόκερω - Καρκίνου, πλήττοντας και τις λαικές μάζες).
Ο Ουρανός στέκεται αδύναμος ακόμη στους Ιχθύς, ευνοώντας όμως τους αναθεωρητές που βασίζονται στο φανατισμό και στη θρησκεία, αλλά όχι και την ηγεσία. Με την έλευση του στον Κριό, θα εμφανιστούν αναθεωρητές - ηγέτες, αλλά όχι απαραίτητα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ο Ποσειδώνας στον Υδροχόο που έδωσε την άνθιση του κινήματος της παγκοσμιοποίησης θα περάσει σύντομα στους Ιχθύς, αποτραβώντας περισσότερο τον κόσμο από τα κοινά ή εντάσσοντας τον σε πιο μυστικές ομάδες φανατικών ή - ακόμα και - θρησκολήπτων.
Διάλειμμα σε όλα αυτά πιθανόν να δώσει η παρουσία του Δία στον Υδροχόο το επόμενο έτος και η σύνοδος μέσα στο έτος με τον Ποσειδώνα. Μία τελευταία έξαρση συλλογικότητας ίσως καταφέρει να αλλάξει και κυβερνήσεις με την είσοδο του Κρόνου στο Ζυγό, εισάγοντας περισσότερο προοδευτικές διακυβερνήσεις και ενδεχομένως μία παγκόσμια προσπάθεια διακυβέρνησης (με Κρόνο στο Ζυγό είχαν γίνει οι διαπραγματεύσεις και η δημιουργία νέων κρατών μετά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Τότε η προοδευτική αναθεωρητική δύναμη ήταν οι ΗΠΑ. Σήμερα δε γνωρίζουμε ποιοι μπορεί να είναι).
Όλα αυτά όμως δε θα είναι παρά ένα διάλειμμα. Ένα διάλειμμα που θα κρατήσει μέχρι την οριστική σύγκρουση Ουρανού και Πλούτωνα. Σύγκρουση που - η αλήθεια είναι στο μυαλό μου δεν έχω απόλυτα ξεκαθαρίσει σε ποιες πλευρές αντιστοιχεί. Στον αναθεωρητισμό (Ουρανός) ενός φασιστικού - στρατοκρατικού (Κριός) κινήματος ή στην - επιτέλους - ανάληψη της ευθύνης της δημοκρατικής Δύσης και της κατανόησης ότι τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζεται με παθητική στάση. Τον προηγούμενο αιώνα είχαμε φαινόμενα και των δύο πλευρών. Την ίδια εποχή που στην Ευρώπη ορθωνόταν ο φασισμός, στις ΗΠΑ άνθισε η ηγεσία του New Deal.
Προς τα πού πάμε λοιπόν; Προς τα πού θα κλίνουμε; Θα υπάρξουν φωτισμένες ηγεσίες να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους ή θα καταλήξουμε έρμαια τυχοδιωκτικών ηγετών που θα μας οδηγήσουν σε πολέμους και αλλαγές συνόρων;
Η ευθύνη του καθενός είναι ατομική. Για τον εαυτό του, τα παιδιά του, την οικογένεια του, τους συναδέλφους του. Αλλά και συλλογική, για την εγκατάλειψη του τυχοδιωκτισμού, της ευκολίας και του ευκαιριακού κέρδους. Ο Δίας στον Αιγόκερω μας έκανε να σκεφτούμε. Στο χέρι μας τώρα πώς θα συνεχίσουμε από δω και πέρα...
Η φύση των αργών πλανητών στην πορεία της Ιστορίας
Η φύση των αργών πλανητών έχει πολλές σημασίες και εξηγήσεις και η προσέγγιση που κάνει κι ο καθένας από μας είναι καμία φορά εξαρτημένη από τις δικές του ιδέες. Και στο παρελθόν άλλωστε υπήρχαν αυτές οι άλλες οπτικές γωνίες. Το 1989 με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου ο Ουρανός ήταν στον Αιγόκερω, φέρνοντας κατ' άλλους ελπίδα (Ουρανός) στον καπιταλισμό (Αιγόκερως) και κατ' άλλους διάλυση (Κρόνος=Αιγόκερως) στο αναθεωρητισμό (Ουρανός).
Όπως λέει κατά καιρούς και ο αγαπητός Γιάννης ο Καλοκύρης στα σεμινάρια του τα πράγματα πάντα πάνε εις διπλούν. Δεν μπορούμε να αποκόψουμε τη μία πλευρά των πραγμάτων από την άλλη.
Η φύση των αργών πλανητών τα τελευταία χρόνια του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου υφίσταται πολλαπλές αναγνώσεις. Ο Πλούτωνας κατά την προσωπική μου άποψη έχει μία τάση τα τελευταία πενήντα χρόνια να διαλύει τις ψευδαισθήσεις που προηγήθηκαν από την αντίστοιχη θέση του Ποσειδώνα. Με Ποσειδώνα στο Ζυγό στη δεκαετία του '50 ο κόσμος πίστευε στη δικαιοσύνη και το φλερτ, αλλά με Ουρανό στην αρχή και μετά Πλούτωνα τη δεκαετία του '70 τα διαζύγια και οι γάμοι οδηγούνταν σε διάλυση.
Με Ποσειδώνα στο Σκορπιό η γενιά του '60 πίστευε στην αξία της εξέγερσης, αλλά η γενιά του Πλούτωνα στο Σκορπιό τη δεκαετία του '80 απομυθοποίησε τους επαναστάτες του τότε και τους έκανε γιάπηδες.
Με Ποσειδώνα στον Τοξότη ψάχναμε τη δεκαετία του '70 να βρούμε τη σωστή ιδεολογία αλλά με Πλούτωνα στον Τοξότη οι ιδεολογίες απομυθοποιήθηκαν.
Με Ποσειδώνα στον Αιγόκερω κυνηγήσαμε την επαγγελματική καταξίωση, αλλά με Πλούτωνα στον Αιγόκερω τα πτυχία μας πλέον δεν αξίζουν απολύτως τίποτα.
Κατά μία άλλη ανάγνωση βεβαίως ο Πλούτωνας αντιπροσωπεύει και τις δυνάμεις του τυχοδιωκτισμού. Με Πλούτωνα στην Παρθένο η Ελλάδα του '60 γέμισε ευκαιριακούς βιομηχάνους και εργολάβους.
Με Πλούτωνα στο Ζυγό το χρήμα άρχισε να έρχεται από τα καλά deals, τις συγχωνεύσεις αλλά και - γιατί όχι - από ένα καλό γάμο.
Με Πλούτωνα στο Σκορπιό μπήκαν οι βάσεις του χρηματιστηριακού χρήματος αλλά είδαμε και τις πρώτες ντίβες του σεξ, ενώ με Πλούτωνα στον Τοξότη, δημιουργήθηκαν μεγιστάνες στα ΜΜΕ, στο Internet και στην ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων (!).
Με Ποσειδώνα στον Υδροχόο τη δεκαετία του '90 ζήσαμε την εξάπλωση των κινητών και την έξαρση των κινημάτων, αλλά με Ποσειδώνα στους Ιχθείς επιστρέφουμε στη θρησκευτική μισαλλοδοξία.
Δυνάμεις εξιδανίκευσης και δυνάμεις καιροσκοπισμού. Σφιχτά δεμένες μεταξύ τους και με επιδράσεις ιστορικές που επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις. Στις δύσκολες στιγμές που ζούμε η αναζήτηση του γιατί μας κάνει να κοιτάζουμε χρόνια πίσω. Και να προσπαθούμε να δούμε πώς φτάσαμε επιτέλους εδώ...
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
3 Δεκεμβρίου 1944 (τα Δεκεμβριανά)
Ως γνωστόν για τη γενέθλια ημερομηνία της χώρας μας δε συμφωνούν όλοι οι αστρολόγοι. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό όμως. Μας επιτρέπει να εξετάσουμε και διαφορετικούς χάρτες και να συνθέσουμε απόψεις. Ειδικά που η πορεία ενός έθνους καθορίζεται κατά τη γνώμη μας από περισσότερους από ένα χάρτες.
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008
Το τρομοκρατικό χτύπημα της Ινδίας
Σε πρώτο πλάνο λοιπόν έρχεται η κατανόηση. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα ήθελα να δώσω κάποιες αφορμές. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα κάνω μία πλήρη αστρολογική ανάλυση, ίσως όμως να δώσω κάποιο ερέθισμα για να αναλάβουν άλλοι εμπειρότεροι.
Βλέποντας το χάρτη δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω καταρχήν την αντίθεση του Ουρανού από διέλευση με το γενέθλιο Κρόνο της χώρας και παράλληλα σε ακριβές τετράγωνο με το γενέθλιο Χείρωνα. Επίσης δεν μπορώ να μην υποψιαστώ και πιθανή διόρθωση ώρας αν θεωρήσουμε ότι ο Πλούτωνας έρχεται σε επαφή με το Μεσουράνημα.
Σε ότι αφορά το Χείρωνα αξίζει ίσως μία μελέτη παλιότερων τρομοκρατικών χτυπημάτων στην ίδια χώρα για να δούμε αν θα εμφανίζονταν παρόμοιες επαφές. Ο Χείρωνας μετά τη σημασία που του αποδίδεται από διάφορους αστρολόγους σε ότι αφορά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου δείχνει ίσως ότι θα πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά πλέον στα θέματα της τρομοκρατίας.
Πέρα από τις τωρινές επαφές όμως τι μέλλει γενέσθαι στο άμεσο μέλλον; Ο Ουρανός στο γενέθλιο χάρτη της Ινδίας είναι σε αντίθεση με το Μεσουράνημα δείχνοντας ίσως και ένα λαό ανυπάκουο. Τι γίνεται όμως με την διέλευση του Πλούτωνα; Έχει πιάσει το Μεσουράνημα; Ή όχι ακόμη; Έχει καταλυθεί το κράτος; Ή είναι κάτι που θα δούμε στο άμεσο μέλλον ( σε μερικούς μήνες ). Και τι σημαίνει η αντίθεση του Πλούτωνα με τον Ουρανό που έρχεται άμεσα; Κι ας μην ξεχνάμε την σε λίγο καιρό αντίθεση του Χείρωνα από διέλευση με το γενέθλιο Πλούτωνα. Δύσκολες καταστάσεις που και ας μην ξεχνάμε ότι η Ινδία και το Πακιστάν είναι και πυρηνικές δυνάμεις.
Στον προοδευτικό χάρτη της χώρας ο Άρης βρίσκεται στη μηδενική μοίρα του Ζυγού μπαίνοντας σε τετράγωνο με το γενέθλιο Ουρανό κι ίσως αυτό είναι άλλο ένα στοιχείο που αξίζει να προσέξει κανείς. Τι μέλλει γενέσθαι με αυτή τη χώρα; Και πόσα θα κληθεί ενδεχομένως να πληρώσει ο λαός της; Η «ανάγνωση» των αστρολογικών δεδομένων δείχνει σφοδρές συγκρούσεις στον άξονα 4ου – 10ου , ενώ μία άλλη διάσταση μπορεί να δώσει και η εμπλοκή του Κρόνου από το 2011-2012 στις σχέσεις της χώρας με το εξωτερικό. Κρίσεις και σφοδρές συγκρούσεις πάνω στους βασικούς άξονες του ωροσκοπίου και μεγάλος προβληματισμός για μία μεγάλη χώρα.
ΥΓ: Ο γενέθλιος χάρτης της Ινδίας είναι αντίγραφο από το εγχειρίδιο Mayo School of Astrology Certificate Notes
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Η Αστρολογία στην υπηρεσία της ανθρωπότητας
Γενική δείχνει η πεποίθηση ότι με τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω παλιές δομές βρίσκονται σε κρίσεις. Ο παραδοσιακός καπιταλισμός των corporation χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του και αλλοτινές μεγάλες επιχειρήσεις όπως η General Motors, η Ford, η Chrysler και η Volkswagen καταρρέουν υπό το βάρος των οικονομικών τους χρεών. Οι αστρολόγοι μιλούν βεβαίως για την προηγούμενη εμφάνιση του Πλούτωνα στον Αιγόκερω που έφερε την αμερικανική ανεξαρτησία και τη γαλλική επανάσταση και δίνουν ενδείξεις ότι θα ζήσουμε κάποια κοσμοϊστορικά γεγονότα στην εποχή μας.
Αν και έχω πει ότι από αυτό το blog δεν επιθυμώ να κάνω προβλέψεις δεν μπορώ να παραβλέψω ότι κατά την προσωπική μου άποψη η ερμηνεία του Πλούτωνα στον Αιγόκερω έχει περιθώρια να βελτιωθεί περισσότερο. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από το κλασικό μοντέλο της αστρολογικής ανάλυσης που μας λέει τι θα κάνει ο Πλούτωνας σε αυτά που εκπροσωπεί ο Αιγόκερως και να κοιτάξουμε και πώς κάνει ο Αιγόκερως να συμπεριφέρεται ο Πλούτωνας.
Ο Πλούτωνας κατά την άποψη μου και την άποψη πολλών πιστεύω είναι κατ’ εξοχήν ο εκπρόσωπος του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Ανακαλύφθηκε άλλωστε ακριβώς την περίοδο που ο κόσμος ζούσε το πρώτο χρηματιστηριακό κραχ. Η θέση του σε ζώδιο δείχνει ακριβώς την πορεία των παγκόσμιων οικονομικών πραγμάτων καθώς και τη συμπεριφορά του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Στη θέση του Τοξότη η οικονομία παγκοσμιοποιήθηκε, στα οικονομικά υπήρχε αισιοδοξία και ο κόσμος έδειχνε εμπιστοσύνη να δανεισθεί μακροπρόθεσμα αλλά και να επενδύσει μακροπρόθεσμα.
Στη θέση του Αιγόκερω οι επενδύσεις στερεύουν, η οικονομία ξαναγυρίζει υπό τον έλεγχο του κράτους (Κρόνος), τα δάνεια αδυνατούν να αποπληρωθούν. Κοιτάζοντας προς τα πίσω στο προηγούμενο χρηματιστηριακό κραχ θα δούμε μία διαφορετική μεν, ανάλογη δε κατάσταση για τα οικονομικά εκείνης της εποχής. Με Πλούτωνα στους Διδύμους η οικονομία των αρχών του αιώνα βασίστηκε στην ανάπτυξη των επικοινωνιών, της τεχνολογίας και των μέσων. Μπήκαν οι βάσεις για τις χρηματιστηριακές συναλλαγές κι άρχισε να δημιουργείται χρήμα από τη συναλλαγή και μόνο ( το αόρατο χρήμα του να αγοράζω στα δέκα ευρώ και να πουλάω στα δεκαπέντε ). Όταν όμως ο Πλούτωνας μπήκε στον Καρκίνο στο Χρηματιστήριο μπήκαν οι μεγάλες μάζες του κόσμου και η οικονομία έγινε έρμαιο των μαζικών υστερικών συμπεριφορών των μικροεπενδυτών.
Μου κάνει εντύπωση που δεν έχω δει ακόμη κάποιους από τους γνωστούς αστρολόγους να ερμηνεύουν κατ’ αυτό τον τρόπο τις θέσεις του Πλούτωνα. Αντίθετα ο Κος Πανόπουλος για παράδειγμα αποδίδει τη χρηματιστηριακή κρίση στον Κρόνο στην Παρθένο. Πιστεύω ότι έχουμε περιθώρια να δούμε καλύτερα τον Πλούτωνα αυτόν που θα τον έχουμε κοντά μας για αρκετά χρόνια ακόμα μέχρι το 2024.
Ενδιαφέρον έχει επίσης και η προσπάθεια να εντοπίσουμε την αντίδραση που θα φέρει η έλευση του Ουρανού στον Κριό. Σε άλλες δημοσιεύσεις που έχω κάνει έχω μιλήσει για το φαινόμενο του φασισμού που εμφανίστηκε την τελευταία φορά που είχαμε την παρουσία του Ουρανού στον Κριό. Έχω την αίσθηση ωστόσο ότι κι η δική μου προσέγγιση χρειαζόταν περισσότερη μελέτη. Με τον Ουρανό στον Κριό δεν είχαμε μόνο την άνοδο του φασισμού αλλά κυριότερα τη ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού κινήματος. Κι ίσως μάλιστα ο φασισμός να ήταν η αντίδραση ακριβώς σε αυτό – με τη χρηματοδότηση κάποιες φορές του μεγάλου κεφαλαίου.
Σκεπτόμενος όλα αυτά και βάζοντας το παζλ και το πέρασμα του Κρόνου από τις διαδοχικές θέσεις της Παρθένου, του Ζυγού και του Σκορπιού τα επόμενα χρόνια, έχω την αίσθηση ότι σε αυτή τη φάση βιώνουμε τις πρώτες αντιπαραθέσεις μεταξύ του Κρόνου/Αιγόκερω/κράτους και του Πλούτωνα/τραπεζών σε μία ανελέητη σύγκρουση για το ποιος θα επικρατήσει. Του χρόνου τέτοια εποχή ο Κρόνος θα εισέλθει στο Ζυγό κι εκεί η αντιπαράθεση θα κορυφωθεί περισσότερο. Το αποκορύφωμα της σύγκρουσης δείχνει να είναι το καλοκαίρι του 2010, που θα εισέλθει πλέον πρώτα ο Δίας και μετά ο Ουρανός στο ζώδιο του Κριού.
Την εποχή αυτή θα δούμε πια κατ’ ομολογία και άλλων αστρολόγων τις δυνάμεις της ανατροπής να βγαίνουν φανερά προς τα έξω. Με ποιο τρόπο θα εκφραστούν αυτές; Με ριζοσπαστικοποίηση του μαζικού κινήματος; Με έξαρση της τρομοκρατίας; Με κράτη – ταραξίες που θα προκαλέσουν πολέμους; Ακόμη κανείς δεν ξέρει. Οι τάσεις όμως φαίνονται ήδη. Κι όποιος παρακολουθεί τα γεγονότα θα πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για τις καταστάσεις. Πόσο μάλλον που με την είσοδο του Κρόνου στο Σκορπιό το κράτος δείχνει ότι θα συμμαχήσει πλέον με το μεγάλο κεφάλαιο. Με αμοιβαία υποδοχή Κρόνου και Πλούτωνα και μετά το σοκ της εισόδου του Ουρανού στον Κριό ίσως θα πρέπει να περιμένουμε «απαντήσεις» στις λαϊκές κινητοποιήσες από ανάλογες ομάδες σαν αυτές που πήραν την εξουσία σαρωτικά στην Ευρώπη τη δεκαετία του ’20 – ’30.
Ας προετοιμαστούμε όλοι μας για το μέλλον. Κι ας δούμε με περισυλλογή ποια θα είναι η δική μας θέση στα γεγονότα. Η εποχή με τα πολλά περιθώρια ατομικής διαφοροποίησης δείχνει να περνάει. Στο κοντινό μέλλον οι περισσότεροι από μας δείχνει ότι θα κληθούμε να πάρουμε θέση.
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Περιοδικό Ζωδιακός Κύκλος
Δε δείχνει να κομίζει κάτι το συνταρακτικά νέο το περιοδικό, παρόλα αυτά η Κα Σίμου δείχνει να έχει το κοινό της και τους απαραίτητους συνεργάτες για να στηρίξει την προσπάθεια της. Σε προσωπικό επίπεδο της ευχόμαστε καλή επιτυχία. Στην πράξη πιστεύουμε ότι την επιτυχία την κρίνει όπως και όλα το ίδιο το αναγνωστικό κοινό.
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
Οι αιτίες της έλλειψης ευθυκρισίας στην Αστρολογία
"Ποια είναι η κύρια αιτία που σε εμποδίζει να κρίνεις σωστά; Μήπως είναι οι λανθασμένες πληροφορίες που έλαβες και τα ψεύδη που σου είπαν;
Όχι! Όλα αυτά είναι παράγοντες δευτερεύοντες σε σχέση με την εθελοτυφλία: τις ψυχολογικές άμυνες οι οποίες ως φίλτρα επιλογής μειώνουν μέχρι και αναστέλλουν επιλεκτικά την αντίληψη και συνιστούν το μηχανισμό αυτολογοκρισίας που στρεβλώνει την κρίση.
Ποιο είναι το βασικό κίνητρο για την εθελοτυφλία του ανθρώπου; Εθελοτυφλούμε για να αποφύγουμε τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται από τη συνειδητοποίηση μας σε μας δυσάρεστης αλήθειας. Τέτοιες αλήθειες είναι αυτές που αφορούν τα σκληρά προβλήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Επί πλέον, η κριτική λειτουργία έχει τάσεις απομονωτικές και μάλλον απλουστευτικές, οι οποίες είναι πολύ κατάλληλες για να υπηρετούν την εθελοτυφλία αλλά και τη φυσική ροπή να μην κάνουμε τη διανοητική προσπάθεια η οποία χρειάζεται για τους σωστούς συλλογισμούς.
Βεβαίως, οι μηχανισμοί της αντιληπτικής λειτουργίας του ανθρώπου, οι οποίοι απομονώνουν και απλουστεύουν είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι διότι δίχως αυτούς ο άνθρωπος θα δεχόταν τεράστιο πλήθος ερεθισμάτων από το περιβάλλον του ... με αποτέλεσμα να προκληθεί ένα χάος αντιδράσεων του νευρικού συστήματος ή έλλειψη κάθε αντίδρασης και διακοπή της λειτουργίας της νόησης.
Για την ευθικρισία λοιπόν είναι απαραίτητο να έχουμε συνεχώς στη συνείδηση μας ότι διαμέσου φίλτρων επιλογής αντιλαμβανόμαστε τα ποικίλα ερεθίσματα και τις πληροφορίες που μας "βομβαρδίζουν" και ότι με ειδικευμένες λειτουργίες του λογοκριτικού αυτού μηχανισμού βυθίζονται στη λήθη οι για μας σκληρές πραγματικότητες και πικρές αλήθειες.
Αλήθειες για οπαδούς και αρνητές της Αστρολογίας
«Η Αστρολογία εμπλέκεται με τα κεντρικά φιλοσοφικά ζητήματα, που είναι θεμελιώδη για τις επιστήμες αλλά και για τις θρησκείες, και για τα οποία προαπαιτούνται σαφείς θέσεις.. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι αστρολόγοι όπως και η πλειονότητα των ανθρώπων δεν εξετάζουν τα κεντρικά αυτά ζητήματα, ή, τα υποβαθμίζουν αποδεχόμενοι συμβατικές απόψεις.
Από τα κεντρικά αυτά θέματα ένα προκαλεί τους μεγαλύτερους φόβους αλλά και τις μεγαλύτερες ελπίδες, την πιο φανατική άρνηση μα και την πιο δυνατή πίστη, και συνάμε είναι η βασική προϋπόθεση για την Αστρολογία το ότι: Το σύμπαν συνίσταται και από υπεραισθητούς κόσμους ή από υπεφυσικά πεδία – δεν είναι μόνον ο λεγόμενος «φυσικός κόσμος».
..........
«Όμως έχουμε και το ακόλουθο πρόβλημα:
Το ότι τα υπερφυσικά πεδία υπάρχουν δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί με άμεσο τρόπο. Έτσι, ό,τι είναι σχετικό με αυτά είναι έκθετο σε κάθε είδους ισχυρισμούς, φαντασιώσεις, και υπερβολές, και από τους υποστηρικτές και από τους αρνητές της ύπαρξης τέτοιων πεδίων.»
.........
«Κάθε κοσμοθεωρία η οποία συμπεριλαμβάνει υπεραισθητά όντα, και έτσι μπορεί να περιέχει δυσανάγνωστες πλάνες, είναι δυνατόν πολύ εύκολα να χρησιμοποιηθεί από τους υποστηρικτές της ως εξουσιαστικό μέσο για την εκμετάλλευση άλλων ανθρώπων».
..........
«Εξαιτίας όλων αυτών, πολλοί φιλελεύθεροι άνθρωποι δε θέλουν ούτε να ακούσουν για κάει το υπερφυσικό, και βεβαίως δε δέχονται την άποψη ότι υπόκεινται σε τέτοιου είδους δυνάμεις, για να μη βρεθούν υπόλογοι σε θεωρούμενους «μεσσίες» οι οποίοι αποκαλούνται «αντιπρόσωποι του Θεού» ή «πνευματικοί δάσκαλοι».
Μερικοί άνθρωποι μάλιστα αντιδρώντας στα βλαβερά επακόλουθα του διεστραμμένου ιδεαλισμού, θέλουν να πιστεύουν ότι το σύμπαν είναι μόνο αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας ή με τα επιστημονικά όργανα τα οποία επεκτείνουν την αντίληψη μας. Όμως αυτός ο υλιστικός πραγματισμός δεν είναι η σωστή λύση για την εύρεση της αλήθειας.
Στους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν ένα νέο ρεύμα ανθρωπισμού δίχως την κηδεμονία των θρησκειών ή άλλων οργανώσεων με ιδεολογική επιρροή, αλλά και δίχως τους περιορισμούς της υλιστικής φιλοσοφίας απευθύνω το ακόλουθο μήνυμα:
Το να παραδεχτείς ότι υπάρχουν υπερφυσικά όντα, τα οποία μάλιστα επικυριαρχούν πάνω στον λεγόμενο «επίγειο κόσμο», δεν οδηγεί αυτομάτως στην υποταγή σε μία υπερφυσική παντοδύναμη οντότητα, ούτε και σε υποτέλεια στους θεωρούμενους ότι την αντιπροσωπεύουν.
Το κρίσιμο σε ένα πρόσωπο ή σε μία οργάνωση που έχει μία ιδεολογία δεν είναι το αν και πώς ισχύουν οι θεωρίες, αλλά είναι τα υποκρυπτόμενα κίνητρα και η εφαρμογή της ιδεολογίας στη ζωή. Αν γίνεται μέσον για να λησμονηθούν ή για να λυθούν τάχα τα σκληρά προβλήματα της ανθρώπινης ύπαρξης (οι προσωπικές ανεπάρκειες, η φθαρτότητα του σώματος, η θνητότητα του, οι απώλειες των προσφιλών, και ο φόβος του αγνώστου), απόρριψε το πρόσωπο αυτό είτε την οργάνωση και κρατήσου μακριά.»
.....
«Η επιθυμία η οποία περισσότερο μειώνει μέχρι και εξαφανίζει τη δυνατότητα ευθυκρισίας του ανθρώπου είναι το να βρίσκεσαι σε πλήρη ασφάλεια, βεβαιότητα και σταθερότητα – ένα καθεστώς το οποίο δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μέσα στο πλαίσιο των νόμων του σύμπαντος και ιδίως στη φύση του ανθρώπου και γενικά στη ζωή πάνω στη Γη.
Το πρόβλημα με την επιθυμία για πλήρη ασφάλεια είναι θέμα ποιότητας μάλλον παρά ποσότητας. Κυρίως προκύπτει διότι επιζητείται ένα είδος ασφάλειας ... η οποία αντιτίθεται στη ροή των πάντων....
Εξαιτίας λοιπόν της επιδίωξης αυτής για τέτοια ασφάλεια παράγεται ένα τεράστιο έλειμμα αλήθειας, όχι μόνο στην καθημερινότητα αλλά και σε ό,τι θεωρείται «επιστημονική μεθοδολογία», και σε πολλά από τα αποκαλούμενα «πνευματικές αλήθειες»..
...οι δύο κατηγορίες των ανθρώπων ως προς την αδυναμία να κρίνουν απροκατάληπτα, δίχως στρεβλώσεις, υποβαθμίσεις, είτε υπερεκτιμήσεις...
Πρώτα, ας δούμε την κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι αισθάνονται κάποια ασφάλεια μόνο σε ό,τι εγκρίνεται από τη λεγόμενη «τετράγωνη λογική».....
«Τα άτομα αυτά δεν μπορούν να διακρίνουν αν ένα συμβάν είναι γνήσιο ή πλασματικά υπερφυσικό. Έτσι, αν παραδεχτούν την ύπαρξη ενός και μόν υπερφυσικού παράγοντα φοβούνται ότι θα προβληματίζονται με κάθε τι που παρουσιάζεται ως «μεταφυσικό» και πιθανότατα θα πέσουν στην εξάρτηση από εκείνους που θεωρούνται ως ειδικοί στα θέματα αυτά ή ακόμα χειρότερα θα εξαρτηθούν από τις σκοτεινές προσωπιικότητες που αυτοπροβάλλονται ως διαχειριζόμενοι κατά βούληση τις υπερφυσικές δυνάμεις. Επί πλέον θα είχαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της μεταθανάτιας ζωής, το οποίο είναι κάτι πλήρως εκτός κάθε δυνατότητας τους να το ελέγξουν.
Οι άνθρωποι της κατηγορίας αυτής ... έχουν ανάγκη να πιστεύουν ότι για όλα υπάρχουν λογικές εξηγήσεις, και να είναι στη φαντασίωση ότι έχουν συνάμα τη μεγαλύτερη δυνατή ανεξαρτησία. Με τη νοοτροπία τούτη το κάθε τι θεωρείται σαν μία μηχανή»....
«Το να θεωρείς ανύπαρκτο κάθε τι που δεν αποδεικνύεται με την τυπική επιστημονική λογική, είναι πολύ βολικό για να μην μπλεχτείς στον ομιχλώδη χώρο των θεωριών για λεγόμενα «μεταφυσικά», μα δεν είναι η καλύτερη λύση....»
«Από διαφορετική ιδιοσυγκρασία... βρίσκεται στην «αντίπερα όχθη» ... το να πιστεύεις σε υπερφυσικά όντα και «αόρατες δυνάμεις» έχοντας κίνητρο την παρηγοριά και το να αισθάνεται σιγουριά. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τα άτομα τα οποία επιζητούν κυρίως συναισθηματική ασφάλεια, και ιδίως του είδους που προέρχεται από έναν ισχυρό γονέα.
Η αναγνώριση ότι το σύμπαν δεν συνίσταται μόνο από αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας ή με μηχανήματα δε σημαίνει ότι κάθε τι το οποίο αποκαλείται «μεταφυσική αλήθεια» ισχύει...
Οι διαδεδομένες ιδεολογίες για τα λεγόμενα «μεταφυσικά ζητήματα», ως ένα σύνολο αλλά και η κάθε μία ξεχωριστά, έχουν πολλές αντιφάσεις. Οι αντιμαχίες ανάμεσα στις κατεστημένες εξωτερικές μορφές των θρησκειών, οι διχογνωμίες των μυστικών εταιριών που παριστάνουν τις «εσωτερικές σχολές», οι διαφωνίες αυτών που θεωρούνται «μύστες» και «διδάσκαλοι» προκαλούν ένα καθεστώς ιδεολογικής σύγχυσης.
Με λίγες εξαιρέσεις οι άνθρωποι που πιστεύουν σε κάτι το υπερφυσικό είναι κολλημένοι με φανατισμό στα δόγματα μίας θρησκείας είτε στις δοξασίες μίας αυτοαποκαλούμενης «πνευματικής αδελφότητας».
Αν θέλεις να μην αυταπατάσαι, αν αγαπάς τη σαφήνεια, αν επιζητείς πάμφωτη κατανόηση, και όχι «σωτηρία της ψυχής» δίχως συνείδηση περί αυτής, αν έχεις αυτές τις προθέσεις, με όση καλή πίστη και αν ξεκίνησες τη μελέτη των ονομαζομένων «ιερών γραφών» και των διάφορων θεωριών για τα υπερφυσικά, ως επί το πλείστον απογοητεύεσαι.»
.......
«Για τον άνθρωπο που μελετά τέτοιες θεωρίες, αυτές είναι η καλύτερη πρόκληση για να δοκιμαστεί αν η συνείδηση του δεν κοιμάται από αυταπάτες που καλύπτουν φόβους και αν δύναται να διακρίνει τις όποιες υπάρχουσες μεταμορφώσεις ή και αντιστροφές της αλήθειας, οι οποίες γίνονται για να αποφεύγει το καθαρό αντίκρυσμα των σκληρών προβλημάτων της ανθρώπινης ύπαρξης.
Οι συναισθηματικά υπερευαίσθητοι άνθρωποι και ειδικά σε σχέση με το σωματικό θάνατο.... για να λησμονούν ή τουλάχιστον για να κατευνάζουν τους ενδόμυχους φόβους τους προσκολλώνται με φανατισμό στο τυπικό λειτουργικό μίας θρησκείας, το ιερατείο της οποίας την προβάλλει ως «η μόνη οδός προς την αλήθειαν και την σωτηρίαν»
Η πίστη σε κάτι το υπερφυσικό με συγκεκριμένη μορφή, καθώς και η αντίθετη και συμπληρωματική της πίστη ότι δεν υπάρχει κάτι πέραν του γνωστού κόσμου έχουν την ίδια ρίζα: υπαρξιακή ανασφάλεια, ίδιως για τα μεταθανάτια.»....
«Οι άνθρωποι που υπάγονται σε μία εκ των δύο τούτων κατηγοριών.... αν δεν βγουν από το ιδεολογικό καβούκι τους.... αποκλείεται να δουν την αλήθεια για τα μεγάλα ζητήματα της ζωής, καθώς και για την Αστρολογία, η οποία ... εμπλέκεται στα ζητήματα αυτά.
Για την απαλλαγή από τον εγκλωβισμό σε θρησκευτικά ζητήματα ή από τον περιορισμό στο πλαίσιο της συμβατικής λογικής απαιτείται ανεξάρτητη ατομική σκέψη, και αυτό είναι πολύ σπάνιο, και αν δεν το έχεις..... είναι ένα θαύμα να αλλάξεις έτσι ώστε να απεγκλωβιστείς από την πλαστή απόλυτη βεβαιότητα ενός .... ιδεολογικού συστήματος.
... συνεχίζεται.....
Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
Ανακατατάξεις στον Αστρολογικό Τύπο...
Η περίοδος των Χριστουγέννων δείχνει να είναι αυτή που περιμένουν τις περισσότερες φορές τα νέα περιοδικά για να κάνουν την πρώτη τους έκδοση, καθώς αναμένονται γενικότερα υψηλότερα έσοδα λόγω των προβλέψεων έτους. Εκφράζουμε όμως γενικότερα μία επιφύλαξη τι νέο έρχεται να κομίσει ένα περιοδικό που δείχνει να στοχεύει στην ίδια αγορά που στοχεύουν ήδη αρκετές εκδόσεις.
Σε κάθε περίπτωση κάθε νέα προσπάθεια αξίζει το benefit of a doubt. Οπότε θα αναμείνουμε την έκδοση του πρώτου τεύχους για πιο λεπτομερή ανάλυση...
Καλή επιτυχία και καλό ξεκίνημα...
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008
Αστρολογία στην υπηρεσία του κόσμου
Μήπως ο αστρολογικός κόσμος έχει εκτός των άλλων μία ευθύνη; Μία ευθύνη να ανοίξει τα μάτια του κόσμου ως προς τα πράγματα που ενδέχεται να έρθουν μπροστά μας τα επόμενα χρόνια; Να προετοιμάσει τους ανθρώπους για ό,τι θα έρθει; Μήπως άλλωστε κι ο Δίας στον Αιγόκερω αυτή την λογική δεν έχει για φέτος; Να μας προετοιμάσει για τα δύσκολα; Γιατί να μην τον ενστερνισθούμε;
Δε θα προσπαθήσω να παραστήσω τον αστρολόγο. Όποιος ξέρει ιστορία μπορεί να κάνει μόνος του τους παραλληλισμούς. Μπορεί να θυμηθεί τι έγινε στον κόσμο την προηγούμενη φορά που είχαμε παρουσία του Ουρανού στον Κριό. Να εξετάσει τι συνέβη στην Ελλάδα στις προηγούμενες επιστροφές του Κρόνου στο Ζυγό. Και να βγάλει τα συμπεράσματα του από την τελευταία φορά που είχαμε τετράγωνα Ουρανού με Πλούτωνα. Η ιστορική μνήμη δε χρειάζεται να πάει πολύ πίσω.
Οικονομική κρίση και ανεργία ήταν το αποτέλεσμα της προηγούμενης χρηματιστηριακής κρίσης με κύρια συνέπεια στον απλό κόσμο. Οικονομική κρίση και κατάρρευση των κρατών και του καπιταλισμού η συνέπεια σήμερα. Ο Ουρανός στους Ιχθύς (αναθεωρητικές ιδεολογίες) εμφανίστηκαν τη δεκαετία του '20 αλλά έγιναν κανονικά πραξικοπήματα όταν ο Ουρανός μπήκε στον Κριό (αναθεωρητισμός μέσω όπλων). Η σύγκρουση αναθεωρητών και κεφαλαίου σφοδρή όσο ο Ουρανός είχε τετράγωνο με τον Πλούτωνα. Χρειάστηκε να έρθει το 1942 για να γυρίσει η πλάστιγγα προς την άλλη πλευρά, όταν Ουρανός και Πλούτωνας σε όψη εξαγώνου συνεργάστηκαν για ένα νέο κόσμο και άλλαξαν όλα στον κόσμο με τη συνδρομή του μεγάλου κεφαλαίου.
Κι αν θέλει κανείς περισσότερα, αρκεί να ρίξει μία ματιά στα ωροσκόπια κρατών. Ποια κράτη είναι άραγε στο ζώδιο του Κριού; Θα είναι μήπως φορείς του αναθεωρητισμού; Και με τι όπλα; Ή μήπως θα υποστούν τα ίδια την αναθεώρηση; Και με τι κόστος;
Όσο για τον Κρόνο στο Ζυγό, οι προσλαμβάνουσες μου δίνουν την Αλλαγή στην Ελλάδα το 1981 αλλά και την Α' Ελληνική Δημοκρατία το 1924. Προοδευτικές κυβερνήσεις με όραμα, που βλέπουν μπροστά και βάζουν τα θεμέλια ενός νέου συστήματος. Που δυστυχώς όμως κρατούν λίγο, καθώς ο Κρόνος γρήγορα μετακινείται στο Σκορπιό. Θυμηθείτε το σοσιαλιστικό άνεμο του 1981 με την άνοδο του Μιτερράν, του Γκονζάλες και του Παπανδρέου και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής όψης της Κοινής Αγοράς. Ή τον Παπαναστασίου και το Α' ελληνικό δημοκρατικό σύνταγμα. Ελπίδα για τους λαούς αλλά και κόκκινο πανί για τους αναθεωρητές η παρουσία μετριοπαθών και προοδευτικών πολιτικών στο τιμόνι των κρατών.
Είμαι ο τελευταίος που θα κάνει τον φτασμένο αστρολόγο, αλλά τα όσα έρχονται στο νου μου ως συνειρμοί βλέποντας τους χάρτες και γυρνώντας πίσω στην ιστορία δεν είναι προβλέψεις light. Κι έχω την αίσθηση ότι με το Δία στον Αιγόκερω είναι ευθύνη πολλών από μας να αρχίσουμε να προετοιμάζουμε τον κόσμο...
Καλή δύναμη σε όλους..
Άνθρωποι και Πρόσωπα από την Ιστορία της Αστρολογίας
Η συμβολή των Αράβων
Οι Άραβες ως φύλακες της γνώσης των ελληνιστικών βασιλείων μετά την καταδίκη της αστρολογίας ως ειδωλολατρικής από το - χριστιανικό πλέον – ρωμαϊκό κράτος έχουν να δείξουν αρκετά ονόματα που συνέβαλαν και εξέλιξαν το χώρο της αστρολογίας. Πολλοί εξ’ αυτών δεν ήταν εξ’ αίματος Άραβες, αλλά Πέρσες ή Εβραίοι στην καταγωγή, μετείχαν όμως όπως σε όλες τις πολυπολιτισμικές εποχές της ατμόσφαιρας και του γίγνεσθαι του αραβικού κόσμου. Άλλωστε και στον ελληνιστικό κόσμο πολλοί καθ’ ημάς επονομαζόμενοι Έλληνες, ήταν απλά ελληνίζοντες ( ο γνωστός σε όλους μας Πτολεμαίος είχε ρωμαικό όνομα, καθώς λεγόταν Κλαύδιος Πτολεμαίος ).
Ο Ιακώβ Μπεν Ταρίκ, εβραίος λόγιος, γνώστης της αραβικής γλώσσας, ίδρυσε το 777 στη Βαγδάτη την πρώτη αστρολογική σχολή.
- Ο Αμπού Μάσαρ (787-886) ήταν ο πρώτος που μετέφρασε τα έργα του Πτολεμαίου. Τα έργα του μετέφρασαν αργότερα και ευρωπαίοι λόγοι στα λατινικά
- Ο Αλ Κιντί, δάσκαλος του Αμπού Μάσαρ, μετέφρασε τον Αριστοτέλη στα αρβαικά. Έργο του το «Περί μεγάλων συνόδων», στο οποίο περιέχεται η παλιότερη περιγραφή των 97 βασικών αραβικών σημείων του ωροσκοπίου ( σημεία στο ζωδιακό που προκύπτουν από συνδυασμούς θέσεων πλανητών, ωροσκόπου, ακμής οίκων, κλπ)
- Ο Αλ Μπιρουνί (973-1048), Πέρσης μουσουλμάνος αστρολόγος, που στο έργο του «Στοιχεία Αστρολογίας» επέκρινε την υπερβολική χρήση των αραβικών σημείων από τους σύγχρονους αστρολόγους. Στο έργο του ανιχνεύονται επιρροές του Πυθαγόρα και της Ινδικής Αστρολογίας.
Η αστρολογία στην Ευρώπη το Μεσαίωνα
Το μεσαίωνα στην Ευρώπη δεν υπάρχει - μέχρι τον ένατο αιώνα τουλάχιστον – μεγάλη ανάπτυξη της αστρολογίας. Λόγω της καταδίκης της αστρολογίας από την Εκκλησία αλλά και των συνθηκών διαβίωσης, λίγοι είναι οι αστρολόγοι που γνωρίζουμε. Η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει με το σχηματισμό των πρώτων φεουδαρχικών κρατών, στα οποία οι φεουδάρχες ζητούν τη συνδρομή των αστρολόγων για να μπορούν να προβλέπουν θέματα κρατικών υποθέσεων (στμ: να ίσως γιατί τις παλιές εποχές ο αστρολόγος ταυτιζόταν με τον Κρόνο ως μάγος – ελεγκτής των καταστάσεων).
Από ιστορικής πλευράς αξίζει να σημειώσουμε ( κι εγώ ξεφεύγω λίγο από τα όσα γράφει ο συγγραφέας ) ότι η Αγγλία αλλά κυρίως η Ιρλανδία είναι ο μόνος τόπος την εποχή εκείνη στην Ευρώπη με σχετική ηρεμία, χωρίς την επέλαση Γότθων, Ούνων και άλλων μη χριστιανών «βαρβάρων». Εξαιτίας της σχετικής της απομόνωσης η Ιρλανδία κυρίως αποτέλεσε τη μόνη περιοχή της βόρειας και δυτικής Ευρώπης που συνέχισε στα μοναστήρια η μελέτη των γραμμάτων. Με την εμφάνιση των πρώτων γερμανικών βασιλείων στην κεντρική Ευρώπη παρατηρείται σταδιακά μία μετανάστευση θεολόγων, δασκάλων, ιερέων από τα βρετανικά νησιά προς την ενδοχώρα και μία επανέναρξη της προσπάθειας για ίδρυση σχολείων, μάθηση γραφής, θρησκείας, κλπ.
Ας δούμε τώρα και μερικά ονόματα...
Ο αστρολόγος Pelittus είναι ο πρώτος βασιλικός αστρολόγος που έχουμε ακουστά. Ήταν αστρολόγος της Norhumbria, βασίλειο της μεσοανατολικής Αγγλίας τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ. επί της βασιλείας του Έντουιν (585-633) και βοηθούσε το βασιλιά του στον αγώνα για την επικράτηση εναντίον των Κελτών.
- Το τάγμα του Αγίου Βενέδικτου, αν και καθολικό τάγμα, ιδρυθέν τον 5ο αιώνα μ.Χ. αποτέλεσε την πρώτη κοιτίδα αντιγραφής αρχαίων γνώσεων και διατήρησης μεταξύ άλλων αστρολογικών κειμένων.
- Ο Αλκουίνος (735-804), Άγγλος στην καταγωγή, θεωρείται ως εκείνος με τον οποίο ξεκινά η σχολαστική φιλοσοφία στη Μεσαιωνική Ευρώπη. Σπούδασε στη νήσιο Ιόνα της Σκωτίας που ήταν κέντρο ιεραποστολής και αργότερα πήγε στην ηπειρωτική Ευρώπη όπου έγινε αστρολόγος του Καρλομάγνου.
- Ο Καρλομάγνος ήταν ο πρώτος μεγάλος βασιλιάς στην κεντρική Ευρώπη και επανέφερε το θεσμό του βασιλικού αστρολόγου, προωθώντας έτσι την αστρολογία.
- Ο Συλβέστρος ο Β’ (983-1003) είναι από τους πρώτους πάπες που είναι και αστρολόγος.
- Το «Βιβλίο των Πλανητών και των Κοσμικών Κλιμάτων» είναι η πρώτη αστρολογική πραγματεία της εποχής και αποδίδεται είτε στον πάπα Συλβέστρο το Β’ είτε στον επίσκοπο Άντλεβολντ της Ουτρέχτης.
- Το 1138 εκδίδεται για πρώτη φορά στα λατινικά η Τετράβιβλος του Πτολεμαίου
- Το 1170 η Αστρολογία διαχωρίζεται για πρώτη φορά στους κλάδους της. Γενεθλιακή, Επιλεκτική, Ωριαία και Πολιτική από τον Άγγλο αστρολόγο Ρότζερ του Χέρφορντ.
- Ο Ρομπέρ Γκροσετέστ (1175-1253), αστρολόγος αλλά και επίσκοπος του Λίνκολν στην Αγγλία
- Ο Αλβέρτος ο Μέγας (1193-1280), δομινικανός μοναχός, επίσκοπος του Ράντισμπον και από τους μεγαλύτερους σχολαστικούς φιλοσόφους
- Ο Θωμάς ο Ακινάτης (1225-1274), κορυφαίος θεολόγος και μελετητής του Αριστοτέλη
- Ο Ρότζερ Μπέικον (1214-1294), φραγκισκανός μοναχός και επιστήμονας, που επέκρινε τις υπερβολές της σχολαστικής φιλοσοφίας και κατέκρινε την άνευ κριτικής σκέψης αποδοχή των ιδεών ακόμη κι αν αυτές ανήκουν στον Αριστοτέλη.
Να σημειώσουμε εδώ ότι με βάση τις δικές μας προσλαμβάνουσες η σχολαστική φιλοσοφία ήταν η φιλοσοφία που πραγματευόταν τα του κόσμου, θεωρώντας δεδομένο ότι δημιουργήθηκε από τον Θεό, και προσπαθώντας να αποδείξει απλά το ΠΩΣ ο Θεός έχει ρυθμίσει τα του κόσμου κι όχι το ΑΝ. Θεωρώντας εκ των προτέρων αποδεκτή την ΑΙΤΙΑ ύπαρξης του κόσμου, η σχολαστική φιλοσοφία συνέβαλε στην επικράτηση της κοσμοαντίληψης στη Δύση ότι τα του κόσμου πρέπει να τα προσεγγίζει κανείς με τη φιλοσοφία ( και αργότερα με την επιστήμη που τη διαδέχτηκε ) ενώ τα πνευματικά ζητήματα με τη θρησκεία κι ότι τα δύο αυτά συστήματα πρέπει να μένουν διαχωρισμένα μεταξύ τους.
Οι συνέπειες αυτής της κοσμοαντίληψης είναι ακόμη και σήμερα ορατές, καθώς όλοι εκπαιδευόμαστε στο ότι η επιστήμη είναι «αντικειμενική» και για να λειτουργεί σωστά, πρέπει να απομακρύνουμε τον «υποκειμενικό» παράγοντα από την ενασχόληση μαζί της. Αν και ακούγεται σωστή αυτή η άποψη – τουλάχιστον για τις καθημερινές μας ασχολίες – σε θέματα πιο εσωτερικά όπως η αστρολογία ή η ολιστική ιατρική των πραγμάτων ο διαχωρισμός αυτός οδηγεί σε αδιέξοδα, καθώς δεν ξέρουμε αν πρέπει να αποδεχτούμε μία μέθοδο ( αστρολογική ή ιατρική στα παραδείγματα μας ) που δουλεύει μεν, δεν έχουμε όμως αποδείξει επιστημονικά το πώς και το γιατί δε ).
Σημειώστε επίσης ότι ετυμολογικά η σχολαστική φιλοσοφία δεν έχει να κάνει με αυτό που ακούγεται σε μας σαν σχολαστικισμός, αλλά με το αγγλικό scholar, δηλαδή λόγιος. Ήταν δηλαδή η φιλοσοφία των λογίων και κυρίως των ανθρώπων της εκκλησίας, καθώς οι περισσότεροι φιλόσοφοι της εποχής ήταν κληρικοί ( ήταν άλλωστε και ο μόνος χώρος που μπορούσε να δραστηριοποιηθεί κάποιος όταν ήθελε μόρφωση, καθώς δεν υπήρχαν ακόμη πανεπιστήμια, αλλά και όταν ιδρύθηκαν οι δάσκαλοι για πολλά χρόνια ήταν κληρικοί ).
Σημειώστε επίσης ότι η λέξη minister που σημαίνει υπουργός σημαίνει ταυτόχρονα και τον ιερωμένο, για να γίνει κατανοητή η εμπλοκή των λογίων – ιερωμένων σε όποια δραστηριότητα της εποχής απαιτούσε υψηλότερη μόρφωση από τη συνήθη. Κάτι που μας ξενίζει σήμερα βέβαια, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και σε παλιότερους πολιτισμούς, όπως η αρχαία Αίγυπτος οι ιερείς ήταν ταυτόχρονα και δάσκαλοι και σύμβουλοι του κράτους. Όλα αυτά καλό θα ήταν να τα λέμε από καιρό σε καιρό για να ξέρουμε από πού ξεκινήσαμε σε σύγκριση με τη στάση που κρατάει σήμερα η δυτική κυρίως εκκλησία σε κάποια θέματα.
Με την οικονομική ανάπτυξη της Ιταλίας στις παρυφές της Αναγέννησης βλέπουμε να εμφανίζεται η αστρολογία στην ιταλική χερσόνησο.
- Ο Τζιοβάννι Καμπάνο ή Καμπάνους (13ος αιώνας), γνωστός από το σύστημα οικοθεσίας του, αστρολόγος και γιατρός, εικάζεται ότι το σύστημα αυτό το είχε δανειστεί από τους Άραβες
- Ο κόμης Γκουίντο Μπονάττι (1230-1300) εκδίδει το 1280 το «Αστρονομικό Βιβλίο», που περιέχει ερμηνείες αραβικών σημείων. Στα έργα του συγκαταλέγεται και «Το Πνεύμα της Αστρολογίας» όπου προσεγγίζει την Αστρολογία σε μεγαλύτερο βάθος, θίγοντας ζητήματα ελευθερίας της συνείδησης
- Το Πανεπιστήμιο της Μπολώνια είναι από τα πρώτα πανεπιστήμια που ξεκινά η διδασκαλία αστρολογικών σπουδών. Μέχρι το 16ο αιώνα στην Ευρώπη σε πολλά Πανεπιστήμια εντάσσεται η αστρολογία.
- Ο Βλάσιος της Πάρμα (1350-1416) τοπικός αστρολόγος που έγινε γνωστός επειδή προέβλεψε την έκβαση ενός τοπικού πολέμου
- Ο Ιωάννης Μάγιστρος Έκαρτ (1260-1327), δομινικανός μοναχός και αστρλόγος, προσανατολισμένος περισσότερο στη μυστικιστική πλευρά της αστρολογίας (ήταν μυστικιστής και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη νεοπλατωνική φιλοσοφία)
Οι πρώτοι καζαμίες εκδόθηκαν στα τέλη του 14ου αιώνα, ενώ με την εφεύρεση της τυπογραφίας διαθόθηκαν εκτενώς, καθώς έκαναν αναφορές για τις σοδειές και τις καιρικές συνθήκες
Αυτές ήταν μερικέ αναφορές από την ιστορία της Αστρολογίας που αξίζει να θυμόμαστε. Συνέχεια με την Αναγέννηση και τα νεότερα χρόνια σε επόμενη δημοσίευση.
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008
Καρμικές Σχέσεις
Αλήθεια είναι πως είναι αρκετά δύσκολο να εκπαιδεύσεις κάποιον να καταλάβει τι ακριβώς είναι το κάρμα. Ίσως μάλιστα κι εμείς καλά καλά να μην ξέρουμε, αλλά απλά να επαναλαμβάνουμε πράγματα που έχουμε διαβάσει. Πώς να ξέρει λοιπόν κάποιος που έχει διαβάσει ακόμη λιγότερο τι ακριβώς είναι αυτό που λέγεται κάρμα και πώς τον επηρεάζει;
Οι καρμικές σχέσεις άλλωστε συγχέονται πολύ συχνά με τις δύσκολες σχέσεις. Αυτές που βγάζουν έξω ένα εαυτό μας που δε θα θέλαμε ίσως να δείξουμε, αυτές που μας φέρνουν πόνο ή ντροπή. Και είναι εύκολο στην περίπτωση αυτή να αποθέσουμε σε κάποια δύναμη ανώτερη από μας την ευθύνη για το ότι εμείς δεν μπορέσαμε να τα καταφέρουμε στη ζωή μας.
Η αλήθεια πίσω από τις σχέσεις είναι πολύ πιο περίπλοκη για να κατανοηθεί. Ναι, καθένας από μας έχει ως ένα βαθμό τη δύναμη να επηρεάσει τις σχέσεις του. Ναι, υπάρχουν και περιπτώσεις που τα πράγματα δεν εξαρτώνται από μας. Ναι, θα μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι τότε υπάρχει μία ανώτερη δύναμη που δεν μπορούμε να της αντισταθούμε, αλλά έχει σημασία το πώς θα τοποθετηθούμε απέναντι της. Θα πιστέψουμε ότι η ζωή μας έχει τη μοίρα της κι ότι εμείς δεν έχουμε καμία συμμετοχή σε αυτό ή θα καταλάβουμε ότι κι εμείς παίζουμε ένα ρόλο αλλά απλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας;
Στα περιοδικά και τις ιστοσελίδες μπορεί να διαβάσει κανείς πολλές αναφορές για τα θέματα των σχέσεων. Στο περιοδικό Jupiter του Νοεμβρίου και στο άρθρο του κου Ελευθεριάδη διαβάζουμε πως...
«οι συλλογικοί πλανήτες είναι όπως λέει η σύγχρονη αστρολογία πλανήτες που χαρακτηρίζουν γενιές...... Επομένως είναι πλανήτες που δεν έχουν καμιά σχέση με το εγώ ή καλύτερα δεν ενδιαφέρονται για το άτομο και την ευτυχία του, αλλά το αντιμετωπίζουν σα σταγόνα στον ωκεανό, η οποία έχει το λειτουργικό ρόλο να εξυπηρετεί το σύνολο...... Η μόνη στάση που φαίνεται να μπορεί να κρατήσει κάτω από ισχυρές διελεύσεις ή όψεις των συλλογικών πλανητών είναι η καθαρά θρησκευτική στάση του «Ας γίνει το θέλημα σου».»
«Shit happens» λένε από την άλλη στην Αμερική κι αυτό ίσως αντικατοπτρίζει καλύτερα τα πιστεύω όσων δεν είναι και τόσο θρησκευόμενοι. Δείχνει όμως την ίδια ανάγκη να καταλάβουμε ότι υπάρχει κάτι παραπάνω από μας, κάτι που δεν ελέγχουμε και προς το οποίο πρέπει να κρατήσουμε μία συγκεκριμένη στάση ζωής. Το αν θα το πούμε ανάγκη ή θεό λίγο ενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι το αν θα προσποιηθούμε πως δε μάθαμε τίποτα και θα συνεχίσουμε να είμαστε το κέντρο του κόσμου ή θα μεγαλώσουμε ψυχολογικά και θα καταλάβουμε ότι υπάρχει ένα συλλογικό γίγνεσθαι που δεν ελέγχουμε στο οποίο όμως μπορούμε να συμμετάσχουμε δημιουργικά.
Ποιος άνθρωπος όμως είναι αυτός που καταφέρνει να αποδεχτεί κάτι που είναι τόσο πάνω από τον έλεγχο του; Και μάλιστα όχι μόνο να το αποδεχτεί αλλά να μη μεταπηδήσει στο άλλο άκρο της μοιρολατρίας; Είναι ο άνθρωπος που έχει πατήσει ήδη καλά στα πόδια του, ξέρει τον εαυτό του, έχει ατομικοποιηθεί και διαπιστώνει απλά τώρα ότι έχει και τα όρια του. Όπως λέει πάλι ο Κος Ελευθεριάδης στο άρθρο του «πρέπει να ξέρεις πολύ καλά την κρόνια πραγματικότητα για να καταφέρεις να αποδράσεις με τον πλέον κατάλληλο τρόπο από αυτήν.»
«δεν μπορεί να υπάρξει ψυχολογική σχέση ανάμεσα σε δύο μη συνειδητοποιημένους ανθρώπους...... Πραγματική ένωση λοιπόν μπορούμε να έχουμε μόνο όταν δύο άνθρωποι βαδίζουν το δρόμο της συνειδητοποίησης....»
«Η όψη Αφροδίτης – Πλούτωνα έχει σκοπό να διδάξει στο άτομο την αξία του κόσμου των ενστίκτων και χτυπάει τους υπερβολικά πολιτισμένους ανθρώπους..... Η ψυχολογική σχέση όμως δεν μπορεί να μένει επ’ άπειρον στον κόσμο των ενστίκτων..... Θα πρέπει να καλλιεργηθεί αυτό που λέει ο Daryl Sharp στο βιβλίο του “Getting to know you” οικειότητα από απόσταση, το οποίο είναι η επιτομή της όψης Αφροδίτης – Ουρανού. ... »
«για τους περισσότερους ανθρώπους αυτό......φαντάζει ψυχρό, είναι όμως.... απαραίτητο στάδιο. Κρατώ οπωσδήποτε μία απόσταση για να μπορέσω να εξετάσω αντικειμενικά τη σχέση, να δω τι μου προσφέρει, ποιες ανάγκες μου προβάλλω στον άλλον..... γιατί διάλεξα το συγκεκριμένο άνθρωπο τη συγκεκριμένη στιγμή και πώς αυτός ο άνθρωπος αντανακλά αυτό που συμβαίνει μέσα μου. »
«Μόνο με την κατάκτηση αυτής της γνώσης... την οποία βέβαια θα πρέπει να αποκρυσταλλώσει ο Κρόνος, θα μπορέσω να προχωρήσω στη συγχώνευση που υπόσχεται η όψη Αφροδίτης – Ποσειδώνα. Γιατί θα επιλέξω τη διονυσιακή έκσταση συνειδητά χωρίς να διατρέχω κανένα κίνδυνο.... γιατί θα ξέρω πού βαδίζω, πού πατώ και που βρίσκομαι και κυρίως θα ξέρω ότι έχοντας χτίσει μία ισχυρή προσωπικότητα μπορώ να μπαινοβγαίνω αναίμακτα στον Ποσειδώνιο κόσμο».
Άλλες φορές πάλι σαν καρμική σχέση εμφανίζεται μία σχέση με κάτι που ονομάζουμε αόριστα «αδελφή ψυχή». Μία έκφραση που έχει ωστόσο πολλές ερμηνείες και πολλές προσεγγίσεις. Διαβάζουμε για παράδειγμα στο άρθρο του MyHoroscope “Αδελφές Ψυχές, η απεγνωσμένη αναζήτηση”
“Όλοι μας, ανεξάρτητα με το φύλο μας, έχουμε πλάσει έναν ιδεατό από κάθε άποψη, σύντροφο o οποίος βέβαια ως ένας ιδανικά πλασμένος σύντροφος που είναι, ουδέποτε παρουσιάζει ελαττώματα.Το «τέλειο» δεν έχει προβλήματα, προφανώς δεν έχει απόψεις –εκτός αν συμφωνούν με τις δικές μας φυσικά- συμπληρώνει τις προτάσεις μας, αποδέχεται απόλυτα αυτό που είμαστε, ένα βλέμμα αρκεί για να επικοινωνήσουμε, ακόμα και με υπερφυσικούς τρόπους, και οπωσδήποτε δεν μας πληγώνει.Αυτό το είδος αγάπης που αναζητούμε παραπέμπει κατά κάποιο τρόπο στην αρχέτυπη μητρική, άνευ όρων, αγάπη που ίσως αποτελεί και τον μοναδικό, ουσιαστικό συνδετικό κρίκο με την «αδελφή ψυχή». Όμως ο όρος «αδελφή ψυχή» λανθασμένα συγχέεται με το ιδανικό ταίρι που έχουμε πλάσει με την φαντασία μας. Κι αυτό γιατί η αδελφή ψυχή σημαίνει πολλά περισσότερα από έναν απλό ερωτικό σύντροφο. Μπορεί να είναι ένας δάσκαλος, ένας φίλος, ο γονέας μας, οποιοσδήποτε θα επηρεάσει την ζωή μας κατά τέτοιον τρόπο ώστε να υπάρξει πνευματική εξέλιξη.”
Σε κάθε μας ενσάρκωση καλούμαστε να εξοφλήσουμε τα καρμικά χρέη που δημιουργήσαμε από την προηγούμενη ενσάρκωση, και ταυτόχρονα μας προσφέρεται η δυνατότητα να «δημιουργήσουμε» το νέο ντάρμα, το νέο πεπρωμένο. Κάθε σχέση και πράξη στην ζωή μας, χτίζει το κάρμα και ντάρμα της επόμενης. Σε αυτό το ταξίδι των ενσαρκώσεων δημιουργούμε διαφόρων ειδών σχέσεις με πολλούς ανθρώπους. Λέγεται πως, η ψυχή επιλέγει να ξανασυναντηθεί με κάποιες εξ αυτών, ώστε να βοηθηθεί στην παρούσα ενσάρκωσή της που απώτερο σκοπό έχει, όπως είπαμε, την πνευματική εξέλιξη.Η πνευματική όμως εξέλιξη δεν είναι πάντοτε ευχάριστη στην διαδικασία της. Πολλές φορές άνθρωποι που θεωρούσαμε ως «αδελφές ψυχές» μας πληγώνουν, άλλοτε, αν πρόκειται για συντρόφους, μας χωρίζουν ή τους χωρίζουμε και δημιουργείται τελικά το ερώτημα, πώς είναι δυνατό να χωρίζω με την αδελφή μου ψυχή ή αυτή να με πληγώνει; Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πράγματι οι αδελφές ψυχές μας ή μήπως κάναμε λάθος;
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση σχετικά με το τι ακριβώς είναι αυτό που λέμε καρμική σχέση και ότι πολλές φορές θεωρούμε καρμική μία σχέση που απλά μας βολεύει γιατί μας προσφέρει τα πάντα. Καρμική όμως δεν είναι αυτή η σχέση αλλά ούτε και – απαραίτητα – αυτή που μας πληγώνει.
Άλλοι αστρολόγοι - όπως η Κα Σίμου στο άρθρο της "Καρμικές Σχέσεις και πώς να τις διακρίνουμε" στην ίδια ιστοσελίδα - υποστηρίζουν μία έντονη συνάφεια των καρμικών σχέσεων με τους δεσμούς της Σελήνης. Ακόμα και στις περιπτώσεις αυτές όμως συνάδελφοι τους δεν έχουν απαραίτητα την ίδια άποψη.
Σύμφωνα με τον Κο Άρχο στο άρθρο του "Αποκαλύπτοντας τις Καρμικές Σχέσεις" στον ίδιο ιστοχώρο οι Δεσμοί της Σελήνης μπορεί για παράδειγμα μπορεί απλά να υποδεικνύουν και κάποια σχήματα συμπεριφοράς που ενεργοποιούνται όταν βρίσκονται δύο άνθρωποι μαζί και οι πλανήτες του ενός αγγίζουν τα σημεία του άλλου.
Τι είναι τελικά λοιπόν αυτή η περίφημη καρμική σχέση; Υπάρχει ή είναι απλά μία ονομασία που με ευκολία αποδίδουμε στις σχέσεις που μας καλύπτουν, μας πληγώνουν, μας δυσκολεύουν;
Ίσως τελικά θα ήταν σκόπιμο να είμαστε πιο επιφυλακτικοί στο μέλλον στον τρόπο που χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις. Ειδικά που οι περισσότεροι από μας δεν ξέρουν καν τι σημαίνουν. Η επιφύλαξη και η σύνεση μπορεί να βοηθήσει όλους εμάς να διαφυλάξουμε και το πραγματικό κύρος κάποιων μεταφυσικών εννοιών για να γίνουν κατανοητές όταν και όποτε κανείς είναι έτοιμος να τις κατανοήσει…
Ας χρησιμοποιούμε λοιπόν με περισσότερη φειδώ τον όρο Καρμικές Σχέσεις, μέχρι τουλάχιστον να καταλάβουμε και να συνεννοηθούμε όλοι τι ακριβώς εννοούμε...
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Μαθήματα Αστρολογίας
Μας ενόχλησε λίγο που τα μαθήματα περιορίστηκαν τόσο πίσω στο περιοδικό, αλλά αυτό υποθέτω είναι κάτι που έχει κάποια λογική αιτία.
Ευχάριστη έκπληξη ακόμη ήταν η εισαγωγή του άρθρου Κρίσεις από το Σωκράτη Παπαγεωργίου. Με αναφορές όπως :
"Σημασία έχει να βρίσκουμε τη δύναμη και να συνεχίζουμε όπως όταν γεννιόμαστε"
ή
"τα θλιμμένα αισθήματα ξέρουν καλά να ταξιδεύουν σε αντίθεση με τις σκέψεις μας που παραμένουν αγκιστρωμένες σε ό,τι μας πονά και σπάνια σε ό,τι μας τροφοδοτεί με επιμονή και πείσμα να συνεχίσουμε"
ή ακόμα
"κατά ένα διεστραμμένο τρόπο αποθηκεύουμε συναισθηματικά τις πίκρες και τις απογοητεύσεις, τα πληγωμένα γιατί και τα αναπάντητα τι και πως, αγνοώντας συνήθως τη δύναμη και το θάρρος που επιδείξαμε και μας επέτρεψε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, έστω κι αν κάποιες φορές αντιλαμβανόμαστε ότι ποτέ πια δεν θα είμαστε οι ίδιοι"
ο κος Παπαγεωργίου μας δείχνει πως όταν κανείς αποφασίζει να βάλει ένα κομμάτι από την ψυχή του σε αυτό που γράφει, έχει πάντα τον τρόπο να επικοινωνήσει με το κοινό του.
Θεωρούμε ότι έχουν λείψει από το περιοδικό τέτοια άρθρα με βιωματικό χαρακτήρα το τελευταίο διάστημα κι ότι θα ήταν ευχής έργο αυτό στην πορεία να αναπληρθωθεί.
Συγχαρητήρια στο συγγραφέα και στο περιοδικό που συνεργάζεται και φιλοξένησε το άρθρο του.
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008
Δίας στον Αιγόκερω
Προσωπικά τυχαίνει να έχω κάποιον Αιγόκερω στην οικογένεια. Κι η περίοδος του Φθινοπώρου, που όπως έλεγαν οι περισσότεροι αστρολόγοι θα φανεί η επίδραση του Δία, έφερε όντως κάποια επίδραση. Μία επίδραση διαφορετική όμως από αυτήν που περίμενε κανείς. Έφερε ευκαιρίες για τάξη, για πειθαρχία, για σύστημα, στοιχεία δηλαδή που συνδέονται με τον Αιγόκερω. Ο Δίας άλλωστε είναι ο σοφός δάσκαλος μας.
Το τι θα μας διδάξει όμως δείχνει να μην είναι standard. Μήπως χρωματίζεται από το ζώδιο; Μήπως με το Δία στον Αιγόκερω οι άνθρωποι μαθαίνουν να μπαίνουν σε μία τάξη, έχουν ευκαιρίες να μάθουν πώς να το κάνουν αυτό, πώς να βάλουν τη ζωή τους σε μία τάξη; Μήπως η παρουσία του Δία στον Αιγόκερω είναι τελικά ευεργετική ενόψει των αλλαγών που αρχίζουν να συμβαίνουν ήδη στον κόσμο; Μήπως μας μαθαίνει να επιστρέψουμε στα ουσιώδη, να ξαναρχίσουμε να δουλεύουμε και να σταματήσουμε να περιμένουμε ευκαιρίες από τον ουρανό;
Στη σελίδα αυτή έχουμε πει ότι δεν κάνουμε προβλέψεις, ούτε αστρολογικές αναλύσεις. Ένα προσωπικό κάλεσμα όμως νομίζω μπορούμε να απευθύνουμε. Ας κοιτάξει καθένας από μας τι μάθημα πήρε φέτος στη ζωή του και τι μαθήματα είδε να παίρνουν οι συνάνθρωποι του. Όχι τα σκληρά δύσκολα μαθήματα του Κρόνου, αλλά τα μαθήματα που έμαθε κανείς δίπλα σε ένα άνθρωπο που είχε διάθεση να διδάξει, οι ευκαιρίες να ανοίξει τους ορίζοντες του και να καθίσει δίπλα σε κάποιον καταξιωμένο.
Ίσως έτσι να καταλάβουμε καλύτερα το Δία στον Αιγόκερω. Και να τον συμπαθήσουμε πιο πολύ...
Μαθαίνοντας αστρολογία μέσα από τα περιοδικά...
«Οι δύσκολες όψεις του Ήλιου αλλά η όψη Σελήνης – Πλούτωνα δείχνουν την απώλεια που χτύπησε την οικογένεια και μία δύσκολη παιδική ηλικία. Το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με μια κρίση που αν την ξεπεράσει βγαίνει δυνατότερο στη ζωή, αναλαμβάνοντας τα ηνία του εαυτού του, αποφασισμένο να πετύχει με κάθε θυσία».
«Με τόσο Ζυγό στο χάρτη της δε θα μπορούσε να μη βρίσκεται σε σχέσεις, ούτε μπορεί να μην ήταν από τα κοριτσάκια που ονειρεύονται νυφικά»
«Στο ζώδιο της έξαρσης του και στο ψηλότερο σημείο του χάρτη – και σε συνδυασμό βέβαια, με όλο το χάρτη – δεν είναι απλώς γκανιάν. Είναι ο μαχητής που τερματίζει και κοιτώντας πίσω του χαμογελάει: “Φάτε τη χρυσόσκονη μου”» (στμ: εννοείται ο Άρης στον Αιγόκερω)
«Ένα είναι βέβαιο: ένας Ήλιος στον Σκορπιό ποτέ δεν είναι παίξε γέλασε – όποιος κάνει το λάθος να μην προσέξει αυτή τη “λεπτομέρεια” κάηκε. Χαρακτηριστικά του Σκορπιού είναι η επιμονή και το πάθος, τα τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης και τα βαθιά συναισθήματα, η μυστικοπάθεια και ο μαγνητισμός. Το ζώδιο αυτό επιθυμεί διακαώς να ελέγχει και να εξουσιάζει και ο μόνος εχθρός του είναι ο ίδιος του ο εαυτός.»
«Πολλοί λένε τους Σκορπιούς κτηρικούς και ζηλιάρηδες – μήπως αγαπάνε πολύ και βαθιά, σταθερά και για πάντα, φτάνοντας ακόμα και στα άκρα γι’ αυτόν; Ίσως πολλοί δεν μπορούν να αντέξουν την αγάπη ενός Σκορπιού, αλλά το μίσος του είναι εξουθενωτικό»
«Όπως και το ταλέντο να διαχειρίζεται με διπλωματία τις κρίσεις, να κρατά τις ισορροπίες, να μπορεί να εκτιμήσει το ωραίο, να εκφράζεται με ευκολία, να δημιουργεί συνέχεια ευχάριστη ατμόσφαιρα και να αυξάνει τη δημοτικότητα της.» (στμ: εννοείται Αφροδίτη, Ερμής και Δίας στον 7ο οίκο)
«Οι όψεις της με Άρη και Ερμή δημιουργούν αφενός ανησυχία και νευρικότητα ή κάποιες κακές συνήθειες, αφετέρου όμως δείχνουν ένα πανέξυπνο άτομο, με καταπληκτική αντίληψη και λογική, το οποίο εύκολα δημιουργεί συμπάθειες ανάμεσα στο περιβάλλον του».
«Ουρανός και Βόρειος Δεσμός της Σελήνης σε αυτό ακριβώς το πράγμα μιλάνε: ξαφνική πραγματοποίηση ευχών».
«Η πιο στενή σύνοδος Ήλιου, που συμβολίζει τον πατέρα, είναι με την Αφροδίτη (τέχνη, αισθητική, σχέσεις) και σημαίνει έντονη επιθυμία για αγάπη, σημασία στη δημοτικότητα, έναν τρυφερό πατέρα, την ανάγκη για ισορροπία».
«Ο πατέρας του είναι ένας εξευγενισμένος καλλιτέχνης που δε συγκρούεται και αποφεύγει την πατρότητα γιατί του υπενθυμίζει ότι υπάρχουν όρια και ευθύνες». (στμ: συνέχεια για την ίδια όψη)
«Τα παιδιά με αυτήν τη σύνοδο συχνά αισθάνονται ότι είναι το μικρό αγόρι ή κορίτσι του μπαμπά». (στμ: συνέχεια για την ίδια όψη)
«Στο γενέθλιο χάρτη του υπάρχει και η σύνοδος Ήλιου – Άρη ........., που δημιουργεί έντονες προσωπικότητεςμε δυναμικό χαρακτήρα δείχνοντας ένα μαχητή πατέρα με έντονη σεξουαλικότητα».
Όσο για τον Ήλιο σε τρίγωνο με τον Κρόνο ........ ακόμα και στις καλύτερες περιπτώσεις δείχνει πως το παιδί απορροφά έναν πατέρα που είναι ανίσχυρος, υποβαθμισμένος και που εξαιτίας της ανασφάλειας που του δημιουργεί αυτό, το πιέζει να μεγαλώσει γρήγορα ώστε να αναλάβει την ευθύνη της ζωής του.... ταυτόχρονα γίνεται fame freak».
«Η Σελήνη (Μητέρα) ... βρίσκεται σε τετράγωνο με τον Κρόνο δείχνοντας μία γυναίκα που πιθανόν δεν αισθάνεται άνετα με το ρόλο της Μητέρας, με πολύ έντονη αίσθηση του καθήκοντος, που τα μηνύματα που περνάει στο παιδί της είναι να μη μεγαλώσει γρήγορα, να μην κάνει ει δυνατόν γρήγορα οικογένεια, να μη φύγει μακριά από το σπίτι ώστε να εξαρτάται διαρκώς από αυτήν που λαχταράει έντονη αγάπη την οποία συνήθως δε βρίσκει και που μεγαλώνει ένα παιδί έτσι ώστε να είναι συναισθηματικά αυτάρκες από πολύ μικρό και με μεγάλη απροθυμία να δείξει τα συναισθήματα του.»
«Κι ενώ ο Κρόνος στη Σελήνη τον κάνει διστακτικό στη δέσμευση η σύνοδος Σελήνης – Πλούτωνα δείχνει ότι χρειάζεται συναίσθημα μέχρι το μεδούλι για να λειτουργήσει στις σχέσεις. Αυτός ο συνδυασμός που χρειάζεται ένταση στις σχέσεις για να αισθάνεται ολοκλήρωση, δείχνει θαμμένα αισθήματα που δεν είναι ανακοινώσιμα, αφού περιέχουν ένα σκοτεινό, ασυνείδητο τραύματα που μάλιστα περνάει από γενιά σε γενιά σαν σκυτάλη μέχρι που κάποιος να το συνειδητοποιήσει και να το μετουσιώσει σε κάτι λιγότερο επώδυνο»
«Ταυτόχρονα δείχνει εμμονή και ταύτιση με τη μητέρα και τα τραύματα που αυτή φέρει. Το σίγουρο είναι ότι η συναισθηματική ζωή είναι ήρεμη για πολύ και η κρίση στις σχέσεις – οικογενειακές ή ερωτικές – είναι η μοναδική διέξοδος προς την ίαση. Σε ό,τι αγγίζει ο Πλούτωνας υπάρχει σκοτάδι και με τη Σελήνη στην εικόνα οι συνθήκες μέσα στις οποίος μεγάλωσε ... ήταν πολύ σκοτεινές.»
«δείχνει μία δυναμική μητέρα που του πέρασε υποδόρια την ανάγκη να επιβιώσει με κάθε μέσο, να νικήσει, να επιβληθεί, να εξουσιάσε, να τα καταφέρει» (στμ: συνέχεια για την ίδια όψη).
«Σε αυτή την άποψη της Σελήνης με τον Πλούτωνα μπορεί να ανιχνευθεί η γοητεία που ασκεί στον Ντι Κάπριο η αντεργκράουντ σκοτεινή, αλλόκοτη τέχνη».
«ο Ντι Κάπριο έχει Ερμή σε σύνοδο ακριβείας με τον Ουρανό, δηλαδή επαναστατική σκέψη, αυθεντικές ιδέες, λατρεία στην αλήθεια, άμεσες και ξαφνικές εκρήξεις, καμία ανοχή στις επιδείξεις εξουσίας, ευστροφία, εκκρεντικές αντιδράσεις»
«η όψη Άρη-Ερμή κάνει πειστικούς τους δημόσιους ομιλητές και έντονους υπερασπιστές μίας ιδέας»
«η Σελήνη, βρίσκεται σε σύνοδο με την ακμή του 10ου οίκου, του οίκου της κοινωνικής εξέλιξης και του στάτους. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πρέπει να ξεχωρίσουν αλλιώς η αποτυχία κρέμεται σαν δομόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι τους. Το πρόβλημα; Είναι οι ίδιοι που κρατούν το ξίφος.»
«Η Σελήνη του βρίσκεται όχι μόνο σε σύνοδο με την ακμή του 10ου οίκου αλλά και στον Κριό. Ο Gates κρύβει έναν αδίστακτο δολοφόνο του Άρη κάτω από τη μάσκα του ευγενικού και χαμηλών τόνων ωροσκόπου του. Με αυτή τη θέση ο Gates θέλει να είναι πάντα στην πρώτη θέση του βάθρου ένα βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές. Η Σελήνη στον Κριό ψάχνει τον αμέσως επόμενο αντίπαλο για να αναμετρηθεί μαζί του.»
«Μία Αφροδίτη στο Σκορπιό δε διαπραγματεύεται ποτέ με ίσους όρους και δε θα σε αφήσει να το καταλάβεις μέχρι να είναι πολύ αργά»
«Ο κυβερνήτης του ζωδίου του (Πλούτωνας) σε σύνοδο με το Δία είναι μία όψη μεγαλομανίας. Ο Gates ήθελε να γίνει θεός (Δίας) και να αλλάξει τον κόσμο.»
«Όσοι έχουν γεννηθεί με έντονο Πλούτωνα ... θα έρθουν έντονα αντιμέτωποι σε αυτή τη ζωή με τη φθορά και το θάνατο».
«Είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος φιλάνθρωπος της ιστορίας......... Αυτή είναι η άλλη όψη της συνόδου Δία – Πλούτωνα».
«Με Ήλιο, Ερμή και Ποσειδώνα στο Σκορπιό στο σκοτεινότερο σημείο του χάρτη, που την καθιστούν ένα εξαιρετικά ιδιωτικό άτομο.....»
«Το μυστήριο λύνεται από τη Σελήνη της...... που είναι το πιο ισχυρό από τα δύο φώτα καθώς η Τζούλια είναι γεννημένη τη νύχτα»
«Η πολύ δυνατή αυτή Σελήνη λοιπόν βρίσκεται στο Λέοντα και είναι μία Σελήνη που θέλει να λάμψει και να δείξει τα ταλέντα της».
«Εξάλλου ο Ήλιος της στον 4ο οίκο της οικογένειας δείχνει ότι για την Τζούλια η πορεία προς την αυτοπραγμάτωση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις οικογενειακές της καταβολές.»
«Όμως καθώς ο Ήλιος της είναι στο Σκορπιό και η Αφροδίτη κυβερνήτης του 4ου οίκου βρίσκεται στο ζώδιο της πτώσης της, την Παρθένο και σε σύνοδο με τον Πλούτωνα, ο συναισθηματικός πόνος που πρέπει αργά ή γρήγορα να βιώσει κάθε Σκορπιός κάποια στιγμή της ζωής του θα εκδηλωθεί πρώτα μέσα στην οικογένεια»
«Το τετράγωνο της Σελήνης με τον Ποσειδώνα δείχνει ότι κάπου μέσα της ψάχνει τον πρίγκιπα του παραμυθιού, η σύνοδος της Αφροδίτης με τον Πλούτωνα θέλει αυτό το ρομάντζο να συνδυάζεται κι από ένα έντονο πάθος».
«Σκορπιός όμως χωρίς κρίσεις δε νοείται και μία ήρεμη και ήσυχη ζωή γι’ αυτόν είναι απλά άνευρη».
«Καθώς έχει τον Ποσειδώνα στον 5ο οίκο..... φαίνεται... έτοιμη να κάνει τις απαραίτητες θυσίες» (στμ: για τα παιδιά της)
«Από τα παιδικά της χρόνια ήξερε πως ήθελε να γίνει ηθοποιός. Στα 12 της πήρε τον πρώτο ρόλο της σε σχολική παράσταση και σε όλα τα χρόνια του σχολείου έπαιζε και χόρευε..... Τίποτα περίεργο σε όλα αυτά, αφού η Αφροδίτη, ο πλανήτης της ομορφιάς και της τέχνης βρίσκεται στο θρόνο της στο Ζυγό».
«Ο πλανήτης βρίσκεται επίσης σε σύνοδο με τον ωροσκόπο, ώστε η ομορφιά της, εσωτερική και εξωτερική, να είναι ορατή σε όλους και κυρίως να την αισθάνεται και η ίδια».
«Ο ωροσκόπος της στο Σκορπιό δείχνει μία γυναίκα παθιασμένη, με ισχυρή θέληση αλλά με έντονες τάσεις αυτοκαταστροφής.»
«... ο ωροσκόπος βρίσκεται στο ακριβές μεσοδιάστημα Αφροδίτης/Ερμή που είναι ίσως το πιο σημαντικό μεσοδιάστημα για έναν ηθοποιό.»
«Πέρα από τον ωροσκόπο και τον Ερμή της στο Σκορπιό η Grace είχε και τον Ήλιο και τον Άρη σε σύνοδο στο ίδιο ζώδιο. Η σύνοδος αυτή δίνει τεράστια αποθέματα ενέργειας, ατσάλινη θέληση και εντονότατο sex appeal».
«...γεννήθηκε με το δώρο να έχει ωροσκόπο και Ήλιο στο ίδιο ζώδιο, ήταν δηλαδή σε πλήρη αρμονία αυτό που αισθανόταν η ίδια πως είναι (ωροσκόπος) με αυτό που ήταν και εξέπεμπε (Ήλιος).»
«Δε χρειαζόταν να βάλει κανένα φίλτρο στην αυτοέκφραση της και γι’ αυτό είχε τόση φυσικότητα» (στμ: συνέχεια για την ίδια όψη).
«Η Σελήνη της στους Ιχθύς τη μαλάκωνε και από τον 5ο οίκο του θεάματος... την έκανε να αισθάνεται σα στο σπίτι της στα κινηματογραφικά πλατό»
«Η Σελήνη της σε τρίγωνο με τον Ήλιο είναι δείκτης μίας ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας στη διάρκεια της οποίας η Grace αντιλαμβανόταν τις αξίες του πατέρα (Ήλιος, yang) σε απόλυτη αρμονία με αυτές της μητέρας (Σελήνη, yin).»
«Ο Ήλιος και η Σελήνη της Grace συμμετέχουν μαζί με τον Πλούτωνα από τον Καρκίνο στο λεγόμενο «μεγάλο τρίγωνο» σε ζώδιο του νερού. Πρόκειται για ένα συνδυασμό που παρέχει τεράστιες δυνατότητες πραγματοποίησης έργου στη ζωή ενός ανθρώπου. Στην περίπτωση της Grace Kelly ο αστρολογικός αυτός σχηματισμός της παρείχε ευαισθησία, ευσυγκινησία και ενσυναίσθηση, τη δυνατότητα δηλαδή να καταλαβαίνει βιωματικά αυτό που αισθάνονται οι άλλοι».
«Η κινηματογραφική της καριέρα απογειωνόταν.... τη στιγμή που ο διελαύνων Ουρανός ... έκανε σύνοδο με τον Πλούτωνα στον Καρκίνο... Ταυτόχρονα ο διελαύνων Δίας (επέκταση, ευημερία) ήταν σε σύνοδο με το Βόρειο Δεσμό της στον Ταύρο και ξυπνούσε το πεπρωμένο της».
«Το αποκορύφωμα της καριέρας της έρχεται το 1955... Εκεί έπαιζε την εύθραστη γυναίκα ενός αλκοολικού ηθοποιού, που όμως φαινόταν ... ως μία σκληρή υπολογίστρια, που κατά βάθος ήλεγχε υπόγεια τον άνδρα της για να τον έχει σαν παιχνίδι στα χέρια της. Αστρολογικά εκείνη τη χρονιά ο διελαύνων Δίας έκανε σύνοδο πάνω στο γενέθλιο Πλούτωνα της (η υπόγεια εξουσία), ο διελαύνων Κρόνο ήταν πάνω στον Ήλιο της (η σκληρότητα και ο υπολογιστικός χαρακτήρας της ηρωίδας), ενώ ο διελαύνων Ποσειδώνας (εξαπάτηση, θυματοποίηση) σε σύνοδο με τη γενέθλια Αφροδίτη της Grace έδειχνε πως τελικά επρόκειτο για μία γυναίκα που γινόταν θύμα στο βωμό της αγάπης της».
Αστρομαχιών συνέχεια...
Μετά το ζήτημα του Ωροσκόπου που είχε αναδείξει σε παλιό του editorial, χτες αναφέρθηκε στο ζήτημα της ελεύθερης βούλησης, ενώ ξεκίνησε μία νέα στήλη με τίτλο Αστρομαχίες όπου αναδεικνύεται το θέμα του Ωροσκοπίου της Ελλάδας. Με ενδιαφέρον είδαμε την επιχειρηματολογία του astropet για το θέμα, επιχειρηματολογία που δεν είχαμε εξετάσει ομολογουμένως όσο χρειαζόταν. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τη θέση που έχουμε εκφράσει σε παλιότερη δημοσίευση, ότι η εύρεση συγκεκριμένου γενέθλιου ωροσκοπίου της Ελλάδας δεν είναι και τόσο χρήσιμη, όσο η εύρεση ωροσκοπίων κρίσιμων για το έθνος στιγμών που αφήνουν πίσω την αύρα τους και μας επηρεάζουν ( θέση και του Nick Campion από όσο γνωρίζουμε ) μας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι από πλευράς προβλέψεων η θέση του Αιγόκερω είχε πιο συγκεκριμένη τεκμηρίωση με συγκεκριμένα γεγονότα.
Φαίνεται ότι η θέση περί του ωροσκοπίου της Ελλάδας στο ζώδιο του Αιγόκερω δεν είναι και τόσο "περίεργη" όσο μας φαινόταν ως τώρα και πιθανόν να χρήζει καλύτερης εξέτασης.
Συγχαρητήρια θα ήθελα να δώσω γενικότερα πάντως στην πρωτοβουλία ανάδειξης των θεμάτων αυτών στο επίπεδο της έντυπης έκδοσης, όπου η επιχειρηματολογία αναγκαστικά είναι πιο τεκμηριωμένη και λιγότερο στο επίπεδο του "καυγά". Ελπίζουμε και σε άλλες συνέχειες...
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008
Άνθρωποι και Πρόσωπα από την Ιστορία της Αστρολογίας - Η αρχαιότητα
Σταχυολογούμε αναφορές παρμένες από την ιστορική επισκόπηση του βιβλίου για να έχουμε να θυμόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με το χώρο.
Η συμβολή των αρχαίων Ελλήνων στη δημιουργία της φιλοσοφικής βάσης της Αστρολογίας
1. Αναξίμανδρος: Ο πρώτος που μελέτησε μαθηματικά την αστρονομία
2. Πυθαγόρας: Η θεωρία των αριθμών του έχει ακόμα και σήμερα επίδραση στην ερμηνεία των αστρολογικών όψεων
3. Ξενοφάνης: Ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι η Γη είναι στρογγυλή
4. Κλεόστρατος από την Τένεδο: Ο πρώτος που καθιέρωσε τα ονόματα των 12 ζωδίων όπως υπάρχουν ως σήμερα ( τα επτά αναφέρονται ήδη από την εποχή των Ορφικών Ύμνων με τα σημερινά τους ονόματα )
5. Εμπεδοκλής (μαθητής των πυθαγορείων): Ο θεμελιωτής της θεωρίας των 4 στοιχείων (φωτιά, νερό, αέρας, γη)
6. Ιπποκράτης: Ο πρώτος που μελέτησε αστρολογικά την ιατρική και συνέδεσε τη ζωδιακή θέση και τη φάση της Σελήνης με διάφορες ασθένειες.
7. Πλάτων: Στην Ακαδημία του διδασκόταν μεταξύ άλλων ότι οι πλανήτες γυρίζουν σε τροχιές γύρω από τον Ήλιο
8. Ίππαρχος: Αστρονόμος – αστρολόγος που ανακάλυψε τη μετάπτωση των ισημεριών βασισμένος σε καταγραφές των θέσεων των απλανών αστέρων
Ελληνιστικές και Ρωμαϊκές Αναφορές από την ιστορία της Αστρολογίας
1. Στωϊκοί φιλόσοφοι ( η Αστρολογία πέρασε στη Ρώμη μέσω της Στωϊκής Φιλοσοφίας ) όπως ο Ποσειδώνιος και ο μαθητής του Κικέρων
2. Εκπρόσωποι ανατολικών θρησκειών που περιείχαν αστρολογικές αναφορές και κυρίως της λατρείας του Μίθρα ( που παραλληλιζόταν με τον Ήλιο )
3. Μάρκους Μανίλιους: Αυτοκρατορικός αστρολόγος και ποιητής της εποχής του Οκταβιανού Αύγουστου
4. Θράσυλλος: Αυτοκρατορικός αστρολόγος της εποχής του Τιβέριου
5. Βάλβιλλος, γιος του Θράσυλλου: Αυτοκρατορικός Αστρολόγος του Κλαύδιου, του Νέρωνα και του Βεσπασιανού
6. Τίτος και Δομιτιανός, γιοι του Βεσπασιανού: Αυτοκράτορες και αστρολόγοι. Ο Δομιτιανός εντόπιζε μέσω της αστρολογίας επιφανείς άνδρες που είχαν προοπτική για εξουσία και τους εξολόθρευε
7. Κλαύδιος Πτολεμαίος: ο μεγαλύτερος αστρολόγος της αρχαιότητας, συγκέντρωσε όλη την ως τότε γνώση της εποχής του στο έργο του, Τετράβιβλος
8. Δωρόθεος της Σιδώνας: συγγραφέας του έργου Πεντάτευχος
9. Vettius Valens από την Αντιόχεια: συγγραφέας του έργου Αστρολογία
10. Αντίοχος ο Αθηναίος: συγγραφέας του έργου Θησαυροί
11. Julius Firmicus Maternus: συγγραφέας του έργου Μάθησις
12. Παύλος ο Αλεξανδρινός: συγγραφέας του έργου Εισαγωγικά Θέματα
13. Ηφαιστίων των Θηβών: συγγραφέας του έργου Αποτελέσματα
Η συμβολή του Πλωτίνου στη φιλοσοφική βάση της Αστρολογίας
Ο Πλωτίνος υπήρξε δημιουργός του Νεοπλατωνισμού, ενός φιλοσοφικού ρεύματος που από τη δημιουργία του τον 3ο αιώνα μετά Χριστόν και μετά αποτέλεσε στην ουσία τη βάση της φιλοσοφίας όλων των γνωστικιστικών και εσωτεριστικών ρευμάτων της Δύσης μέχρι και τον 20ο αιώνα. Συνδυάζοντας ερμητικές διδαχές, διδασκαλίες των ορφικών και τη φιλοσοφία του Πλάτωνα, μίλησε για πρώτη φορά για την ύπαρξη ουράνιων οντοτήτων, που κρύβονταν πίσω από τους πλανήτες και οι οποίοι ήταν αυτοί στην πραγματικότητα που ασκούσαν τις αστρολογικές επιδράσεις.
Μίλησε για την τριαδική σύσταση του ανθρώπου ( πνεύμα, ψυχή, σώμα ), ενώ εξήγησε πώς μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον «κατ’ αναλογία» παρατηρώντας τις κινήσεις των ουράνιων οντοτήτων.
Καυτηρίασε την αστρολογία της εποχής του που πίστευε σε φυσικές και αναπόφευκτες επιδράσεις των πλανητών, οδηγώντας του ανθρώπους σε μοιρολατρία. Εξήγησε ότι ο άνθρωπος διαθέτει και μία συνιστώσα στην ψυχή του, που βρίσκεται έξω από τα εγκόσμια κι αν καταφέρει να συντονιστεί με αυτήν μπορεί να είναι πραγματικα ελεύθερος.
Μίλησε για την ατομική ευθύνη του ανθρώπου σε όσα του συμβαίνουν, ατομική ευθύνη που μέσω της μετενσάρκωσης μεταφέρεται σε επόμενες παρουσίες του στη γη ( ασχέτως, αν σήμερα η μετενσάρκωση έχει καταλήξει να θεωρείται μοιρολατρία, την εποχή εκείνη εισήχθη ως υποστηρίζουσα την ατομική ευθύνη έναντι της μοιρολατρίας ότι τα άστρα αποτελούν φυσικές δυνάμεις που μας επηρεάζουν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό ).
Οι αστρολόγοι της εποχής του απέρριψαν ως ήταν αναμενόμενο τις απόψεις του, θεωρώντας τις υπερβολικά μυστικιστικές. Οι Πατέρες της Εκκλησίας αντίθετα χρησιμοποίησαν την επιχειρηματολογία του εναντίον της λεγόμενης «ειδωλολατρικής» αστρολογίας της εποχής τους. Δεν είναι τυχαίο που θεμελιώδη δόγματα της Χριστιανικής Εκκλησίας όπως ο Τριαδικός Θεός, το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση και η τριαδική σύσταση του ανθρώπου ( πνεύμα, ψυχή και σώμα, όπου το πνεύμα αρκετά αργότερα υποβιβάστηκε από τις οικουμενικές συνόδους στην κατηγορία της απλής διάνοιας ) προέρχονται από το Νεοπλατωνισμό.
Οι νεοπλατωνικοί κινήθηκαν για ένα διάστημα ως φιλοσοφικό σύστημα με τους διαδόχους του Πλωτίνου όπως ο Πορφύριος και ο Ιάμβλιχος, αλλά προοδευτικά δημιούργησαν λατρευτικά τυπικά ώστε να κατηγορηθούν σα θρησκεία. Ανέπτυξαν πρακτικές που ονομάζονταν Θεουργίες, βάσει των οποίων πίστευαν ότι μπορούσαν να γνωρίσουν καλύτερα το Θεό. Οι Θεουργίες αποτέλεσαν τη βάση των διεργασιών που αργότερα ονομάστηκαν με ένα όνομα, Αλχημεία.
Η συμβολή των ορφικών στην εξέλιξη της Αστρολογίας
Παλιότεροι μελετητές θεωρούσαν ότι η Αστρολογία γεννήθηκε στη Χαλδαία και παραλήφθηκε από τους αρχαίους Έλληνες την κλασσική εποχή. Πιο πρόσφατες μελέτες ωστόσο και κυρίως του Κωνσταντίνου Χασάπη δείχνουν ότι οι ορφικοί ύμνοι έχουν αστρονομικές αναφορές που ανάγονται τόσο πίσω όσο το 1600 π.χ.
Η συμβολή των αρχαίων Αιγυπτίων στην ιστορία της Αστρολογίας
Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές για αρχαίους αιγύπτιους αστρολόγους, αναφορά γίνεται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο, πρόσωπο εν μέρει μυθολογικό και εν μέρει ιστορικό, που λέγεται ότι έζησε το 19ο αιώνας π.Χ. την εποχή του φαραώ Σέσωστρι του Β’. Στον Ερμή τον Τρισμέγιστο αποδίδεται η εισαγωγή της έννοιας του τριαδικού Θεού καθώς και η φράση «όπως επάνω έτσι και κάτω» που είναι βασική για την αστρολογική θεωρία και ομοιάζει στη σύγχρονη ψυχαναλυτική θεωρία του συγχρονισμού.