9 Νοεμβρίου 1989 - Η μέρα που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου

Ήμουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου τότε... Ακούγαμε για τον Γκορμπατσόφ και ζούσαμε και την αλλαγή των πραγμάτων στην Ελλάδα με τη συγκυβέρνηση Μητσοτάκη... Κάτι φαινόταν να αλλάζει, αλλά δεν ξέραμε ακριβώς τι... Και ξαφνικά σε ένα μήνα όλο το ανατολικό μπλοκ είχε καταρεύσει... Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε... Ούτε εμείς, ούτε οι ίδιοι οι αριστεροί... Ο Μητσοτάκης βγήκε πανηγυρικά την άνοιξη κυβέρνηση, έχοντας το ρεύμα της ιστορίας με το μέρος του... Το τέλος των πολέμων φαινόταν να έχει φτάσει... Κι εκείνη την Πρωτοχρονιά ο κόσμος ένιωθε κάποια ελπίδα...



9 Νοεμβρίου 1989... Ο χάρτης της ημέρας (λήφθηκε ενδεικτικά το βράδυ στις 23:00) δείχνει συνοθύλλευμα πλανητών στο Σκορπιό. Δίας και Χείρωνας σε σύνοδο στον Καρκίνο και μία Σελήνη στο ζώδιο των Ιχθύων βάζουν το μεγαλύτερο πλήθος των πλανητών στα νερά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όλη την ημέρα το πλήθος μαζεύεται στα σημεία ελέγχου περάσματος στο Δυτικό Βερολίνο έχοντας ακούσει ότι η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας έχει αποφασίσει να χαλαρώσει τις άδειες εισόδου. Μαζεύεται και ελπίζει (Ιχθύς)

Τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου, μόλις η Σελήνη μπαίνει στον Κριό, το πλήθος δεν αντέχει άλλο την αναμονή και ξεσπά. Όσο κρατά η νύχτα και το τετράγωνο της Σελήνης με τον Κρόνο, το πλήθος γκρεμίζει. Οι στρατιώτες κοιτούν άναυδοι, καθώς δεν έχουν διαταγές. Ο Άρης στο Σκορπιό σε εξάγωνο με τον Ουρανό, στην ουσία τον σιγοντάρει.

Η αντίθεση Δία / Κρόνου-Ποσειδώνα έδειχνε την ισορροπία του τρόμου που είχε προηγηθεί. Θα ανοιχθεί το καθεστώς στη Δύση; Θα δώσει ελευθερίες; Τη νύχτα της εξέγερσης θα πυροβοληθεί το πλήθος; Ευτυχώς τόσο ο Δίας στην έξαρση του όσο και ο Κρόνος στην κυριαρχία του έδειξαν αυτοσυγκράτηση. Αντιμετώπισαν τη σύγκρουση με αξιοπρέπεια όπως αρμόζει στους τίτλους τους.

9 Νοεμβρίου 1989.. μία μέρα που την ημ/νία της δε τη θυμόμαστε πια... Το συναίσθημα της όμως θα το θυμόμαστε για πάντα...