Η Αθήνα είναι έρημη σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Κάποια γεγονότα έχουν χαράξει ήδη κάποια πορεία, αλλά ενόψει του ανάδρομου Ερμή, μάλλον μένουν στάσιμα προσωρινά. Η ειδησεογραφία των ημερών κυριαρχείται από το ζήτημα της οικονομίας. Όμως δεν είναι μόνο αυτά τα γεγονότα που αξίζουν το δημοσιογραφικό μας σχολιασμό.
Ξεκινώ από το ζήτημα τα πολιτικά μας πράγματα στην Ελλάδα. Ο Αύγουστος ξεκίνησε με τη διάλυση των κατασκηνώσεων στο Σύνταγμα και το επίσημη πλέον τέλος της Πλατείας των Αγανακτισμένων. Το κίνημα έχει ακόμη κάποια δυναμική, αλλά τα 800 άτομα που έχουν μείνει ψάχνουν πλέον πλατεία για τις συνελεύσεις και η "δίωξη" αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ριζοσπαστικοποίηση και άρα και περιθωριοποίηση όπως και στην Ισπανία. Μία άλλη αφορμή, μία άλλη αιτία είναι ζητούμενη για να ξανακατέβει ο κόσμος στις πλατείες.
Την ίδια στιγμή κληρονομιά του κινήματος είναι η κουβέντα για την αλλαγή του Συντάγματος. Οι προτάσεις που πέφτουν στο τραπέζι έχουν ξανακουστεί παλιά, αλλά τώρα πλέον οι συνθήκες δείχνουν πιο ώριμες. Θητείες σε όλα τα σημαντικά αξιώματα, εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού είναι μερικές από αυτές τις προτάσεις. Δεν έχει τόσο σημασία ποιος τις προτείνει, όσο ότι λίγο πολύ όλοι κινούνται γύρω από αυτές.
Ο θρήνος στην Νορβηγία καλά κρατεί ακόμη μετά τις επιθέσεις του "ναίτη" - τρομοκράτη. Τρομοκρατικές επιθέσεις που έστρεψαν ξαφνικά το βλέμμα στις εσωτερικές ομάδες και τις σχέσεις τους με ακροδεξιά, λευκή φυλή, μουσουλμανικό κίνδυνο, κλπ. Οι θεωρίες συνομωσίας θα κρατήσουν όλο το μήνα καθώς ευνοούνται από την αντίθεση Ερμή / Ποσειδώνα, αλλά δεν πρέπει να αγνοήσουμε το τετράγωνο Ουρανού / Πλούτωνα και τελείως. Είναι μία όψη που αναμένεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εξωτερικεύσει τη δράση τέτοιων ομάδων. Είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε από κάποιο ξέμπαρκο διαφωνούντα / ακραίο / τρελαμένο που θα αποφασίσει ότι μπορεί μόνος του να γίνει ο Ελ Σιντ της Νέας Εποχής.
Ο μεγαλύτερος τρόμος όμως δείχνει να είναι το ζήτημα της οικονομίας. Το ντόμινο δείχνει να ξεκίνησε ανεξέλεγκτα με την υποβάθμιση της Αμερικής. Δε μιλάμε αυτή τη στιγμή για τα ψιλά νούμερα της Ελλάδας. 1% να μειωθεί η αξία των ομολόγων των ΗΠΑ, η Κίνα χάνει περίπου 11 δισεκατομμύρια δολλάρια (1 τρις ομόλογα των ΗΠΑ έχει περίπου). Τεράστια ποσά. Ίσως ένα νέο 1997 για την Ασία που θα ρίξει και την Κίνα σε οικονομική κρίση. Και μετά το μέλλον άγνωστο, γιατί με την Κίνα εκτός, ποιος θα αγοράσει πλέον το παγκόσμιο χρέος;
Μέσα σε όλα αυτά ο μικρόκοσμος του Έλληνα επλήγη από τις απεργίες, τις μειωμένες διακοπές και την ανασφάλεια για το μέλλον. Ωστόσο θετικά σημάδια υπάρχουν. Οι τιμές των δωματίων στην Κρήτη φέτος έπεσαν κάτω από 50 ευρώ. Και δε μιλάμε για ξενοδοχεία της φτώχειας. Στη Ρόδο, όταν έλεγες ότι είσαι Έλληνας, σου έλεγαν ότι έχουν 50% έκπτωση οι αναγραφόμενες τιμές. Ο τουρισμός αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να αρμέγει πλέον τον κόσμο. Τουλάχιστον όχι τους ίδιους τους συμπατριώτες.
Οι προβλέψεις δεν είναι εύκολες ενόψει του ΤΑΥ Άρη / Ουρανού / Πλούτωνα. Με τον Άρη δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος τι θα σκάσει και πού. Ωστόσο είναι σίγουρο ότι οδεύουμε πλέον σε μία νέα Ευρώπη. Με κεντρική διοίκηση στα οικονομικά, ενιαίο προϋπολογισμό, ευρωπαϊκό δανεισμό και μειωμένα δικαιώματα για τα κράτη μέλη. Ίσως να μη μας αρέσει προς το παρόν, όμως ας κοιτάξουμε μπροστά. Είναι καιρός να φύγουμε πλέον από τον επαρχιωτισμό μας.
Οι Έλληνες διέπρεπαν πάντοτε κάτω από τη σκέπη των αυτοκρατοριών. Γιατί όχι και τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου