Ακόμη κι αυτά που φαίνονται ότι είναι τέλεια και όμορφα και αγγελικά εμπεριέχουν μέσα τους το σπέρμα της "αίρεσης".

Είναι πολύ δύσκολο για πολλούς από μας να καταλάβουν ότι ακόμη κι αυτά που φαίνονται ότι είναι τέλεια και όμορφα και αγγελικά εμπεριέχουν μέσα τους το σπέρμα της "αίρεσης". Και εννοώ ως αίρεση την αρχαία ελληνική σημασία του όρου, που σημαίνει επιλέγω. Επιλέγουμε λοιπόν όσοι ασχολούμαστε με τη μεταφυσική δρόμους, αλλά κάνουμε το λάθος να θεωρούμε το Μέρος ίσο με το Όλον (εκεί είναι που η λέξη "αίρεση" άλλαξε σημασία).

 

Θα φέρω για παράδειγμα το θέμα του Διαλογισμού. Παρατηρώ γενικώς ότι όπου γίνονται αναφορές σε Διαλογισμό στην πραγματικότητα γίνεται αναφορά σε ένα είδος μόνο Διαλογισμού, δηλαδή τον Διαλογισμό της Φαντασίας. Ο Διαλογισμός αυτός επικεντρώνεται κυρίως στην κάθαρση και την επίγνωση των Αισθημάτων και έχει στόχο να ανεβάσει τη συνείδηση του Αστρικού στο Νοητικό του Υποπεδίο, έτσι ώστε να έχουμε περι...σσότερη Συναισθηματική Νοημοσύνη (συνήθως το λέμε Αγάπη).

Δυστυχώς όμως δε λέγεται τίποτα για το Διαλογισμό του Νοητικού. Ο οποίος κυκλοφορεί γύρω μας με πολλά ονόματα, αλλά όχι με το όνομα Διαλογισμός. Το συναντάμε σαν Ζεν, σαν αποσυμβολισμό μύθων, σαν σκέψη πάνω σε γεωμετρικά σύμβολα και άλλα πολλά. Δεν βλέπουμε όμως πουθενά τη λέξη Διαλογισμός. Έτσι έχουμε μάθει και έχουμε ταυτίσει τη λέξη Διαλογισμός με μία μόνη έκφανση της χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν περισσότερα είδη, αναλόγως τι θέλεις να αναπτύξεις.

 

Αυτή θεωρώ ότι είναι η πιο μετριοπαθής προσέγγιση των Μεθόδων. Οι άλλες προσεγγίσεις ότι ερχόμαστε σε επαφή με Όντα, με Αγγέλους, κλπ, ακόμη κι αν έχουν πραγματικά βάση, πολύ δύσκολα βοηθάνε πραγματικά τους ανθρώπους. Συνήθως απλά όπως έγινε και με την περίπτωση του Βούδδα τους οδηγούν σε μία διαδικασία λατρείας, και επομένως και πάλι ταύτισης και μηχανικής λειτουργίας.